The Demon's Bride

Kabanata 48

Kabanata 48
I Love You

"EON, nasaan tayo?" tanong ko habang pinapanood siyang magluto. Kumunot ang noo ko nang hindi siya sumagot o nag-abala man lang na lingunin ako. "Eon? Bingi ka ba?"

I frowned when he ignored me again. I rolled my eyes and crossed my arms as I comfortably leaned my back on the chair. I don't know why he's ignoring me. Ayos naman kami kagabi.

"Is this about Bernard? That son of a bitch caught me off guard kaya hindi agad ako nakakilos. My power is still protecting our child inside me so worry less." saad ko ngunit hindi niya pa rin ako pinapansin. I heaved sigh and shook my head. My, my, baka kulang sa lambing ang kamahalan.

Tahimik akong tumayo at naglakad palapit sa kanya para yakapin siya mula sa likod. Ramdam kong natigilan siya na ikinangisi ko.

"Do we have a problem, Ryu?"

"Nothing."

"But you're ignoring me. Galit ka ba sa akin?"

"Am not."

"Galit ka e. Dadapa na ba ako? O luluhod?/"

Kumilos siya kaya sinilip ko ang gagawin niya. Nakita kong pinatay niya ang stove at tinakpan ang niluluto niya. He freed himself from my embrace and faced me. Nilagay niya ang dalawang kamay ko sa batok niya at saka siya humawak sa bewang ko. He pulled me closer to him na kahit ang hangin ay wala ng dadaanan sa pagitan namin.

"What did I do?" I asked innocently without looking at his eyes. Ayaw kong tumingin sa mga mata niya dahil tiyak na manlalambot ako at magiging sunud-sunuran sa kanya.

"Baby, I'm pissed. You're calling me on my first name again. Not once, not twice and not even thrice but few more times! I told you it's Ryu for you!" He frustratedly shuffled his hair. "Anong tinatawa-tawa mo r'yan?"

I chuckled and amusingly looked at him. He glared at me but I just tiptoed and gave him a peck on his lips.

"Endearment lang ang gusto mo?" tanong ko habang pinagmamasdan ang magkasalubong niyang kilay habang masama pa rin ang tingin sa akin. "Ayaw mo ng higit pa roon?"

Hindi siya nagsalita at nanatili ang iritadong tingin sa akin. Ngumiti lang ako at hinila siya payuko sa akin.

"I love you, Eon Ryu Camince." I whispered on his ear. He didn't speak so I cupped his face and straightly looked at his eyes. "Mahal kita, hubby."

Napaawang ang labi niya. Hinintay ko siyang magsalita pero iba ang nangyari. Nahimatay siya at bumagsak sa sahig. Bagay na inaasahan ko na. I chuckled and removed his head off from my foot. Sinalo ko ang ulo niya kanina gamit ang paa ko para naman hindi siya gaanong masaktan. Naupo ako sa tabi niya at natatawang pinagmasdan ang mukha niya.

"Tsk. Tsk. I never knew that confessing your feelings towards somebody will make that person pass out. Now, I know." Tumawa ako at hinalikan ang panggitnang daliri at hintuturo ko bago ilapat 'yon sa noo niya. "I love you."

Natatawang tumayo ako at naghain ng para sa sarili ko. Habang kumakain ay hindi ko maiwasang hindi mapasulyap kay Eon tapos ngingiti at iiling. Pagkatapos kong hugasan ang pinagkainan ay binuhat ko na siya gamit ang hangin at dinala sa salas. Maingat ko siyang ibinaba sa sofa bago pagmasdan ang paligid. Nasa isang bahay kami na ang aliwalas ng dating at maraming glass wall kaya pasok talaga ang liwanag mula sa labas.

Nag-ikot-ikot ako para ma-familiarize ang bahay. Nang makita ang sa tingin ko ay ang main door ay pinihit ko 'yon para lang masorpresa sa nabungaran. Sa harapan ko ay may mga puting buhangin at kalmadong asul na karagatan.