Chapter(63-1) - ဓား၏အကြွင်းအကျန်

3.5K 684 6
                                    

Unicode

အခန်း(၆၃-၁) - ဓား၏အကြွင်းအကျန်

တိတ်ဆိတ်မှုကို ပြန်လည်ရရှိပြီးနောက် စီဖေးသည် နေရာတိုင်းတွင် ပြန့်ကျဲနေသော ပန်းများကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့အပြုံးက မှိန်ဖျော့သွားပြီး သက်ပြင်းချလိုက်၏။

ရှန်ကျစ်ရှန်းပျောက်ကွယ်သွားသည်ကို မြင်သည့် အခါမှသာ အရိပ်ထဲတွင် ပုန်းကွယ်နေသည့် ခေါင်းပြောင်ဘုန်းကြီးက အပြင်ထွက်လာရဲပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ ထိတ်လန့်နေသည့်အသွင်အား ပြနေသည်။

"မင်းလည်ပင်းပေါ် သူဓားတင်လိုက်တာကို မြင်ရတဲ့အချိန်မှာ ငါကြောက်သွားခဲ့တာ။ အကယ်၍ သူသာ သူ့လက်ကို လှုပ်လိုက်ရင် မင်းတော့....."

စီဖေးက ဂရုမထားဟန်ဖြင့် သူ့လက်ကို ဖြန့်လိုက်သည်။

"အဲ့ဒီအတိုင်းပဲ သေသွားခဲ့ရင် အကုန်လုံး ပိုပြီး မကောင်းသွားဘူးလား"

ခေါင်းပြောင်ဘုန်းကြီးက တစ်စုံတစ်ရာအား သတိရသွားခဲ့ပြီး သူ့ရဲ့ ခေါင်းပြောင်ပြောင်အား ထိလိုက်၍ စကားပြောတာ ရပ်လိုက်တော့သည်။

စီဖေးသည် လေထုက ရုတ်တရက် လေးနက်သွားသည်အား ခံစားလိုက်ရသည်။ သူက ခေါင်းလေးစောင်းလိုက်ပြီး ခေါင်းပြောင်ဘုန်းကြီးအား သက်တောင့်သက်သာ အပြုံးလေး ပြုံးပြလိုက်လေသည်။

"ရှန်ကျစ်ရှန်းက ရန်ကျင်းလို ကိုယ့်ဆွေမျိုးတွေကိုတောင် မမှတ်မိသလိုမျိုး ရူးသွပ်တဲ့ တိုက်ခိုက်မှုမျိုးကို ချက်ချင်းစတိုက်မယ့် လူမျိုးမဟုတ်ဘူး။ သူငါ့ကို မသတ်ပါဘူး။ စိတ်မပူနဲ့.....တကယ်တော့ မင်း စွန့်ပစ်မြေထဲက အဲ့ဒီလူအတွက်ပိုပြီး စိတ်ပူသင့်တယ်"

သူက လက်ကို ဝှေ့ယမ်းလိုက်ပြီး ပန်းပွင့်အပုံလိုက်ကြီးက ပုံရိပ်တစ်ခုအသွင် ပြောင်းသွားသည်။

ပုံရိပ်အတွင်းမှာတော့ အလင်းရောင်မှိန်မှိန်နဲ့ လယ်ကွင်းတစ်ခုအား မှန်ဖျဖျ မြင်နေရကာ နေရာတိုင်းတွင် မိစ္ဆာနတ်ဆိုးများနဲ့ မကောင်းဆိုးဝါးများရဲ့ အပျက်အစီးများ ပြန့်ကျဲနေသည်။ ဧရိယာအတွင်းမှာတော့ ထူထပ်လှသည့် နတ်ဆိုးချီများ ရှိနေ၏။ အထဲမှာ လူတစ်ယောက်က သူတို့ကို နောက်ကျောပေးထားသည်။ သူ့ခန္ဆာကိုယ်မှ ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်ပြီး သတ်ဖြတ်နိုင်သော စွမ်းအင်များ ထုတ်လွှင့်နေကာ ဓားတစ်ချောင်းကို ကိုင်ဆောင်၍ မိစ္ဆာနတ်ဆိုးများအား အပိုင်းပိုင်း ဖြတ်တောက်နေသည်။

(Completed) ဆရာဖြစ်ရတာမလွယ်ဘူး (ဆရာျဖစ္ရတာမလြယ္ဘူး)Where stories live. Discover now