-DÜZENLENİYOR- Aşk nasıl bir şey bilmiyorum ama gördüklerim, okuduklarım ve duyduklarımla bence; içi dolu seni vurabilecek şekilde olan bir silahı, seni vurmayacağına emin olduğun birine gözü kapalı vermek...
Aden de tam olarak bunu yaptı. Kendisini...
İkiside arabadayken hiç konuşmadı. Aden olanları açıklamak için bir kaç kez girişimde bulunmuştu ama Baran'ın sinirli bakışları ile karşılaşınca en iyisinin evde konuşmak olduğu kanısına vardı.
İkiside sessizce arabada otururken Aden bakışlarını arabanın camından dışarı yöneltti. Bu yol Baran'ın evine gitmiyordu. Şaşkın bakışlarla Baran'a baktı.
Büyük olan gözlerini yoldan ayırmazken aklına gelen görüntü ile direksiyondaki tutuşlarını dahada sıkılaştırdı. O adam kendisine ait olan küçüğüne dokunmuştu. Aden onun bu hareketinden sonra hemen teması kesmek için kolunu çekmişti ama yinede kendisini dinlememiş ve tek başına gitmişti toplantıya.
Aden girdikleri orman yoluyla aslında kendi evine gittiklerini anladı ama yine bişey diyemedi. Tekrar bakışlarını ormanlık alana çevirirken ikiside halen sessizdi.
Arabayı bahçenin önünde durdurduktan sonra ikiside indi arabadan. Kapının önündeki kormalardan birisi arabayı garaja çekmek için direkt yanlarına gelirken diğeride bahçenin kapısını açtı.
Yan yana yürüdüler o çakıl taşlarının üzerinde. Küçük olan arada yanında yürüyen adama göz ucuyla baksada ilk onun konuşmasını bekledi. Çünkü nasıl bir tepki vereceğini az çok kestirebiliyordu.
Evin kapısının önüne geldiklerinde cebindeki anahtarı çıkarıp kapıyı açtı ve eliyle Baran'a geçmesini işaret etti. Büyük olan içeri adımlarken Aden sıkkın bir nefes verdi. En ufak bir temasta bile bu kadar sinirleniyorsa ilerisini düşünemiyordu.
İkiside salona girdiğinde Baran geçen sefer geldiğinde oturduğu koltuğa oturdu. İki elini baldırlarının üzerine koyarken, Aden de tam karşısındaki büyük koltuğa oturmuş karşısındaki siyahlara bakıyordu.
"Sana yalnız gitme dedim ve beni dinlemedin!" Sesinin olabildiğince sakin çıkmasına özen gösteriyordu. Aden olumsuz anlamda kafasını sallarken Baran kaşlarını çattı.
"Sinan ile beraber gittim, istiyorsan arayıp sorabilirsin. Toplantının sonlarına doğru acilen bara gitmesi gerekti."
Baran ona inanmayan gözlerle bakarken Aden canının yandığını hissetti. Karşısındaki adamın kendisine inanmıyor oluşu yüzünü asmasına sebep oldu.
"Bana inanmıyor musun? Seninle geçirdiğim geceden sonra böyle bişeyi neden yapayım Baran. Neden sonunda benim canımın yanacağını bile bile bu riski alayım."
Artık onunda sinirleri bozuluyordu. Dün gece ilk defa kendisini birisine teslim etmişti. 25 senedir hissedemediği bütün duyguları dün gece karşısındaki adamla hissetmişti.
"Bilmiyorum Aden. O adam senin koluna dokunduğunda nefes alamadım. Ne ara bu hale geldim bilmiyorum ama kim olursa olsun sana dokunmasın istiyorum."
Aden yerinden kalkarak karşısındaki adama ilerledi. Tekli koltukta bacaklarını ayırmış bir şekilde oturan adamın kucağında yerini aldı. Bunu yaparken utanmıştı ama duyguları ile hareket etmek istedi.
Büyük olanın kucağına tamamiyle yerleşince bir eli ile yanağından tutarken diğer elini omuzuna yerleştirdi. Baran küçüğüne şaşkın gözlerle bakarken yutkunma gereği hissetti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
