Umakyat si Byenn para tignan kung gising na si Keisha at yayain na mag-lunch kasama nila. Pero hindi pa niya napipihit ang doorknob ng may humawak sa kamay niya at kunot noo na nilingon.
Nagtatanong niyang pinukulan ng tingin si Jerome at lumingon sa paligid.
What are you doing? Baka may makakita satin. suway niya sa binata at napakagat labi na lumingon ulit sa bandang hagdanan.
Pero sumenyas lang si Jerome sakaniya ng nakataas ang hintuturo sa tapat ng labi ng nakangiti.
Tara. sabi nito sabay hila kay Byenn sa kwarto nito.
Hindi siya mapakali dahil baka may makakita sakanila. She's planning to confess to her Mom and to the rest of the family pero hindi ngayon. Kaya nababahala siyang may makaalam kaagad dahil baka pangunahan nito ang relasiyon na meron sila na mag-pinsan.
Pagkasara ng pinto kaagad niya hinarap si Jerome para pagsabihan.
Jerome, hindi ka dapat basta sumusulpot kung saan-saan mo gusto. Paano kung may makakita-- hindi na niya natuloy ang iba pang sasabihin ng yakapin nalang siya nito basta.
Dahil dun ang pag-aalala at pagkabahala ay biglang napawi. Hinaplos ni Jerome ang buhok niya ng may matamis na ngiti sa mga labi.
Hindi mangyayari iyon. Hindi ko napigilan ang sarili ko ng makita kita. Next time I won't do that again. Ayokong nag-aalala ka. ani Jerome na kinawala ng pagkakunot ng noo ni Byenn at nakahinga ng maluwag.
Niyakap niya rin pabalik si Jerome at mas siniksik ang mukha sa dibdib nito.
I'm sorry. I can't help it. Nag-aalala lang ako. sabi ni Byenn at mas hinigpitan ang pagkakayakap kay Jerome na siyang napangiti ng malungkot.
I'm a sinner. Just a day... how could I feel comfortable in your arms this way? I think I like you. aniya na siyang bahagyang pagbuka ng bibig ni Jerome at medyo kumalas sa yakap para matingnan si Byenn.
A-ano ulit iyon? medyo gulat na tanong nito.
Jerome, I think... I like you. sabi pa ni Byenn habang nakatitig na sa mga mata ng binata, surprised.
I like you, Jerome. ulit niya na siyang kinalitaw ng matamis na ngiti ng binata at muli siyang niyakap.
Gusto mo na din ako. Ang saya ko. Sobrang saya ko. kulang nalang ay magtatatalon na sa sobrang tuwa at saya na ani Jerome.
Natatawa si Byenn sa inaasta nito. Hindi niya inakalang maging ganito kasaya ang binata dahil sa pagtapat niya rin sa wakas rito.
Ikinulong niya sa pagitan ng mga palad ang mukha ni Byenn.
Kung ganun tayo na talaga? Girlfriend na kita? kumikislap ang mga matang tanong ni Jerome tsaka ngumiti si Byenn sakaniya at tumango na siyang mas lalong kinalawak ng ngiti ng binata.
Hm. Tayo na. sagot niya sabay hawak sa kaliwang kamay ni Jerome na nasa pisngi niya parin.
But for now, satin lang muna. We should tell our family once we're ready. I want them to accept our relationship. It's not going to be easy lalo na sa sitwasyon natin. paliwanag ni Byenn na muling niyakap ng binata.
It doesn't matter. I can wait. Ang importante magkasama lang tayo. Alam mo bang... sobra kitang na-miss nung mga panahong pilit kong iniiwas ang sarili sayo? Mahal kita, Byenn. Ikaw ang kauna-unahang babae na bumihag sa puso ko. At pinapangako ko sayo, ikaw at ikaw lang ang babaeng mamahalin at kilalanin ng puso ko. Pangako ko iyan sayo at sa mata ng diyos. automatic namang napangiti si Byenn dahil sa mga sinabi at pinangako ng binata.
