මං ආයම එකම එක සැරයක් කාමරේ පුරාවටම කැරකිලා අර ලෑලි දොරෙන් ඇතුලට බැස්සා...මට සමාවෙන්න කලු කුමාරයෝ...ළමයි හොරකන් කරන් එන එක එච්චර හොද දෙයක් නෙවෙ....
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou mettre en ligne une autre image.
මන් ඒ පටු පඩිපෙල දිගෙ පහලට පහලට බැස්සා...සර්පිලාකාර වගේම පටු පාරක් වෙච්ච මේ පඩිපෙල දිගෙ පහලට තියන අඩියක් අඩියක් ගානෙම සද්ද ඇහුනා වගේම ඒ පඩිපෙල එන්න එන්නම පටු උනා වගේම අපායට යනතරම් පහලට පහලට බහින්න තියනකොට මග දුරක් ආව මට ඇත්තටම ඔලුව කැක්කුම ඇල්ලුවා වගේම මං චුට්ට වෙලාවක් සිමෙන්ති පොලව උඩ ඉදගත්තා ...හැබැයි ඒ ඉදගත්තු ක්ශනික මං නැකිට්ටා මොකද කඩතොලු උන සිමෙන්ති පොලව පුදුමාකාර තරම් සීතල උනා වගේම කටින් නහයෙන් පිටවෙන හුස්ම පවා මීදුමක් වගේ පිට වෙනකොට තත්පර දෙක තුනක් හිටන් ඉන්නකොට ඇටකටු පවා සීතල වෙලා යන්න ආවා වගේම උඩම ඉදන් පහලට බැහැගන එනකොට තිබුන ස්වරූපෙට හාත් පසිම්ම මේ පඩිපෙල එන්න එන්න වෙනස් උනා වගේම තව යන්න යන්න කෑලි කපන්න පුලුවන් අන්දකාරයක් පැතිරෙනකොටඅන් බයටම බිත්තිය අත් දෙකෙම්ම අල්ල අල්ල බැස්සා...
ටකස්.....ටකස්....ටකස්...ටකස්....
මගෙ සපත්තුවල සද්දෙ බිත්තිවල වැදුනා වගේම දැන් නම් ඇත්තටම මට පහලට යන්න යන්න බය හිතුනා ...එලිය කියන නාමයක් නැති පඩිපෙලකින් මං පහලට බහිනකොට සමහර තැන් වලදි මගෙ කකුල් ලෙස්සුවා වගේම එකපාරක් ලිස්සපු පාරට මාව පඩිපෙල දිගෙ රෝල් වේගන රෝල් වේගන ආවා...
ඇත්තටම නිකම්ම නම් නෙවෙ රෝල් උනේ වැටෙන පඩියක් ගානෙම මගෙ මූන අතපය අර කඩතොලු සිමෙන්ති ඇනුනා වගේම කොට්ටා උරේ ඇතුලෙ තිබුන හැදි වගේම අර විදුරු කෑලි ටිකයි කුසලානෙයි සලන් බලන් ගෑවා ...
