Tie me down ( yizhan )[completed]

ကံၾကမၼာစီစဥ္ေသာည(Zawgyi)

အခ်ိန္အားျဖင့္ ညဦးပိုင္းကိုေရာက္ရွိေနျပီ ျဖစ္သည္။အစက ထံုထံုထိုင္းထိုင္းနဲ႔ပါတီပြဲကအခုေတာ့ အသက္ဝင္တာထက္ကိုပိုျပီးတက္ျကြလာသည္။ေဟးေဟးဝါးဝါးနဲ႔ အေသာက္စားေလးလည္းပါေတာ့ အကုန္လံုးရဲ႔မ်က္နွာေတြဟာ ျပံဳးျဖီးမႈေတြျပည့္နွက္ေနလ်ွက္…

"က်ဲ … က်ဲ "

ဝန္ထမ္းငယ္ေလးေတြျကားထဲမွာ ဟီးဟီးဟားဟားနဲ႔ ေသာက္စားေနတဲ႔ယမ္ယမ္ကို က်ိဳးလီရွင္းကအနားကပ္ျပီးခပ္ျကိတ္ျကိတ္ေခၚတယ္။ဒါေပမဲ႔ က်ဲကေတာ့ အရာမဝင္တဲ႔သူ့ကိုလ်စ္လ်ဴရႈလ်က္ရွိေနဆဲပါ။

"က်ဲ ! "

"အိုက္ယား ဘာလို႔လာေအာ္ေနတာလည္း နင္အေဖာ္မရွိလည္း ျပန္ေတာ့ သြား "

က်ဲရဲ႔စကားေျကာင့္ လီရွင္းက စိတ္အားငယ္သြားသည္။ေသခ်ာေပါက္မွန္ေသာစကားကိုေျပာတာဆိုေပမဲ႔ သူ႔ရဲ႔နူးညံ႔ေနတဲ႔ႏွလံုးသားေလးက အေတာ္ေလးမွ နာက်င္သြားရတယ္။က်ဲကတကယ့္ကိုဆိုးတာပဲ ~

ဒါေပမဲ႔လည္း သူကေျပာစရာရွိတာကိုဦးတည္ျပီးေျပာဖို႔ပဲျပင္လိုက္တယ္။ဘယ္လိုပဲသူ႔ကိုဂရုမျပဳအံုး သူ႔ရဲ႔ ေသြးမစပ္ေမာင္ေလးဆိုရင္ နွစ္ခါေတာင္ေခၚစရာမလိုပဲလွည့္ေျပးလာမွာ အေသခ်ာပဲကို။

"က်ဲ က်န္႔က်န္႔မရေတာ့ဘူူး "

"ဘာမရတာလည္း "

"မူးေနတာေလ ဟိုမွာျကည့္အံုး ! ရပ္ကြက္ထဲက အရက္သမားအဖိုးျကီးတိုင္းပဲ "

ယမ္ယမ္က မပြင့္တပြင့္မ်က္လံုးကိုျပဴးျပဲျပီး က်ိဳးလီရွင္းထိုးျပေနတဲ႔ေနရာကိုလွမ္းျကည့္လိုက္တယ္။ရီေဝျပီးယိမ္းထိုးေနတဲ႔က်န္႔က်န္႔က ပါးစပ္ကေနလည္းပြစိပြစိနဲ႔တစ္ခုခုကိုေရ႐ြတ္ေနတယ္။

သူမက အသက္က္ိုျပင္းျပင္းရႈျပီး ေခါင္းကိုတစ္ခ်က္ခါကာ ထိုေနရာကိုျပန္ျကည့္လိုက္တယ္။တကယ့္ကိုက်န္႔က်န္႔ပါပဲ။ဒါဘယ္လိုျဖစ္နိုင္မွာလည္း။သူ႔ေမာင္ေလးကဒီေလာက္ျဖဴစင္ေနတာကို ! အခုဘယ္သူ႔လက္ခ်က္ေျကာင့္ ဒီေလာက္ထိဆိုးဝါးေနရတာလည္း။

သူမကေဘးနားမွာျငိမ္သက္ျပီးရပ္ေနတဲ႔လူဘက္ကိုလွည့္ကာ လက္ဆစ္္ကိုေကြးျပီး ေခါင္းအားခပ္ျပင္းျပင္းေလးေခါက္ခ်လိုက္တယ္။မထင္မွတ္ထားတဲ႔အေျခေနေျကာင့္ က်ိဳးလီရွင္းကေတာ့ ေျကာင္အလ်ွက္ !