Byenn's POV
Isang buwan...
Isang buwan na ang lumipas at nahanap na rin ang may sala sa insidente. He's Daniel Ericson, a US citizen and a former gang leader but because of the crimes he got into nakulong ito ng panghabambuhay na sintensya pero nakatakas at nagtago ng matagal na panahon.
Nagawa nitong palitan ang kaniyang identity para maka-iwas at makapagtago sa batas. Ayon pa sa imbestigador, gamit ang bago nitong pangalan na Victor tahimik itong tumatanggap ng mga utos mula sa iba't-ibang tao. At naging isa nga sa mga biktima nito si Jerome.
At ngayon, kaharap ko na siya. Ang taong, walang awang sinaksak at sinagasaan ang lalaking mahal ko.
Iniwan na kami ng pulis sa loob ng interrogation room habang ang lalaking kaharap ko sa lamesa ay nakangisi lang na nakatingin sakin. Walang pagsisisi na makikitaan sa mukha nito at tila tuwang-tuwa pa sa nagawa.
I balled my fist under the table.
Why did you do it? panimula kong tanong rito trying not to break my voice because of the emotions building up inside me.
How could you hurt an innocent man? What did he do wrong to you? I tried making my voice still but he just rosed the sides of his devilish lips and lean his back to the chair's backrest.
He moaned which gives me chill on my nape.
You're f*ckingly beautiful even in person. he grinned that makes my eyebrows furrowed to what he said.
I can't blame him from wanting you back. turan nito na hindi ko maintindihan.
Sino? Sino ang sinasabi niya? Kung ganun may nag-utos sakaniya. Sino siya? At ano ang dahilan niya para gawin iyon sa lalaking mahal ko?
You're growing more comfortable in your new family and you know what... he paused then lean forward to the table and take a close look of me.
This time my grip tightens. This evil man, I want to punch him on his face. I loathe him for hurting and tried to kill my man.
He hate it. dugtong nito at muling sumandal sa upuan.
That's why he ordered me to kill that f*ck*ng guy. he smirked.
What do you mean? I asked nervously.
The reason of your happiness... my darling, Misty. may nakakalokong ngising anito na parang demonyo dahilan para manigas ako sa kina-uupuan ko.
Hindi lang dahil sa ngisi niya kaya ako parang nabato kundi dahil sa huling binanggit niya.
'...my darling Misty.'
'...my darling Misty.'
'...my darling Misty.'
Parang sirang plakang umulit-ulit ang mga salitang iyon sa utak ko.
Napa-iling ako at napatungo sa lamesa ng maramdamang nanginginig ang mga kamay ko. Even my lips were trembling.
Ni hindi ko na halos marinig ang pagtawa nito dahil siguro sa naging reaksiyon ko matapos niyang iparinig o iparating mismo sa akin ang pagtawag na iyon.
Hindi ko na rin napansin ang pagbukas ng pinto at pagpasok ng mga pulis para kunin siya dahil sa pagkatulala at tanging ang mga katagang iyon lang ang paulit-ulit na rumehistro sa utak ko.
'...my darling Misty.'
Saan ko nga ba narinig iyon? Sino nga ba ang nag-iisang taong tumatawag sa akin ng mga katagang iyon?
