ASH SERIES 02: MY CRUSH NAMED CRISTOFF [COMPLETED]

EPILOGUE

Nakatingin ako ngayon sa kalangitan habang iniinom ang kapeng hawak. Nanatili lang ako sa ganoong sitwasyon. Ang ganda ng kulay ng papasikat sa araw. Nagiging kahel ang langit dahil doon. Napangiti naman ako ng may yumakap sa bewang ko. Dalawang matitipunong kamay na bumibihag sa akin sa halos ilang taon. "Ang aga mong nagising, babe." Saad nito at hinalikan ako sa pisngi saka inihiga ang baba sa balikat ko.

"I want to see the sun bloom its rays. I think it will be amusing to watch." Sagot ko habang naroroon pa rin ang paningin sa papasikat na araw.

"Am I not amusing for you now, babe?" Tanong niya kaya natawa naman ako ng mahina.

"You amuses me everyday, Cris. So fuck off already, okay? Huwag ka ng magpaawa riyan. Tss."

Matunog naman itong humalakhak kaya nailing na lang ako. Pero agad rin akong napatigil ng unti-unting lamunin ng sinag ng araw ang buong mukha ko.

It's beautiful...

Hindi pa masyadong mainit though nakakasilaw na ang sinag nito. But it's fun to watch how it blooms in the dark. Ganoon rin kapag papalubog na ito. Ang ganda rin na panoorin.

Bigla namang itinaas ni Cristoff ang kamay naming magkahawak kaya lalo namang lumapad ang ngiti sa labi ko ng makita ang mga bato na nasa daliri naming dalawa. It's the most beautiful thing that we had... for now.

"I guess time flies so fast, huh? It's been three years, babe." Saad nito habang nakatingin din sa kamay namin na nakataas sa ere habang magkahawak.

"Yeah." Iyon lang ang naisagot ko pero masyadong marami agad ang pumasok sa isip ko.

It's been five years since we both graduated in college and it's been three years since our wedding. I never imagined that I will marry my own fucking best friend. But I'm happy that I marry him. Mom was really right. Cristoff is the right person and guy for me.  He accepted me of who I am. Love all my good and bad personality and attitudes. Give what I deserve.

Ngayon mayroon na kaming sarili naming bahay. We also have a stable job. May ipon na rin kahit papaano na ginagamit namin para mabuhay at magliwaliw rin minsan pero palagi kaming may itinitira para sa magiging future namin. Maayos na maayos na rin kami ni Mom siguro dahil mula pa noon ay botong-boto siya kay Cris kaya wala siyang naging problema at naging masaya pa kasi si Cris ang napakasalan ko.

Naaalala ko pa noong kasal... It was my first time wearing a gown. Maski noong ball or noong eighteenth birthday ko ay hindi ako nagsuot ng gano'n. But in that day...ayos lang sa'kin na malagyan ng make-up ang mukha ko. Pasuotin ng gown na sobrang bongga at haba. Lagyan ng kung ano-anong jewelries sa katawan. Dahil iyon naman ang araw na mangangako kami sa harap ng altar. Iyon ang araw kung saan magsisimula ang buhay mag-asawa ko.

"I love you..."

Doon ako tuluyang napatingin sa kaniya at may matamis na ngiti na ito sa mga labi at kumikinang ang mga mata. Buong pusong nakatingin ngayon sa harapan ko. Akala ko noon nakakadiri ang feeling kapag lalaki yung nagsabi sa akin ng gano'n. But it really feels good to hear that from him... Sa taong mahal ko at mahal ako.

"What if I don't love you anymore, Cris?" Nakangiting tanong ko sa kaniya at sumandal sa railings na nasa likuran ko.

"Then I still you love, babe. I will make you fall for me again and again and again." Sagot nito habang nakangiting nakatitig sa akin.

"Good answer, babe." Sagot ko at agad na hinalikan siya sa labi saka binigyan siya ng isang matamis na ngiti.

"Let's go inside." Nakangising saad niya kaya natawa naman ako at sinampal ang pang-upo niya.

"Let's go, babe. Let's eat breakfast together." Usal ko at agad naman itong ngumiti at magkahawak kamay kaming pumasok sa loob ng bahay para kumain na ng umagahan.

"What about if you'll be my breakfast, Peach." Bulong nito sa tenga ko kaya natawa naman ako saka napailing na lang.

"Stop joking, Cris. Let's eat or I'll kick your balls." Nakangising saad ko kaya napanguso naman ito at agad na lang akong niyakap at hinalik-halikan ang batok ko habang nagtitimpla ako ng kape.

"You smell really nice today." Saad nito at ibinaon ang mukha sa leeg ko.

"And you're mabaho naman." Saad ko kaya napatigil ito sa ginagawa at sinamaan ako ng tingin.

"No, I'm not mabaho." Saad niya.

"You are."

"No!"

"Yes."

"No! Say yes and we will stay here for a day, Peach. I will---"

"You will what?" Nakangising tanong ko.

"Peach, don't provoke me."

"I'm not provoking you, Cris."

Nakita ko naman kung paano dumilim ang ekspresiyon nito kaya agad naman akong umatras at nailayo muna ang kape dahil masagi namin. Unti-unti itong lumapit kaya agad naman akong natawa at isinuko ang parehong mga kamay. "Okay. Okay. I'll stop."

"No, we will continue." Saad niya dahilan para manlaki naman ang mata ko at namilog ang labi saka agad na tumakbo.

"Fuck!" Sigaw ko at agad na tumakbo papalayo sa kaniya at agad naman ako nitong hinabol. Tatawa-tawa ako ng nahuli ako nito noong nasa hallway na kami sa labas ng kusina.

Bigla nitong hinuli ang magkabila kung pisngi saka agad na hinalikan ang labi ko saka ngumiti.

"Let's eat." Saad niya.

"I like to eat something..." Nakangising saad ko at dinilaan ang sariling labi ko. Nakita ko naman ang paglunok nito at paggalaw ng buto nito sa lalamunan.

"What do you want to eat, babe?" Namamaos na tanong nito. Bumaba naman ang paningin ko saka bumalik naman sa mga mata niya at dinilaan pa ulit ang labi.

"I like to drink some banana milk, Cris..." Sagot ko. Nakita kung lalong napalunok naman ito at lumapit sa akin habang nakatitig sa mga labi ko. Balak na sana ako nitong isasandal sa pader ng bigla akong yumuko at umalis at tatawa-tawang tiningnan siya. "I'll go to the ref and drink some, babe." Saad ko.

Nakita ko naman itong napabuntong-hininga na lang at nailing-iling kaya mas lalo naman akong natawa.

This is really amusing...