ORMAN YANGINLARI

Beklentiler

Akşam Baran ablamı teselli ettikten sonra burada kalmaya karar vermişlerdi. Aynı yatakta yatacak olmaları beni yiyip bitiriyordu. Kalbim her zaman göçük altındaydı sanki, nefes alıyorum ama asla yetmiyor. Kurtulmayı bekliyorum, beklerken her geçen gün daha fazla ölüyorum. Tek kurtuluşum sevdiğim adam. Bazen her istediğimiz olmaz, her hayalimiz gerçekleşmez. Eğer sadece bir dilek hakkım olsaydı, kollarında kokusunu içime çeke çeke uyumak isterdim. Aniden odamın kapısının açılmasıyla gözlerim dolmaya başlamıştı. Teselliye ihtiyacım vardı. Dolmuş gözlerimi gören arkadaşım kapıyı sessizce kapatıp yanıma gelmişti. Önce gözlerimin içine baktı sonra ise aniden beni kendine çekip sarmalamıştı. Kafamı boynuna gömer gömmez artık içimde büyüyen ve özgür olmak isteyen tüm duygularımla kendimi ona bıraktım. Elleri sırtımı okşuyordu.

"Ağla Arel son gününmüş gibi ağla..."  Dedikleriyle hıçkırıklarım daha da artmıştı. Şimdi saçlarımı okşuyordu. O her zaman mantıklı davranandı bense kalbimle hareket ederdim.

"Çünkü bugün son gün. Bende senin arkadaşınsam o pezevenk abim senin peşinden sürünecek oğlum" İşte şimdi gülüyordum. Hatta kahkaha atıyordum çünkü söylediği şey baya baya imkansızdı. 

"Şakanın sırası mı ağlıyoruz şurada"  Benden ayrılmış ellerini omzuma koymuştu.

"Arel sen aynaya hiç bakıyor musun aşkım" Kafamı sallamıştım usulca diyeceği şeyi merak ederek yüzüne baktım.

"Senin peşinden süründürmeyeceğin tek erkek yok lan. O ketum ablandan çok daha  güzelsin"

Değildim, ablam her zaman herkes için en güzeldi. Sanırım arkadaşımı göz doktoruna götürmem lazım.

"Saçmalamaz mısın artık nerden çıktı bu şimdi"  

"Sarııııııııı titrettttttttin beniiiiiii"  İşte şimdi tüm mahalleyi inletecek kadar sesli gülüyorduk. Birden odamın kapısı açılmış ve kalbimi yerle bir eden adam içeri dalmıştı.

"Esra hemen yatağına git"  Yavaşça kalkmış yanağıma öpücük bırakmayı ihmal etmeden odadan çıkmıştı. Baran kapıyı kapatıp yaklaşınca kalbim kan pompalama işini abartmaya başlamıştı çoktan. Derin bir nefes aldı ve "Kardeşime bu kadar yakın olma sonuçta o bir kız ve senin ilgi alanında değil, yani eğer senden hoşlanırsa hayal kırıklığına uğrar"  Şok olmuş bir ifadeyle ona bakıyordum. Birden gelen cesaretle ayağa kalkıp üzerine doğru yürümeye başlamıştım. Şimdi geri geri gidiyordu, sırtı kapıya çarpınca durmak zorunda kaldı. Boyu benden uzundu bu yüzden ayak parmaklarımla yükselip ellerimi boynuna sardım yavaşça. Nefesi hızlanmıştı, şoktan dolayı mı itmiyordu yoksa umutlanmalı mıydım. Biraz daha yükselip kulağına yaklaştım. Bedeni kaskatı kesilmişti. 

"Esra her şeyi biliyor zaten aşkım"  Kulağına fısıldadığım şeyden hemen sonra hızlıca yanağına bir öpücük kondurmuştum. Çünkü beni iteceğini biliyordum ki öyle de oldu. Şimdi çok hızlı nefesler alıyordu sinirden kızardığına an be an şahit oldum.

"Sen o iğrenç duygularından nasıl kardeşime bahsedersin ha" Dişlerinin arasından konuşuyordu. İşte böyleydi benim aşkım biran ona çok yakınım hemen ardından düşmanım. Sözleri beni paramparça ediyordu. Gözlerimin dolduğunu hissederken lanet ettim. Güçlü olmak zorundayım. Yine ona yaklaştım aramızda bu sefer sadece bir adım kadar vardı.

"Benim duygularım iğrenç değil, asıl senin yaptığın, söylediğin şeyler iğrenç Baran" Sessizce bana acıyarak bakıyordu.

"Hayatın boyunca bu hastalıkla yaşayacaksın ben ablanla aşkımı yaşarken"  Bazen düşünüyorum ben cidden böyle bir adamı mı sevdim, seviyorum diye. Ama eğer lanet kalbime söz geçirebilseydim, onun hastalık dediği şeyden kurtulabilseydim yapmaz mıydım. Kendime neden acı çektireyim ki.

"İzin vereceğimi mi düşünüyorsun" Demiştim ona yaklaşırken. Nefesini dudaklarımda hissediyordum şimdi.

"Ne yapabilirsin ki"  Bunu söylemesiyle yakasından tutup kendime çekmiş ve yıllardır dokunmak istediğim dudaklarına değmişti dudaklarım, cehennemine... Beni itmesine fırsat vermeden ellerimi iyice boynuna doladım ve dudaklarına asıldım. Alt dudağını emerken sanki aynı anda hem cehennemi hem cenneti yaşıyordum. Aniden beni sertçe itmesiyle kendimi yerde bulmuştum. Sinirden kuduruyordu.

"Bir daha sakın ama sakın bana yaklaşma pis ibne"  Odadan çıkıp gitmişti beni yeniden enkazda bırakırken. Eğer bende sana aşıksam Baran bey benim olacaksın, o buzdan kalbin benim için atacak sonsuza dek...umarım.

ÖPTÜRDÜM ULEN