"Özel Bölüm/ 8"

599 32 17
                                    

Bol bol satır içi yorum yapmayı unutmayın ayol. Tabii, oy vermeyi de♥️



Uykusuzluktan gözlerimin ferinin kalmadığı dakikalarda bir yandan bacaklarıma yatırdığım Kumru'yu sallıyor, diğer yandan kucağımdaki Korhan'ı pışpışlıyordum.

Kim derdi ki bir zamanlar fırtınalar estiren Karan Duman'ın bebek bakıcılığı yapacağını?

Yanımda mışıl mışıl uyuyan Kumsal'a baktım dudaklarımı büzerek.. Doğumun üzerinden 7 ay geçmişti ve okuluna devam etmek zorundaydı.. Bu durumda çocuklarla ilgilenmesi gereken kişi ; ben oluyordum. Benim işlerim olduğu zaman onlara Kumsal bakıyordu. Değişmeli olarak ikizlerle ilgileniyorduk ve bu yoğun tempoya artık ayak uydurmakta güçlük çekiyorduk.

Göz kapaklarımın yavaş yavaş uykuya yenik düştüğünü hissediyordum. Ağır ağır gözlerimi yumduğumda, tam kendimi uykuya teslim edecektim ki Kumru'nun tiz sesi kulaklarımda çınladı. Ağlamaya başlamıştı.

Kumsal saniyeler içerisinde gözlerini aralayıp, "Ne oluyor Karan?" diye sordu uykulu sesiyle. Fakülteden yeni gelmişti, çok yorgundu. "Niye ağlıyor Kumru?"

"Yok bir şey güzelim, uyu sen." dedim Korhan'ı sol tarafıma alıp Kumsal'ın saçını okşayarak. "Ben hallediyorum."

Kendi kendine bir şey mırıldandı fakat kafasını yastığa gömdüğü için ne dediğini duyamadım. Tabi, bunda Kumru'nun ağlama seslerine eşlik eden Korhan'ın da katkısı vardı.

Yanaklarımı şişirip Kumru'yu sallamaya başladım ve artık söyleye söyleye ezberlediğim ninniyi mırıldandım.

"Dandini dandini dastana,
   Danalar girmiş bostana,
   Kov bostancı danayııı,
   Yemesin lahanayııı..."

Korhan sussa da Kumru ağlamaya devam ediyordu. Kızım demiş bağrıma basmıştım, bu muydu karşılığı? Nankör evlat!

"Eeee eeee eeeee eeee," dedim seslice. "E Kumru eeee eeee eee.."

"Karan!" diye çemkirdi Kumsal, yarı uykulu vaziyette. "Uyumaya çalışıyorum susar mısın lütfen?"

"Aşkım uyuyun diye söylüyorum zaten!" dedim sitemle.

Başını hafifçe kaldırıp gözlerini kısarak yüzüme baktı. "Sesin kötü bebeğim, o yüzden susmuyor çocuklar!"

Ona burun kıvırıp, "Sen ne anlarsın sesten?" diye sordum. "Bir kere ben işletme okumasaydım kesinlikle konservatuvar okurdum! Bülbül gibi şakıyorum, şu sesin güzelliğine bak!"

"Kötü sesin var, itiraf et aşkım." dedi inatla.

Ona oflayıp elimle başına baskı uyguladım ve kafasını yastığa gömdüm. "Sen sus bakayım, uyu!" dedim kızar gibi, kaşlarımı çatarak. "Zombi gibi geziyorsun sonra etrafta!"

ATEŞTEN BUZ (TAMAMLANDI.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin