එයා කිව්වෙ හිම වැටෙන්න ලගයි කියලනෙ...ඒත්...මේක තවම හිම වැටෙන කාලෙ නෙවෙනේ....එතකොට..අර පොතේ තිබ්බෙ....මං එයා ගෙ මූන මගෙ අත් දෙකෙම්ම අල්ලගන මගෙ පැත්තට හරව ගත්තා ..ඒ මූන අද වෙනදටත් වඩා හුගාක් සීතලයි...අනේ ඒ හින්දද මගෙ වංජියා හුගාක් දොයියෑවේ....එයා බය වෙලාද ඉන්නෙ...
වංජියෝ මට යන්න බෑනෙ....
කොහෙද ?
මට කොලේජ් යන්න ඕන නෑනෙ වංජියො...මං ඔයා ගාව ඉන්නද...
..........
ඇයි වංජියො ඔයා අද අමුතු....මට බනින්නෙත් නෑනෙ...මං ඔයාගෙ චුච්චුවල මලුත් ඇන්ද...ඒත් ගැහුවෙ වත් නෑනෙ....ඇයි ඒ වංජියෝ...
ආ මේක...
මං මොන දේ ඇහුවා උනත් එයා උත්තර දුන්නෙ නෑ වගේම එයාගෙ බෙල්ලෙ තිබුන හදවතක හැඩේ මාලෙ මගෙ බෙල්ලට දැම්මා..මට තවමත් මතකයි ඔය මාලෙ අල්ලන්න ගිහින් එයා මගෙ අතෙ ඇගිලි මට රිදෙන්න කිටි කිටියට තද කෙරුවා ...ඒත් එයාම අද ඒක මට දුන්නා ...ඇයි දන්නෙ නෑ අප්පා එයා අමුතු...එයා මට මේ මාලෙ දුන්නා වගේම සේසතම මට ලියයිද දන්නෙ නෑ...අනේ මන්දා ...දුන්නොත් ??මට එපා මේ මොකුත්..මට මගෙ වංජියව විතරක් ඇති...
ඇයි වංජියො මේ...ඇයි මේක...මේක හුගක් වටිනවනේ වංජියෝ....ආ...ඇයි මේක මට දුන්නෙ...ආ...වංජියො...කියන්නකො......
ඒක ඔයාගෙ...
මේක...මගෙ....????
එයාව මම හොලවලා හොලවලා හරී අමාරුවෙන් උත්තරයක් ගත්තා ...මං ආස නෑනෙ එයා මෙහෙම ඉන්නවට...ගුටි කෑවත් කමක් නෑ කියලා මම මගෙ හෙල්මට් එක ගලවලා බිමට දැම්මා දාලා ගවුමත් උස්ස ගත්තා ..මට ඕන උනෙ එයාව ආයම පරන වංජියා කරන්න..
වූශියෑන් !!!!
ඇයි අප්පාවෙ ...මට බෑ මේවා ඇදන් ඉන්න ඇවිද ගන්නත් බෑ ඔලුවත් රිදෙනවා මේක බරයිනෙ අනෙ...ඔලුව හොලවන්නවත් බෑ...මට ඕන් නෑ..මට ඕනෙම නෑ
දාගනින්...
මට බෑ...
කිව්වනෙ...
මට බෑ.....අප්පා ...
දාගනින් වූශියෑන් ...හැබැයි මං උඹව හම ගහනවා ආ..
මට බෑ..මට බෑ බෑ...බෑ කියන්නෙ බෑම තමා..මට බඩත් ගිනී..කන්න දෙන්නෙත් නෑ...නොකා ඉද්දි මේවා දාගන ඉන්නත් බෑ මේවා මට බර වැඩී...