8. "Bileklik"

1.1K 69 22
                                    




8. "Bileklik"




-Flashback [geçmişten kesit] -

6 yaşında ağlamak yasaklanmıştı bana, babam tarafından. 'Erkekler ağlamaz' derdi hep. Kısacık bir anlığına gözlerimin dolu olduğunu görse, hemen beni kovardı gözünün önünden.

Tahammül edemezdi güçsüz olmama. Ona göre ağlamak, güçsüzlüktü. Acizlerin işiydi. Haklıydı da, onun gözünde insan değildim ben. Bir robot gibiydim. Bir köle gibi.. O ne derse, onu yapmaya programlıydım. Duygularıma yer veremezdim.

En ufak hatamda evin dışındaki kulübeye kapatılırdım. Yalnızlıkla cezalandırılır, kafayı yiyecek duruma gelene kadar tek başıma kalırdım orada.

Şimdi ise demir parmaklıkların ardında yalnızdım. Tek başımaydım. Kimsesizdim.

Hep olduğu gibi,
Hep olacağı gibi.

İşittiğim adım seslerinden, Levent Abi'nin geldiğini anladım. Zaten onu bekliyordum, geleceğinden adım gibi emindim. Biriyle uzun bir süre boyunca yan yana kaldığınızda, attığı adımlar bile ezberinizde kalıyordu.

"5 dakika!" beni buraya getiren polislerden biri Levent Abi'ye uyarıda bulunurken Levent Abi ona aldırmayıp bana doğru yönlendirdi adımlarını. Polis memuru yanımızdan uzaklaşırken tam karşımda durdu.

"Şuan sana sağlam bir tokat geçirmiyorsam, buna engel olan tek şey aramızdaki demir parmaklıklardır Karan Duman." dedi sertçe.

Sessiz kalıp başımı dikleştirdim.

"Kumsal olayı anlattı," diye devam etti. "Bu olayı örtbas edebiliriz." sesinin tonunu alçaltarak eğildi. "Suç aletini nereye attın?"

"Bir suç işlenildi," dedim onu duymazdan gelerek. "Birine zarar verildi, şimdi de cezası çekilecek. Örtbas etmek yok. Karşı çıkmak yok."

"Bana bak çocuk," dedi dişlerinin arasından. "Olaya tanık olan sadece 3 tane velet.. Kumsal senin lehine şahitlik edecek, seni buradan çıkaracağız ve senin cezanı ben keseceğim!"

"Hiçbir şey yapmayacaksın!" Kara gözlerimi mavi gözlerine diktim. "Çakıyı onlara bizzat kendi ellerimle teslim ettim."

"İyi halt yedin!" elleriyle şakaklarını ovaladı birkaç saniye. "Aileyi şikayetini geri almaları için ikna etmeye çalışacağım. Bu imkansız ama en azından deneyeceğim.."

ATEŞTEN BUZ (TAMAMLANDI.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin