ATEŞTEN BUZ (TAMAMLANDI.)

4. "Mektup"

Bölüm şarkısı : Candan Erçetin - Annem

İyi okumalar <3

4."MEKTUP"

-Flashback [geçmişten kesit] -

"Yakalayamazsın ki, yakalayamazsın ki!" Kumsal, beni çileden çıkartacak derecede kulağımın dibinde bağırırken ona aldırmadım.

"Hadi Karan ya! Oyunbozanlık yapma, oynayalım işte!"

"Kalbim ağrıyor." dedim elimi kalbime götürerek. "Çok kötü hissediyorum kendimi, sen oyna tek başına."

"Nasıl ya, iyi misin?" yanıma yanaştı. "Karan?"

"Anlatılacak gibi değil," kaşlarım çatıldı. "Bu çok başka Kumsal.. Canım acıyor ama hiçbir şeyim yok."

Yüzüme anlamsız bir bakış attığında, başını kaldırmasıyla "Baba!" demesi bir oldu. "Karan'ın kalbi ağrıyormuş, doktora gidelim mi?"

Arkamı dönüp Levent Abi'nin yüzüne baktım. "Hoşgeldin abi."

"Onun kalp ağrısını biliyorum ben," dedi Levent Abi usulca yanıma yanaşarak. Ben ise öylece onu izliyordum. Tam yanıma geldi ve dizlerinin üzerine çöktü. Böylece aynı hizaya gelmiştik.

"Sana bir şey söylemem gerekiyor Karan." dedi yüzüme bakarak.

"Ne söyleyeceksin abi?"

"Önce otur." omuzlarımdan tutarak beni arkamda duran koltuğa oturttu. Gözlerinin içine baktığımda, kenarlarının kızarmış olduğunu gördüm.

"Abi?" dedim tereddütle. "Sen.. ağladın mı?"

"Baba?" dedi hemen Kumsal yanıma geçerek. Babasının ağlamış olma ihtimali bile endişelendiriyordu onu.

"Bırakın şimdi beni," sertçe yutkunup tek eliyle benim elimi, diğer eliyle de Kumsal'ın elini tuttu.

"Her insan doğar, büyür ve ölür çocuklar.." dedi bir bana bir Kumsal'a bakarak. "Her canlı bir gün ölümü tadar. Ölüm.." dedi ve derin bir iç çekti. "Tüm yolları ayırır."

"Neden böyle konuşuyorsun baba?" diye sordu Kumsal. Sesi titremişti. Korkuyordu. "Kötü bir şey mi oldu?"

"Oldu." dediğinde kaşlarım şaşkınlıkla havalandı. İlk defa bunu kabul ediyordu. Başımıza felaket ötesi bir şey gelse dahi bunu kabul etmezdi.