ATEŞTEN BUZ (TAMAMLANDI.)

1. "Başlangıç"

- Kitap, erkek karakterimiz Karan Duman'ın ağzından anlatılmaktadır. -

- Bu kitap,
temiz bir sayfa açmak yerine, eski tüm defterleri yakıp acılarıyla bir bütün olanlara gelsin. -

1. "BAŞLANGIÇ"

- Flashback [geçmişten kesit] -

Adının Kumsal olduğunu öğrendiğim kızın, eski evin oraya girdiğini gördüğümde, adımlarımı hızlandırıp kimseye görünmeden onu takip ettim. Etrafa bakındıktan sonra içeri girdiğinde, arkaya bakmadığı için içten içe sevinmiştim. Nihayet onu yalnız yakalayabilecektim.

Elimdeki tornavidayı sapından iyice kavrayıp kapıyı araladım. Çıkan gıcırtılı sesle birlikte yerinden sıçrarken, "Sen?" dedi sorarcasına yüzüme bakarak. "Senin ne işin var burada?"

"Sessiz ol," kapıyı yavaşça kapatıp ona doğru adımladığımda yüzüme bakmaya devam ediyordu. Kaşları çatıktı. Saçlarını sol omzunda toplamıştı. Tornavidayı havaya kaldırdığımda, gözleri büyüdü.

"Ne yapıyorsun?" dedi afallayarak.

"Bana bak," dedim gözlerinin içine bakıp. Bu onunla doğru düzgün ilk iletişimim olacaktı. "Sesini çıkarırsan, boğazını keserim senin.." tehditkar bir tınıyla söylediğim şeyle, gözlerini kırpıştırdı. "Beni buradan çıkaracaksın. Buradan gitmek istiyorum, bana yardım edeceksin."

Tok bir kahkaha attığında, kaşlarım çatıldı. "Sussana!"

"Sen kafayı mı yedin?" dedi gülerek. Kabul etmeyecekti. Tahmin etmeliydim. "Tabiki yardım ederim!" sevinçle söylediği şey, gözlerimi kırpıştırmama sebep oldu. "Çok havalı olacak! Düşünsene!" elleriyle yüzünü kapattı. "Tıpkı filmlerdeki gibi!"

"Korkmadın mı benden?" diye sordum merakla. "Az önce boğazını tornavida ile keseceğimi söyledim, farkında mısın?"

Bir şey söylemeyip, tereddütle bana doğru bir adım attı ve kollarını boynuma doladı. Afallarken, tornavida parmaklarımın arasından kaymıştı.

"Herkes benden korkuyor, hiç arkadaşım yok.." dedi boğuk bir sesle. "Benden korkmayan tek çocuksun! Senden nasıl korkabilirim?"