His Precious One

Kabanata 40

Hola! This is going to be the last chapter. Thank you for reaching at this point!

Kabanata 40

After the wedding, I just changed into a pure white cottagecore summer dress before proceeding to the reception to feel more comfortable.

Pagkalabas ko ng kuwarto ko, tinitignan ang katabing pinto, hindi ko alam kung nandiyan ba si Vynx, hindi ko na siya nakita pagkatapos ng ceremony.

Bumaba nalang ako sa kaisipang nasa baba din siya.

"Oh! Natania, hija!" One of my aunts aknowledge my presence. I smiled at her.

"Hello po,"

"Kaigandang dalaga, tapos na ang Ate mo, kailan ka din?" Nanunundyong tanong nito.

I smiled back at her awkwardly. Isa ito sa mga rason kung bakit ayaw ko sa mga family reunions dahil alam kong tatanungin nila 'to. Asking when am I going to settle down o 'di kaya sasabihing 'hindi na ako bumabata' it's not like babalik ako sa pagiging bata kung mag-aasawa ako. I almost rolled my eyes.

Plus it's not like I don't want to settle down just yet, it is because wala nga akong jowa! Asawa pa kaya?!

"Baka matagal-tagal pa po," I just answered safely, baka masabihan pa akong bastos kapag sumagot pa ako ng iba, I don't wanna make a scene in my sister's wedding.

We ate dinner and all, hindi ko parin nakikita si Vynx.

Everyone is partying na, it's almost midnight. I was about to find Vynx but then they keep on stopping me, and now, they're asking me to give my speech. Damn, I'm not ready, eh kung biglaan ba naman ang kasal na ito paano ba naman ako makakapaghanda ng sasabihin.

I just went up in the stage with nothing on my mind. I just said everything that comes in my mind. I teased them, specially my sister. Ha! Akala niya, huh? Ngayon ako gaganti sa mga pang-aasar niya saamin ni Vynx kanina. And of course, pati din si Josh. He doesn't seem mad, he's laughing so hard with every words coming out from my mouth, so is the audience. Tutal ay nagsipasukan na din naman sa mga kaniya-kaniyang kuwarto ang ilang mga nakakatanda dahil nga malalim na din ang gabi kaya't nasasabi ko na din ang mga gusto kong sabihin, dala na din siguro ng nainom ko kanina habang si Ate Isa naman ay nakasimangot na ngayon.

I ended my speech with a heart-warming words para naman makabawi. Damn, I even adviced some things to make their relationship strong eh ako nga itong walang jowa dito eh, I pouted at that thought.

I enjoyed saying my speech, then bumaba na ako sa mini stage. Kaya lang nawala ang ngiti ko nang maalalang hindi ko pa nakikita si Vynx simula kanina, pinag-aalala na niya ako.

Nagpaalam na ako sakanilang lahat na matutulog na pero ang totoo ay hahanapin ko lang siya.

While walking through the corridors, I can hear the loud waves, parang hinihikayat akong lumapit, and I did. I just found myself going to the shore and there I saw Vynx.

Ang malamig na hanging dumadampi sa balat ko at dahilan ng pagkahangin ng mahabang buhok ko. Hinawakan ko ang mga braso ko para mabawasan ang lamig habang naglalakad palapit sakanya.

May nakita akong mga bote ng beer, mukhang umiinom siyang mag-isa dito kanina pa.

"What are you doing here?" I started the conversation and sat down next to him.