Skipper [Yoonmin]

Best Couple||34

"Buna emin misin? Bu ciddi bir karar."

"İki güne vazgeçer."

"Ben üç diyorum."

"Var mı arttıran?"

"Beş."

"Üstüne gitmeyin çocuğun." Kolları arasında olduğum adam beni kendine daha bir çekerken diğerlerine karşı beni koruyor olması gülümsetmişti. En azından artık onlara karşı tek savaşmıyordum, bu fazlasıyla yorucuydu.

Çocuklar, antremanların eskisi kadar sıkı ve düzenli olmaması hakkında bana yakınırken, Daniel'ın inkar ettiği ama büyük bir gerçek olan bensiz bir şey yapamayacağı farkındalığını söylemişlerdi. Bunun üzerine benim tekrardan gelmemi isterlerken, uzun süredir düşündüğüm bu konu hakkında, içimde geçen cevabın doğru olduğunu hissetsem de bir türlü söyleyemediğim 'hayır' kelimesiyle gerçeklik canımı yakmıştı. Gerçekten voleybol hayatımı bitirmeye hazır mıydım?

"Yok siz buna bakmayın, gelicek hissediyorum." Jungkook bana gülerek bakarken onun bu haline gözlerimi devirdim. Beni iyi tanıyor olması sinir bozucuydu ama bu sefer kararımdan dönmek istemiyordum çünkü fazla kırılmış ve yorulmuştum. Vücudumun da buna hazır olduğunu zannetmiyordum.

"O gideceğim dese de ben onu o takıma yollamam." Yoongi'nin boğuk sesi kulağıma gelirken kafamı çevirip ona bakmak istemiştim fakat, başımın üstündeki çene bunu engellemişti. Vücudumun etrafında ki kollar daha bir sıkılaştığında ona daha bir sokuldum. Benimle ilgileniyor olması hoşuma gidiyordu. Beni saran sıcaklığı ve burnuma gelen kokusu içimi rahatlatıyordu.

"Woaw, koruyucu sevgili."

"Bu ikili midemi bulandırıyor."

"Sen Namjoon ve Seokjin'i görmedin sanırım."

Hoseok'un haklı cümlesiyle onu onayladığım sırada arkadan çiftin bize bağırdığını duysam da umursamadan anlatmaya devam ettim.

"Ne varmış halimizde?"

"Siz mükemmel çift nedir görmemişsiniz hiç."

"Geçen aynı diş fırçasını kullandığını söylediler." Dedim verecekler tepkiyi beklerken. Herkesin yüzünü buruşturduğunu ve bunun ne kadar iğrenç olduğunu söylediklerinde "Ben de aynen bu tepkiyi verdim ve bana Yoongi ile onlar kadar iyi bir çift olmadığımızdan dolayı onları kıskandığımı söyleyip gittiler. " Diye mırıldandım birkaç gün önce yaşadığım olayı anlatırken. 

"Hıh? Nasıl onlarda daha iyi bir çift değilmişiz?" Yoongi'nin alaycı sesi kulağıma gelirken "Yaani şimdi düşününce pekte mükemmel olduğumuz söylenemez hyung." Dedim gerçekleri açık açık ortaya dökmek istemediğimden ıkına ıkına söylerken. Ben de en iyi çift olmak isterdim ama peşimizi bırakmayan dertler, saçma olaylar ve gereksiz insanlar bunu engelliyordu. Tamamen bizim suçumuz değildi yani..

"7 senedir birlikteler, birbirleri hakkında bilmedikleri şey yok ve hala-"

"Seokjin hyungun barmeni öptüğünü söyledin mi? Hani söylemeyecektik." Jungkook'un sözünü kesen kafası karışmış aptal Taehyung ile her şey bir anda fazlasıyla hızlı gelişmişti. Namjoon hyungun cümleyi anlamasıyla gözleri Seokjin'i bulduğu an ikili bir anda evin içinde kovalamacaya başlamışlardı, bu ani kalkışlarıyla Seokjin hyung dengesini kuramayıp bir iki adım tökelediği sırada tutunduğu koltuktan destek aldığında Namjoon'un onu itmesiyle koltukta oturan Taehyung sessizce yere düştü.

Derin sessizlik hepimizin yüksek sesli kahkahalarıyla bölünürken Jungkook ve Hoseok hyung onu kaldırmak için yanına gittiğinde bense Yoongi'nin kolları arasında kendimi ve onu sarsa sarsa Tae'nin düşüşüne gülüyordum.