වං...
යන්න ....
මං එයා දිහා බලන් කදුලු පිරුන ඇස් වලින් කතා කරනකොට එයා නම් මට පොඩි බුරුලක් වත් පෙන්නන්නෙ නැතිව යන්න කියනකොට මම මටත් වඩා බර යකඩ කදන් ටික සල බල ගානකොට අඩ අඩම ආයම එතනට දිව්වා ...
එයාලා මා දිහා බලන් ඉන්නකොට මං ආයම අර බර අසිපත මගෙ අත් දෙකට අරන් නුහුරට අල්ලද්දි එයාලා මගෙ අත් ඒක හරි විදිහට අල්ල ගන්න ඉගැන්නුවා..
අනේ මට තේරෙන්නෙ නෑනෙ අප්පා...එක අතක් පිටිපස්සෙන් තියන් අත් දෙකට පවා උස්සගන්න අමාරු අසිපත තනි අතින් උස්ස ගන්න කොට මගෙ අතේ නහර උඩට ඉලිප්පුනා...අනේ අතම පන නෑ වහේ..වන්ජියා නෙවෙ මා දිහා ඇහැක් ඇරලා බැලුවෙ...
නිකමට හරි වට පිට බලන වාරයක් ගානෙම එයාලා මට ගැහුවා මගෙ පිට දැන් පුපුරු ගහනවා ගුටි කාලම...එයාලා අසිපත අල්ලන හැටි එක ඒක එක අතට වනන හැටි කිසිම බුරුලක් නැතිව උගන්නනකොට සිනීදුවට තිබුන මගෙ අල්ල පුරාවටම කර ගැට දැම්මා..
අසිපත් මිටට මගෙ අත් වල කරගැට හැදෙන කොට ගොරෝසු මිට නිසා ඒවා එහෙම්ම පුපුරලාගියා වගේම අත ලේපාට වෙලා තිබුනා...
මට...වතු...ර...ටික...කක්..අනෙ....හ්..
එච්චරයි මට කියන්න හම්බුනේ අසිපත එක්ක ඔට්ටු වෙලා උන්න මම එහෙම්ම ඇදගන බිමට වැටුනා ...මට ඉහලින් පේන අහස ඔලුව වටේ කැරකෙන කොට මගෙ බඩ පවා කැලතෙන්න ගත්තා ..එයාලා ඇදගන වැටුන මාව උස්සගන්න හදල අයම ඉක්මනට මගෙ ගාවින් පස්සට ගියා..අනේ ඇයි අනෙ ඒ...මට අමාරුයිනෙ...
මම හිමීට බිම දිගා වෙලා.ඉන්න ගමන් එයා දිහා බැලුවා ..මම හිතුවා හරි...එයා රවාගන වගේ ඉන්නකොට එයාලා මට අතක් තියන්න බය උනා...ඒ එක්කම එයා මගෙ ගාවට ඇවිත් හරහට මාව උස්ස ගත්තා ...උස්සගන එතන තිබුන ලොකු ගහක් යට එලලා තිබුන් රෙද්ද උඩින් ඉන්දෙව්වා.....
වං..ජියො..මට..මේක කරන්න අමාරුයි..වංජියෝ..අනෙ...මගෙ..ඇගම රිදෙනවා ...
............
මට...ඇත්...ත..කියන්න...ඔයා..මට...ඔය...තරම්ම..වෛර..කර..නව..ද...මා...ව...ඕනෙ...ඒ.දේට....විතර..ද..ව..ං..ජි...
