ORMAN YANGINLARI

Kutlama

merhaba ahu bahçelerim bu insan yks sınavına girecek ama hiç çalışmadı siz benim gibi olmayın ii okumalar...

***

Baran, sonunda başarmış olmanın rahatlığı ve mutluluğu ile mutfağa inmiş her şeyin eksiksiz olduğu masayı son kez kontrol ediyordu. Arkasından duyduğu ses bile moralini bozamazdı. 

"Günaydın abi denilen şahıs." gelip masaya oturan kardeşine kaşlarını çatmış bakıyordu. Esra ise tek düşüncesi yemek olduğu için sofrada olan her şeye gözlerinden kalp çıkartarak bakıyordu. 

"Sen bile moralimi bozamazsın geri zekalı." kardeşine laf yetiştirmeye başlarken Arel de o sırada mutfağa gelmiş ama onları dinlemek için kapının arkasında durmuştu. 

"Adama bak ya, benim sayemde sevgiline kavuştun be sen. Canım ben yani kendimi öpebilsem öpeceğim o derece."

"Daha önce kavuştursan belki seni severdim." 

"Abim olmasan yüzüne tükürürdüm."

"Kardeşim olmasan ben senin yüzüne bile bakmazdım çişli." 

Kapıdan gelen kahkaha sesi ile ikisi de o tarafa dönmüşlerdi, Arel yüzünde olan eşsiz gülümsemesi ile kollarını birleştirmiş kafasını kapıya yaslamış onlara bakıyordu. Sabah Baran'ın onu uyandırma şekli, dedikleri ile zaten çok mutlu uyanmıştı ve şimdi en sevdiği iki insanın konuşmaları onu güldürmüştü.

"Sevginize hayran kaldım." 

"Senin sesine kurban olurum lan ben o nasıl gülmek." Baran'ın dedikleri ile Arel yüzünü yere eğmiş Esra ise gülüyordu. "Allahın kekosu ama güzel seviyor." 

Annelerinin de mutfağa gelmesi ile hepsi masaya oturacakken Arel nereye otursun kavgası yapıyorlardı. "Benim sevgilim benim yanıma oturacak."

"Sen yokken ben vardım lan benle oturacak." 

"İkiniz de susun damadım benimle oturacak." sonunda hepsi masaya oturmuşlardı. Sessizce yerken Baran konuşmaya başladı.

"İki gün sonra anlaşmalı boşanma davam olacak." masa sessizleşirken sadece çatalların çıkardığı ses vardı.

"Kurtuldun sonunda oğlum, damadımla mutlu olun yeter." 

"Ben bu günleri de mi görecektim sonunda kurtuldum o salaktan ay bir de kaç gün bizimle yaşadı, aynı evde kaldım onunla aldığım oksijenimi bile kirletti." Esra'nın dedikleri ile gülmüşlerdi.

"Arel, senden aldıkları tüm parayı yani kasalarında olan tüm parayı hesabına yatırdık. Boş bir kağıt imzalattım eğer istersen onların senin paranı gasp etme, kaçak yollarla  üzerlerine geçirme ve bir sürü sebepten dolayı ceza almalarını sağlayabiliriz." 

Mavi gözler koyulaşmıştı, bugüne kadar o ailenin hayatına ne kattığını düşününce sadece acı geliyordu aklına. Küçüklüğünden bu yana ona asla sevgi dahi vermemişlerdi ki tek istediği bu iken, en azından diye düşündü 'en azından birazcık sevgilerini hissetsem o para dahi umurumda olmazdı' ama şimdi acı çekmelerini istiyordu.

"İstiyorum, bana yaşattıkları her şey için." Baran başıyla onu onaylamış ve gözlerinin en içine sevgisini hissettirmek ister gibi bakmıştı. Arel'in istemesine sevinmişti çünkü onun da alması gereken bir intikam vardı.

"Bir an dizilerdeki enayi başrol gibi 'yok ben iyi bir insanım onlar gibi olamam' diyeceksin diye çok korktum." Nesrin Hanımın sesi ile hepsi gülmeye başlamıştı. 

"Eee bunu kutlayalım o zaman bu gece." Baran bu teklifi aslında biraz olsun sevgilisini rahatlatmak ve iyi hissetmesi için sunmuştu. Bu gece onun ve onların olsun istiyordu.