"អាស៎...ឈប់...ឈប់ទៅ...ហឹក" ដៃជើងរបស់ថេយ៉ុងចាប់ផ្តើមខ្ញាំចូលគ្នាម្តងទៀត វាមិនសូវជាឈឺតែ វាធ្វើឲ្យអារម្មណ៍របស់ថេយ៉ុងស្រាប់តែស្រើបស្រាល ដោយសារតែឧបករណ៍រំញ័រមួយនោះ វាញ័រយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងរន្ធសម្ងាត់រប់សគេ ធ្វើឲ្យគេមានអារម្មណ៍ថារបស់អ្វីម៉្យាងនិងបញ្ចេញមកពីក្នុងខ្លួនរបស់គេនៅពេលបន្តិចទៀតនេះ។
"មើលទៅឯងដូចជាពេញចិត្តនិងរបស់មួយនេះដល់ហើយ" ជុងហ្គុក ដូចជាពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំងដែលបានសម្លឹងមើលរាងកាយដែលប្រែទៅប្រែមកដោយ សារតែរបស់មួយនោះ នាយក៏ចុចបន្ថែមល្បឿនដើម្បីឲ្យកាន់តែលឿនទ្វេរដង។
"អា៎...អាស៎...បានហើយ...ឈប់..ហឹក" អារម្មណ៍ស្រៀវស្រើបនឹកស្មានមិនដល់ប្រៀបដូចជាគេកំពុងនៅលើវេហាអញ្ចឹង ពេលនេះដៃរបស់គេក៏ចាប់ជាមួយនិងខ្សែចំណងមួយនិងនោះឡើងណែន។
"ពេញចិត្តទេក្មេងតូច?" ជុងហ្គុក
"អា៎...." សម្លេងថ្ងូរស្រែកជាលើកចុងក្រោយមុននិងថេយ៉ុងបានបញ្ចេញសារធាតុខាប់អន្ធឹលចេញមកព្រោះតែទប់មិនជាប់ រាងតូចដកដង្ហើមសឹងមិនដល់គ្នាមិននឹកថាជុងហ្គុកធ្វើឲ្យគេដល់ចំណុចកំពូលលឿនជាងការគិតរបស់នាយទៅទៀត អាចថាថេយ៉ុងមិនសូវពូកែនិងរឿងអស់និងទើបចេញទឹករឿងខុសពីបុរសទូទៅ។
"យលងថាមកជួបរបស់ពិតទៅល្អជាង" ជុងហ្គុក ស្រដីរួចនាយស្រាប់តែទាញខោរបស់ខ្លួនឯងចេញ បញ្ចេញនៅដំបងយក្សដូចជារបស់អត់ឆ្អឹងមួយមកយ៉ាងវែងដែលមានទំហំធំគួរឲ្យញញើតនៅពេលសម្លឹងមើល។
"ហឹក...បងជុងកុំណា..កុំធ្វើបែបនេះ" ថេយ៉ុងក្រវីក្បាលម្តងទៀតនៅពេលដែលឃើញទិដ្ឋភាពបេបនេះនៅចំពោះមុខត្រឹមរបស់លេងដែលជុងហ្គុកយកមកប្រើជាមួយគេធ្វើឲ្យគេឈឺស្ទើរស្លាប់ទៅហើយចុះបើពេលនេះនាយលេងយករបស់ខ្លួនឯងលេងម្តងនោះ អាចថាថេយ៉ុងដាច់ខ្យល់ស្លាប់ភ្លាមៗបាន។
"បដិសេធនិងបងបែបនេះមិនគួរឲ្យស្រឡាញ់សោះ" ជុងហ្គុក ប្រៀបដូចជាមនុស្សឆ្គួតម្នាក់ ការនិយាយស្តីរបស់នាយធម្មតាតែស្នាមញញឹមមាននៅជាប់មាត់ជានិច្ច។
