​Accidental Mark {Myanmar Translation}

Chapter-38

For Zawgyi~

ခ်န္​႐ွရဲ႕အက္​စီးဒန္​႔(၂)

ကားက အလ်င္​အျမန္​ပင္​ ​ေလဆိပ္​ကုိ​ေရာက္​႐ွိလာ၏။
သည့္​တိုင္​ ခ်င္​ယြိဆီက ဘာသတင္​းမွမရလာ​​ေသး​ေခ်။
​႐ုန္​ခ်န္​ ျပန္​မဲ့​ေလယာဥ္​​ေပၚမတက္​ခင္​ လုံျခဳံ​ေရးဂိတ္​ကုိ
ျဖတ္​ၿပီးတာနဲ႔ ​ေဖး​ေ႐ွာက္​ဇီ သူ႔ညီကုိ​ေခၚကာ ပထမတန္​း
ခရီးသည္​ခုံဆီ တိုက္ရိုက္​​တန္​းသြားလုိက္​​​ေပေတာ့သည္​။

မနက္​ ၁၂နာရီခြဲ။႐ုန္​ခ်န္​​ေလဆိပ္မွာ ​ေလယာဥ္​ဆိုက္​​ၿပီပင္​​။
က်န္ဖန္​​စီစဥ္​​ေပးထားတဲ့ဒ႐ိုင္​ဘာက သူတို႔ကုိ ​ေလဆိပ္​မွာ​
ေစာင္​့​ေန၏။​ေဖး​ေ႐ွာက္​ဇီ ခရီး​ေဆာင္​အိတ္​ကုိ ကားထဲ
ပစ္​ထည္​့ကာ အမိန္​႔​ေပးသံျဖင္​့ ​​ေျပာလုိက္​​ေလသည္​။
"ပင္​း​ေက်ာင္​းပုဂၢလိကေဆး႐ုံကုိသြား"

ဒ႐ိုင္​ဘာက အျမန္​လမ္​း​ေပၚမွာ အ႐ွိန္​တင္​​ေမာင္​းလုိက္​၏။
​​မနက္​ ၁နာရီခြဲမွာ​ေတာ့ ​ေဆး႐ုံ​ဝင္​ေ​ပါက္ေ႐ွ႕ေရာက္​လာခဲ့
​ေခ်ၿပီ။ေဖး​ေ႐ွာက္​ဇီ ခရီး​ေဆာင္​အိတ္​ကိုပင္​ မထုတ္​ဘဲ...
ကားထဲကထြက္​တာနဲ႔ ​ေဆး႐ုံထဲတန္​းဝင္​သြား​ေတာ့၏။
​ေဖး​ေ႐ွာက္​ယန္​ တုံ႔ဆိုင္​း​ေနၿပီးမွ သူ႔အစ္​ကုိျပန္​အလာကုိ
တံခါးနားမွာ​ေစာင္​့​ေနဖို႔သာ ​ဆုံးျဖတ္​လုိက္​​ေလသည္​။
သူလုိက္​သြားၿပီး မီးသီး​တစ္လုံး​ေတာ့ မျဖစ္​လိုပါ​ေခ်။

ခ်င္​ယြိတစ္​​ေယာက္​ ​ေဆး႐ုံမွာညဆိုင္​းဆင္​း​လ်က္​..
အိပ္​ငိုက္​​​​​လုိ႔ေန၏။႐ုတ္​တရက္​ သူ႔ဖုန္​းျမည္​လာၿပီး..
​ေဖး​ေ႐ွာက္ဇီရဲ႕​ခပ္​တိုးတိုးအသံတစ္စ​က သူ႔နားထဲ
ဝင္​​ေရာက္​လာ​ေခ်သည္​။"ခ်န္​႐ွဘယ္​လုိ​ေန​ေသးလဲ?"
သူ႔အသံက နည္​းနည္​းအက္​႐ွ​ေနကာ မ​ေက်နပ္​မႈနဲ႔
စိုးရိမ္​မႈ​ေတြက သိသိသာသာျပည္​့ႏွက္​လ်က္​သား။

အိပ္​မ​ေပ်ာ္​​ေသးတဲ့ခ်င္​ယြိခမ်ာ အျဖဴ​ေရာင္​ဂ်ဴတီကုတ္​
ဝတ္​ထားရင္​း ​႐ုံးခန္​းထဲက အလ်င္အ​ျမန္​ထြက္​လာရ၏။
"ငါ ခုနက မင္​းကုိဖုန္​း​ေခၚဖို႔ႀကိဳးစား​ေသးတယ္​..မရလုိ႔။
ခ်န္​႐ွ အဆင္​​ေျပတယ္​။ဒဏ္​ရာက သူ႔ပုခုံး​နားေလးတင္​..
အ​ေပၚယံဒဏ္​ရာ​ေလးပါပဲ။ႏွလုံးနဲ႔အဆုတ္​​ေတြကုိ​ေတာ့
မထိခုိက္​သြားဘူး။သူ႔ကုိ ၁၀လႊာက အတြင္​​းလူနာဌာနရဲ႕
လူနာ​ေဆာင္​(၃)မွာ ငါ ထားထားတယ္​"