VEYL: KÖTÜLERİN ŞEHRİ

2 | Meydandaki Gösteri

Normalde bu yoktu, öyle içimden geldi. Daha 11 Numara final olmadı, üç bölümümüz var ama burada da arayı çok açmak istemiyorum.

Bu bölüm çoğu karakterimizle tanışacaksınız, derinlemesine bir tanışma olmayacak ama isimlerini öğreneceksiniz diyebilirim.

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın, bütün karakterler hakkında ilk düşüncelerinizi görmek isterim🤍

İyi okumalar

VEYL

2

"Aramıza yeni biri daha katılmış."

Alaycıl tınıyı duyduğum anda sese doğru döndüm. Siyah bayrağın altından çıkmıştı, diğerlerinden daha önde duruyordu. Dudaklarında belirgin bir gülümseme, gözlerinde ise soğukluk vardı. Gri saçları onu bir Anime'den fırlamış gibi gösteriyordu. İnce fakat uzun bir vücudu vardı. Kıyafetleri bir soyluyu andırıyordu ama ben burada bir soylu olmadığına çok emindim. Gördüğüm çoğu suçlu özensiz kıyafetler giyiyordu ama o aralarında parlıyordu.

"Bir gri." diye biri daha alay etti, bu şehirde herkes alaycıl takılıyordu. Şehrin yeni adı belliydi, Alaycıl Kötüler!

"Suçunu kabul etmedin mi?" diye sorarak kırmızı bayrağın altından bir kız çıktı.

O geldiği anda bayrağın altındaki topluluk iki yana açılmıştı. Siyah bayrağın altından çıkan gri saçlı erkek gibi uzun gri saçları vardı. O da bir soyluya benziyordu ama daha çok kardeş gibilerdi. Farklı bayrakların altındaki iki kardeş...

"Ya da birden fazla suç işledi." diyerek mavi bayrağın altından biri daha öne çıktı.

O diğerlerine göre bir soyluya benzemiyordu, sıradan kıyafetleri ve sert bir tavrı vardı. Koyu saçlarını gölgede bırakan siyah gözlerinin altındaki burnunun üstünde bir bant vardı. Alt dudağı patlamıştı ve oraya baktığımı fark edince dilinin ucuyla kanı sıyırdı. Göğsünü kabartacak bir nefes alarak bana dik dik bakmaya devam etti.

"Bir masum da olabilir." dedi biri ama öne çıkan kimseyi göremedim.

Sesin geldiği tarafa döndüğümde yeşil bayrağı gördüm, ön taraftaki suçlular kendi aralarında fısıldaşıyorlardı. Kim konuşmuştu bilmiyorum ama öne çıkmaya pek istekli gibi değildi.

"Gölgelerden sıyrıl korkak." diye öfkeyle çıkıştı Kırmızı bayrağın altındaki sahte soylu. "Belki de bu masumu sana vermeliyiz, onu da bölgenin korkakları arasına katarsın."

Bir cevap gelmedi, sessizlik şehre hakimiyetini kurdu. Gözlerim sarı bayrağın altına doğru döndü, orada kimse olmadığını anca fark edebildim. İçeride birileri varsa bile kimse gelmeye zahmet etmemişti. Belki de orada asıl masumlar vardı, bu kötüler gibi beni zan altında bırakmak istemedikleri için gelmemişlerdi. Oraya ait olmalıydım, bu kötülerden sıyrılmalı ve cezamı sakin bir şekilde geçirme fırsatını yakalamalıydım.

"Kardeşim, korkak olanla uğraşmaman gerektiğini sana daha kaç defa hatırlatacağım." Siyah bayrağın altındaki sahte soylu kısık gözlerini Kırmızı bayrağın altındaki sahte soyluya çevirdiğinde kardeş oldukları netleşmişti. Farklı suçlardan içeri girmiş iki kardeş...

"Kes sesini." diyerek kardeşini tersledi, gözleri üzerime döndü ve bana doğru bir adım daha atarak elinin tekini beline yerleştirdi.

Uzun, gri saçları beline kadar dalgalarla uzanıyordu. Ben ahır kokuyor, iğrenç bir forma giyiyordum ama o bütün asaletiyle karşımda dikiliyordu.