DÜZENLENDİ!!
Şirketin kapısından girdiğinde onu görüp selam verenlere baktı. Herkes bi anda sus pus olmuş, üstüne başına çeki düzen veriyordu. Bu şirkette saygı duyulan bir insandı. Patron olmasıyla bir alakasıda yoktu bunun. İnsanlar onun azmine, karakterine saygı duyuyorlardı. İşleri öğrenmek için en alt kademeden başlamıştı. Çaycılık.
Sabri onun kibirli birisi olmamasını istiyordu. Daha küçük yaşta paranın kolay kazanılmadığını, alın teri dökmesi gerektiğini öğretmek istemişti. Buydu oğlunu en alt kademeden başlatmasının sebebi. Önce hak etmesi gerekiyordu bulunduğu yeri. Kendiside kolay gelmemişti bu günlere. Üstelik Aden gibi başında kendisine her zaman destek çıkan bir babasıda yoktu.
En iyi okullarda okuttu, en iyi eğitimi almasını sağladı. Ve biliyordu bir gün kendisine bişey olursa, gözü asla açık gitmeyecekti. Çünkü çok iyi bir evlat yetiştirmişti.
Zor bir yaşamdı Aden'in ki. Onun için çalışmak sorun değildi. Yaptığı hiç bir işten gocunmazdı. Ona hayatı zorlaştıran hissedemediği duygulardı. O da Aden'in lanetiydi.
"Hoşgeldiniz efendim." masasında oturan sekreterinin sesi ile düşüncelerinden kurtuldu. Kafasını kendisine bakan kadına çevirip hafifçe gülümsedi.
"Bana bir kahve getirir misin?"
Kadın kafasıyla onayladıktan sonra genç adam odasına doğru ilerledi. Çalışma masasına doğru adımlarken masasının üzerinde duran isimliğe baktı. Bundan bir kaç ay önce babasının isminin yazdığı isimlikte şuan kendi ismi yazıyordu. Derince iç çekip koltuğuna oturdu.
Bilgisayarından işlerini halletmeye başladığı sırada kapıyı tıklatıp içeri giren kadınla bakışlarını bilgisayarından çekti.
"Kahveniz."
Belli belirsiz salladı başını. Orta yaşlardaki kadın elindeki kahveyi masaya bıraktıktan sonra geriye doğru bir kaç adım attı.
"Efendim bugün saat 2'de Sancar holdingle bir toplantınız var. Ayrıca Baran bey aradı biraz geç geliceklermiş haber vermemi istediler. İstediğiniz gibi muhasebe bölümündekileride izlemeye aldık."
Duyduğu isimle kaşları çatılırken bu duruma anlam veremiyordu.
"Tamam çıkabilirsin Zeynep." demekle yetindi sadece. Tekrardan bilgisayardaki işine dönerken kendisi kabul etmesede aklında Baran'ın ne gibi bir işi olduğu merakı vardı.
Aniden açılan kapı ile bakışlarını kapıya yöneltirken, hazırlıksız olduğu için yerinden sıçramıştı. Gördüğü sima ile kaşlarını çatarken ayağa kalktı.
"Ne zaman geldin? Neden haber vermedin?" dedi şaşkınlıkla. Karşısındaki kişiyi görmeyi beklemiyordu.
"Sürpriz olsun istedim. Bu sabah geldim. Vakit kaybetmeden de seni görmek istedim. Kötü mü yapmışım?" Karşısındaki adama yavru köpek bakışı attı bir süre.
"Gel buraya." Kollarını açmış karşısındaki kızı bekledi. Zehra gruplarındaki tek kızdı. Kısa boyu, uzun dalgalı saçları, siyah ve hafif çekik gözleri, uzun kirpikleri ile oyuncak bebeklere benziyordu. Görünüşü ne kadar narinse karakteri de o kadar sertti.
Uzun süredir görüşmemiş olmanında etkisiyle sarıldılar birbirlerine. Kollarındaki kızın saçlarına küçük bir öpücük kondurdu.
"Diğerlerinin haberi var mı geldiğinden?"
"Hayır herkese sürpriz olsun istedim." Tekrar sıkıca sarıldı dibindeki bedene.
"Başın sağolsun." Sesi kısık ve titrek çıkmıştı. O günlerde dostunun yanında olamadığı için kızıyordu kendine genç kadın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ADEN BXB
General Fiction-DÜZENLENİYOR- Aşk nasıl bir şey bilmiyorum ama gördüklerim, okuduklarım ve duyduklarımla bence; içi dolu seni vurabilecek şekilde olan bir silahı, seni vurmayacağına emin olduğun birine gözü kapalı vermek... Aden de tam olarak bunu yaptı. Kendisini...
