The Demon's Bride

Kabanata 45

Kabanata 45
Not His

"IS this fine?" I asked while looking at myself in front of a mirror and fixing the hem of my white dress. At dahil buntis ako ay bawal akong magsuot ng may takong na pabor na pabor naman sa akin. I'm just wearing a pair of white sneakers. My hair is tied in a messy bun with few curly strands on the sideways of my face. Wala rin akong ibang alahas sa katawan maliban sa kwintas ko na ang pendant ay ang pinaliit kong libro.

It's been three days since I woke up. After the scene in the garden, I told him the things that he needed to know about me, being a deity. Ipinaliwanag ko sa kanya na normal lang ang pagkamatay ko dahil kailangan 'yon para makabalik ako sa pagiging deity. Normal lang din na maglaho ako dahil kinuha ng mga magulang ko ang katawan ko para unti-unti 'yong ihanda sa pagbalik ng kapangyarihan ko.

Pero kahit naipaliwanag ko na sa kanya ay hindi pa rin nawawala ang takot niya.

"No, that's more than fine, Kanna." Eon appeared behind me and snaked his arms around my waist. He buried his face on the crook of my neck where his hidden mark place and inhaled my scent. "You looked sinfully beautiful, love. Parang ayaw na kitang palabasin nang wala ang marka ko."

"Eon, I'm bearing our child already." Kumunot ang noo ko at iritado ng nakatingin sa repleksyon niya sa salamin. "Hindi pa ba sapat na marka 'to para malaman nilang sa 'yo lang ako?"

Naiinis ako. Ipinatago ko nga ang marka para maitago ang scent ng anak namin tapos gusto naman niyang ilabas? Napailing ako. Well, bago ko pa man malamang buntis ako ay itinatago ko na talaga ang marka. At 'yon ay para hindi ako lalong madawit sa gulo. Ayaw ko rin na gamitin ako ng kung sino laban kay Eon. Hindi sa hindi ko kayang ipagtanggol ang sarili, gusto ko lang na 'wag ng dagdagan pa ang bigat ng responsibilidad niya. Marami akong dahilan para itago ang marka pero ang dalawang 'yon ang pinakanangunguna.

"Hush. Calm down, love." wika niya kasabay ng marahang paghaplos sa tiyan ko. "I'm sorry. 'Wag ka ng mainis."

Nang marinig ang lungkot sa boses niya ay tila bulang pumutok ang iritasyon ko sa kanya. Napanguso ako. My heart is aching just by hearing his sad voice. Pati tuloy ang konsensya ko ay binabagabag ako. I heaved a sigh as I crossed my arms. I really got this bad.

"Tss. Sige na. Ilabas mo na." I tilted my head to give him more access for what he's about to do.

"You sure?" He lifted his head and there I saw a ghost of smile on his lips as his eyes twinkled in excitement.

This cunning, demon king. Naningkit ang mga mata ko sa kanya at parang bata na ngumuso at nag-iwas siya ng tingin dahil alam niyang buking na siya. Napailing ako. "Oo, para sa ikatatahimik ng mga kasu-kasuan mo."

Inignora niya ang sinabi ko at hinalikan na lamang ang marka mula sa likuran ko. A golden magic circle appeared beneath us as his mark revealed on my skin. Hugis korona pa rin naman 'yon pero kulay ginto na at may itim na linings pa.

"There. You're now good to go." He planted a soft kiss on it before lifting his head. Ikiniskis naman niya ang ilong at pisngi sa akin. "Deity or not, sa akin ka lang, Kanna. Akin ka."

Kumabog ang dibdib ko sa sinabi niya. May sensasyon ding dumaloy sa bawat himaymay ko sa sobrang possessive ng boses niya. Kinikilig man ay mas nangibabaw pa rin ang pagdududa ko sa kanya. Humarap ako sa kanya at naniningkit na naman ang mga mata kong nakatingin sa kanya.

"You're talking sweet."

"Yeah, I am. Is there a problem with that?" He asked while looking at me innocently.

"Oo, mayroon. Everytime you talk sweet, we're ending on your bed with you on top of me. At hindi ka nakukuntento sa dalawang rounds lang!" Sinamaan ko siya ng tingin nang tumawa siya. Itinikom naman niya ang bibig pero nakikita kong hirap siyang pigilan 'yon. Napairap ako at naghahamon siyang tiningala. "Alam ko na ang motto mo sa kama."