අනේ....වංජියෝ...මම එනවනේ....
මම ඉදගන උන්න පුටුව උඩ ඉදම්ම අතේ තිබුන පොතත් අල්ලලා විසික් කරලා අත පය වන වන කෑ ගහන්න ගත්තා ...
චුක්කියෝ...පපාට කියන්න මමා සීයා පපාගෙ ගෙදර යන්න එනවා කියලා ....චුක්කියෝ....පපාට කියන්නකෝ....
එයාගෙ අත උඩ උන්න චුක්කියා දිහා බලන් මම බෙරිහන් දෙන්න ගත්තා
චුක්කියො...මමාට කියන්න පපා ගාවට ආවොත් විතරයි එක්ක යන්නෙ කියලා . .
මම එහෙම කියනකොට එයා මගෙ දිහා බලන් ඇස් හීනි කර ගත්තා ...ආ...හොද සෙල්ලම....හිතේ ඇති මාව එයා ගාවට ගෙන්න ගන්න.. අනේ...හ්...මට බෑ...එයා මගෙන් සමාව ගන්නකන් මම නම් යයි...මේක හරි කෝලමක් උනානෙ...මොනවා හරි උනාම මගෙ ලමයව තෝල්කයට ගන්නවා...ඇයි අර අතින් අල්ලන් උන්න කැරපොත්ති ව ලගට ගන්න බැරි යෑ...හුහ්...අපි නම් කයි මඤ්ඤොක්කා...හු...හ්...
එයා එයාගෙ එක කලවෙකට තට්ටුවක් දාන ගමන් මා දිහා බලලා ඇස් හීනි කෙරුවා...මම ඒත් ගනන් ගන්නෙ නැතිව අහක බලාගත්තා..එයා නැති උනත් මාව යොන්සෙයා හරි එක්ක යාවිනේ ...ඇද්ද...ඇද්ද ඇද්ද...
දැන් එන්නෙ නැද්ද...
........
වූශියෑන් ...
........
එයා ආයම මාව කන්න හැදුවා...මේක හරි වැඩක්නෙ...කොයි වෙලෙත් එල්ලෙන්න හදනවා .මේ ළමයි දෙන්නා නිසා මම ඉවසනවා මිසක් නැත්තන් මේ ප්රශ්න නිසාම මම ළිඳේ පැනලා...හුහ්...
මගෙන් සමාව ගන්න....
ඇයි..?
ඇයි අහන්නෙ..මගෙන් සමාව ගන්න..නැත්තන් බෑ වංජියා...
ආ එහෙමද...
හුම්...ඔව්...
වූශියෑන් නිකන් රන්ඩු වෙන්න හදන්න එපා..කිව්වම අහලා එන්න..
.........
හැබැයි මම එක්කන් යන්නෙ නෑ..
..........
උඹට කන ඇහෙන්නෙ නැද්ද වූශියෑන් ..
........
ඔය..ඔය ...පේනවනේ..මේ මිනිහගෙ තනිකරම ප්රෝඩාවනෙ ..මෙච්චර වෙලා මමා මමා ගගා ඉදලා ළමයා ඉන්න තැනම මට උඹ කිව්වනෙ...මට එක කනක් නෙවෙ මගෙ කන් දෙකම ඇහෙනවා...එතකොට මාත් කතා කරනකොට එයා ඇහුන් නෑ වගේ ඉන්නෙ...ඒවා හොදද මම අහන්නෙ නෑනෙ...ඒවා හොද නෑනෙ..නේ...