𝘽𝙡𝙪𝙚 𝘾𝙪𝙥𝙘𝙖𝙠𝙚𝙨 ▪︎𝘷𝘬𝘰𝘰𝘬▪︎

29 | بیست و هفت تا پیتزا

جونگکوک کنار یونا و مادرش روی کاناپه نشسته بود. هوجین هم روی دسته پهن و نرم کاناپه. تهیونگ با یه بشقاب پیراشکی گوشت روی پاهاش، روی تخت نشسته بود و سهون و لوهان هم دو طرفش نشسته بودن.

- یه فرش توی انبار خونه دارم دفعه بعد میگم جونگکوک برات بیاره. اینطوری که سخته همش بخوای روی تخت و کاناپه بشینی پسر.
خانم جئون گفت و بائوزی دیگه ای رو توی بشقاب هوجین گذاشت.

تهیونگ لبخندی زد و سر تکون داد:
- نیازی نیست این کار رو بکنین. من مشکلی ندارم. ممنون.

خانم جئون با اخم چشم هاش رو ریز کرد:
- ولی من دارم. وقتی فرش داره توی انبار خاک میخوره چرا نیاری ازش استفاده کنی؟ به قول مادربزرگم: نه درد داری نه بیماری، یه سوزن به خودت میزنی و مینالی؟

تهیونگ چند بار پلک زد:
- خب.. آخه-

خانم جئون به بشقابش اشاره کرد:
- بخور یخ کرد.

جونگکوک بی صدا خندید و تهیونگ دستش رو پشت گردنش کشید. هوجین به حرف اومد:
- هیونگ دیوارای سوییتت خیلی قشنگن.

تهیونگ بهش لبخندی زد:
- ممنون.

هوجین رو به مامانش کرد:
- میشه منم اتاقم رو این شکلی کنم؟

خانم جئون غر زد:
- همین پارسال کاغذ دیواری کردی.

هوجین لباشو جلو داد:
- خب حالا میخوام رنگ کنم. آبی و یه طرفش نقاشی دریا باشه.

جونگکوک ابروهاش رو بالا داد:
- ولی تو که نمیتونی نقاشیش کنی.

هوجین با خونسردی ابروهاش رو بالا داد:
- پس هیونگ تو به چه دردی میخوری؟ تو دیوارا رو رنگ کن نونا هم نقاشی دریا رو میکشه. مگه نونا؟

یونا بدون اینکه نگاهش رو از پیراشکی گوشت عزیزش بگیره گفت:
- من مفتی کار نمیکنم.

هوجین دست به کمر شد:
- چقدر میگیری؟ یه ساحل با دریا و چند تا ابر هم داشته باشه.

یونا با دهن پر و لب هایی که از چربی گوشت برق میزدن گفت:
- به اندازه بیست و هفت تا پیتزای پپرونی.

هوجین پلکی زد:
- چرا بیست و هفت؟

- چون بیست و هفت سالم عه.

هوجین با خودش حساب کتابی کرد:
- میشه ماهی پنج تا برات بخرم تا تموم شه؟

یونا بدون مکث گفت:
- روزی یکی و یه روز درمیون میخام.

هوجین لب برچید:
- اینجوری که نمیتونم.

خانم جئون خندید:
- پس قیدشو بزن.

- عه مامان!

جونگکوک دستش رو لای موهای هوجین کشید:
- خودم برات رنگ میکنم لباتو اون شکلی نکن.

سهون در حالی که آخرین بائوزی توی بشقابش رو توی دهنش میگذاشت پرسید:
- پس گفتین میرین پارک آبی یه روز. کی میرین؟