"ÖZEL BÖLÜM / 3"
ATEŞTEN BUZ
§§§§§§§§§§
Gündüz, öğle vakitlerinde, mekan geceye nazaran daha az kalabalık oluyordu. Bugün günlerden Pazar'dı. Normalde haftasonu açık olmazdık fakat mekanın ses sistemiyle ilgili bir sıkıntı çıkmıştı. Bu yüzden sabahtan beri arızayı gidermek için çabalayan ustaların başında duruyordum.
İki elimi belime gergince yerleştirip sıkıntıyla ofladım. Şuanda, karım ile vakit geçiriyor olabilirdim. Lanet olasıca Mali, işim var diyerek kaçmıştı. Kerem'e bir şey söylemeye gelmiyordu zaten. Ortalıkta, patlamaya hazır bir bomba gibi dolanıyordu.
"Usta, ne kadar kaldı?" diye sordum, işini dikkatle yapan adama yandan bir bakış atıp.
"Az kaldı Karan Bey." diyerek yanıtladığında, derin bir nefes verdim. O esnada telefonumun tanıdık melodisi kulaklarımı doldururken elim cebime gitti. Arayan kişiye baktığımda, Mali'nin adını görmemle duraksadım. Yanıtlayarak telefonu kulağıma götürdüm.
"He söyle."
"Tüm işini bırakıp eve gel." dedi, net bir tavırla.
"Bırakmam, mekanda benden başka kimse yok." dedim, kaşlarımı çatarak. "Ustanın işi bitmedi daha. Ciddi bir şey mi oldu? Niye çağırıyorsun beni?"
"Seninle bir işim var, ondan." dedi, ısrarla. "Bırak halletsin usta işte. Çocuklardan birini dik başına, boşuna mı maaş veriyoruz heriflere?"
"Mali bak doğruyu söyle, Kumsal'a falan mı bir şey oldu?" diye sordum, tereddütle. "Gizleme benden."
"Oğlum ne çok kuruyorsun kafanda ya!" dedi, sitemle. "Gel dedim mi gel işte, yengem turp gibi bir şeyi yok."
"Tamam allahın cezası, geliyorum." dedim, sıkıntıyla. "Kapat."
"Öptüm,bay." diyerek telefonu kapattığında, sinir bozukluğuyla güldüm. Ustaya dönerek, "Benim bir işim çıktı usta, sen hallet, hesabı çocuklar öder." dedim. Başını kaldırıp beni onayladıktan sonra işinin başına dönerken, ağır adımlarla mekanın girişine doğru ilerledim.
Görüş açıma kapıdaki korumalardan Kaan girerken cebimden bir miktar nakit çıkarıp Kaan'a uzattım. "Parasını verirsin işi bitince." dedim, kaşlarımla arkayı işaret ederek.
"Emredersin patron." diyerek, uzattığım parayı alırken bakışları yüzümde dolandı. "Patron, seni soran bir eleman vardı, iş görüşmesi için gelmişti. Meşgul olduğundan, sana haber vermedim. Ona da meşgul olduğunu ilettim, cv'sini bıraktı ve incelemenizi istedi. Korumanız olarak çalışmak istiyormuş."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞTEN BUZ (TAMAMLANDI.)
Novela Juvenil[TAMAMLANDI] ° Aşkın ve nefretin, Dostluğun ve düşmanlığın, Karanlığın ve aydınlığın, Şehvetin ve ihtirasın, en uçlarında yaşanan bir hikaye. Birbirlerine olan aşklarından yanıp tutuşan Karan ve Kumsal, rol gereği gittikleri lisede kardeşlermi...
