Brainiac's Promise (Completed)

Chapter 35 -Label

"Magandang umaga," bati saakin ni Meran, ngumiti ako rito iniwasan kong ngumiwi sa sakit sa pagitan ng hita ko. Masakit parang nilalagnat ako sa sakit.

"Nalasing karin?" Tanong nito, tumango naman ako bilang pag sang-ayon. Tanghali na ako nalalabas sa silid kong saan naroon kami ni Layniel.

Iniwan ko ito sa silid namin, gutom na ako at tulog na ito mukhang napagod kagabi. Sandaling uminit ang pisngi ko dahil sa naisip na iyon. Halos hindi na nga kami mag pahinga no'ng gabi.

"Ba't ka namumula Ate Daey?" usisang tanong sakin ni Meran, bumalik naman ang katinuan ko at sumulyap rito bago ngumiti ng tipid.

Nagkataon kasing kasabay kaming lumabas ni Meran sa kwarto namin at pumunta sa baba dahil nagugutom, may restaurant kasi sa baba. Ayokong gisingin ang isang iyon. Naiilang ako.

Mabuti nalang may damit na binili si Layniel para pamalit ko sa damit. Mukhang ganon rin itong si Meran. I spotted a red dot on her lower colar bone. Napakurap ako ng makita kong ano iyon.

Dahil meron rin ako non, papasalamat nalang talaga ako na mahaba ang buhok ko pero kay Meran hindi masyado mahaba ang buhok nito. Nakapantay lamang iyon ng balikat nito kaya sapat na makita ko ng klaro sa malapitan ng chikinini  o pulang tuldok da ibaba ng leeg nito.

"K-kanina galing yan...Meran." Matanda na kami pero hindi ko talaga ugaling mag tanong ng mga bagay na mukhang sensitibo at di kayang sabihin pero dito ay naiintriga ako.

Namula naman ito mukhang nakuha ang sinabi ko.

"Ahmm... k-kasi... ano," luminga-linga muna ito bago inilapit ang mukha nito sa deriksyon ko agad naman ako lumapit rin dito. "my fiancé and I, did something you know... nasty."

Nanlaki ang mata ko, as in?! May fiance na pala itong si Meran, naunahan ako nito mukha itong 22, masyadong bata ito kumpara saakin pero hindi naman iyon hadlang kong desisyon mo talaga.

"Okay, I won't ask anymore." I said with a smile.

Magaan naman natapos ang araw na iyon, at kinabukasan ay nakabalik na ako sa pag tra-trabaho.

"Excuse me," agad ako tumingin sa nag salita. It was a woman, had strong aura than the other woman I've met.

"Yes? What can I help you Miss?" I politely answered with a small smile on my face. But, she didn't bother to smile back.

I'm currently at the hospital, checking schedules and round for the patients. Working, like the usual. Then this unknown woman with the strong aura showed up infront of me.

"I just want to say... thank you for treating my Captain's wound that's all." Kalmadong wika nito at inilahad pa ang kamay nito. I held it and politely shakes.

Captain? I don't remember someon--- oh, she means Layniel? like the last time? Parang ilang week na iyon tapos ngayon lang ito. Isa ba siya sa mga kasama na isinugod rito?

I think so.

"You're welcome, that's my job I guess?" It's actually weird, ngayon palang ay nawe-werdohan ako. Kung makaasta ito ay parang may relasyon sila ni Layniel. Making my blood boil for some reason.

Yep! I hate the feeling.

"Close pala kayo ni Layniel?" I can't help ask. I'm darn curious and I wanna slap Layniel actually.

Akala ko ako parin? Hmm.

Parang hindi naman.

The woman frowned at confusion. Sinong hindi? Pagkakamalan akong kaibigan ni Layniel o ex o kaya kakilala.