Days passed and everyone is celebrating the New Years Eve with their family and friends. Eating, chatting, sending regards, wishes, group pictures, fireworks...
Ang ganda. turan ni Keisha sa samut-saring fireworks na nagpuputukan sa kalawakan habang nakahilig sa balikat ni Khurt.
Mas maganda ka. saad nito na siyang kina-angat sakaniya ng mukha ng dalaga.
Napapadalas na ang pagpuri mo, ah? pinaningkitan niya ito ng mga mata.
Samantala noon hindi mo manlang ako nagagawang puriin. aniya ng nakasimangot na kaya pinisil ni Khurt ang ilong niya.
Maganda ka noon pa man. Hindi ko lang nasasabi dahil noon ayokong bigyan mo ng kahulugan ang mga kilos at sinasabi ko sayo. ani Khurt at muling pinahilig si Keisha sakaniyang balikat habang pinaglalaruan ang mga daliri ng kamay nitong hawak-hawak niya.
Noon pa man alam ko ng nagkakagusto ka na sakin na siyang tunay na iniwasan ko. kwento niya habang nakatanaw sila pareho sa kalawakan na patuloy nagliliwanag dahil sa mga paputok.
Pero kahit anong pag-iwas at paglayo ang gawin ko nakabuntot ka pa rin kahit saan ako pumaroon. they chuckled by the thought of what happened from the past.
Tama ka. Ang kulit ko nga noon. Pero kahit pa man bigyan uli ako ng pagkakataong balikan ang nakaraan... saglit huminto si Keisha at muling inangat ang mukha kay Khurt.
Hindi pa rin ako titigil sa pangungulit sayo gaya ng ginawa ko noon. pinagsiklop niya ang magkahawak nilang kamay.
Dahil sa pangungulit ko sayo, ganito na tayo ngayon. aniya na siyang bahagyang kinakunot ng noo ni Khurt dahil may naaaninag siyang kinang sa mga mata ng dalaga.
At bago niya pa abutin ang pisngi nito ay siya namang pagyakap nito sakaniya trying to hide her teary eyes from him.
Pwede bang... ganito lang muna tayo? Kahit tatlong minuto lang. Hayaan mo muna akong yakapin ka ng ganito. hiling ni Keisha na siyang sinagutan lang rin ni Khurt ng yakap pabalik.
Kahit gaano katagal mo gusto. anito na siyang kinakagat labi ni Keisha para pigilan ang paghikbi at mas lalong siniksik ang mukha sa dibdib ng binata.
No!!!
Byenn suddenly woke up... her forehead sweating and is catching her breath.
The nightmare hunts in her sleep, again.
Hindi niya matandaan kung kailan ulit siya ginulo ng panaginip sa pagtulog niya. Hindi niya ito maalala kahit may pakiramdam siyang ilang gabi na niya itong napapanaginipan. Paulit-ulit pero hindi niya masabi kung sino-sino ang mga nakikita niya.
Pero isa lang ang alam niya. Wala na iyong kinalaman sa nakaraan niyang buhay.
Napahawak siya sa tapat ng kaniyang dibdib.
Why? Why do I feel so... nervous? tukoy niya sa nararamdaman ng puso niya na biglang bumigat at parang kumikirot.
It's 3 o'clock in the morning and it seems all the people in the mansion still asleep.
Because of the nightmare she had she can't go back to sleep anymore. So, she decided to go to Jerome's room.
She didn't bother to knock anymore dahil baka may makarinig pa. Pinihit niya ang doorknob at pumasok sa loob. Hindi na nila-lock ng binata ang kwarto nito para malaya siyang makapasok at ila-lock lang kapag magkasama sila para hindi sila kuno mahuli.
Jerome's sleeping like a baby. Nakahiga ito patalikod sa pintuan kung kaya dumagan si Byenn sa kama at tumabi rito sabay yakap mula sa likuran ng binata. Dahil doon ay naalimpungatan ito.
