Unicode
"သဲတုန်ကစားလို့ဝပြီလား"
"ဘာ!!"
ထိုလူကြီးရဲ့စကားကိုseokjinဘယ်လိုမှနားမလည်နိုင်ဖြစ်သွားသည်။
"ခင်ဗျားဘာတွေပြောနေတာလဲ"
"သဲတုန်ကစားပြီးရင်လဲ ကိုယ်တို့အိမ်ထဲပြန်ဝင်ရအောင် အပြင်မှာလေစိမ်းတွေတိုက်တယ် သဲတုန်အကြာကြီးမနေသင့်ဘူး"
ဒီလူဘာတွေပြောနေမှန်းကိုseokjinနားမလည်တော့ဘူး။ နေပါဦး ဒီလူကအခုကစားတယ်လို့ထင်နေတာလား။
"ခင်..ခင်ဗျား အခုကစားနေတယ်လို့ထင်နေတာလား"
"သဲတုန်ထွက်ပြေးတိုင်းကစားနေတာမဟုတ်ဘူးလား ဒါမှမဟုတ်သဲတုန်တကယ်ထွက်ပြေးနိုင်ပြီထင်နေတာလား"
ခနဲ့ပြုံးနှင့်ပြောလာသောကြောင့် ထိုလူအားချုပ်ထားသည့်seokjinရဲ့လက်တွေပြေလျော့သွားခဲ့ရသည်။ မဟုတ်ဘူး သေချာပြန်တွေးကြည့်ရင်မှားနေသည်။ သူကချုပ်ထားတာမဟုတ်ပဲ ထိုလူကအချုပ်ခံထားသလိုပဲ။ ဘယ်လိုပဲကြည့်ကြည့်ထိုလူမှာseokjinထက်ခန္ဓာကိုယ်ပိုတောင့်သည်။ ကုတ်အက်ျီထပ်ဝတ်ထားသော်လည်းမြင်နေရသည့်အဖုအထစ်muscle(ကြွက်သား)တွေနဲ့တင်seokjinထိုလူအားမချုပ်နိုင်သည်မှာသေချာသည်။
တစ်ချက်ခြိမ်းခြောက်လိုက်သည်နှင့်ဆက်မလိုက်လာသည့် ဟိုအမည်းကောင်တွေကလည်းထူးဆန်းနေသည်။ သူသွေးပူနေပြီး ဘာကိုမှသတိမထားမိခဲ့တာလား။ သူအတတ်နိုင်ဆုံးစိတ်အေးအေးထားခဲ့ပေမယ့်လေ..။
မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး မဖြစ်နိုင်ဘူး။
လက်ထဲက ပန်းကန်ကွဲစကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်ထားမိ၍သွေးများစီးကျနေပေမယ့် နာကြင်မှုကိုမခံစားရဘူး။ ခုသူ့ခေါင်းထဲမှာရှိနေတာ သူ...မလွတ်မြောက်သေးဘူးလား။
"ဒါကိုလွှတ်လိုက်တော့ သဲတုန်အတွက်အန္တရာယ်များတယ်....သဲတုန်ကကွာ ကစားချင်ရင်လဲ ဖိနပ်လေးတော့စီးမှပေါ့ ခုတော့သဲတုန်ခြေထောက်နုနုလေးတွေထိခိုက်ကုန်ပြီ.."
ထိုလူပြောနေတာတွေလဲ seokjinနားထဲကြားတစ်ချက် မကြားတစ်ချက်။
"သဲတုန်ကဖိနပ်မစီးချင်မှတော့ နောက်တစ်ခါခြံထဲမဆင်းနဲ့တော့နော် အိမ်ထဲမှာနေတာက သဲတုန်အတွက်အန္တရာယ်ကင်းတယ်"
YOU ARE READING
DELICATE PAIN
FanfictionThe shore, the wave and the ocean ကမ်းစပ်လေးရယ် ရေလှိုင်းလေးရယ် သမုဒ္ဒရာကြီးရယ်ပေါ့ ဇာတ်လမ်းလေးတွေသာပုံပြင်အဖြစ်ပြောင်းလဲသွားကြမယ်ဆိုရင် "ပျော်ရွှင်စွာပေါင်းဖက်သွားကြလေသတည်း"လို့ အဆုံးသတ်ကြမှာလား The shore, the wave and the ocean ကမ္းစပ္ေလးရယ္ ေရလွိ...
