මට නින්ද ගියාද මාව බලෙන් නිදි කෙරෙව්වද කියන්න මං දන්නෙ නෑ ඒත් මගෙ ඇස් පිය උනා.....
අද දවස කවදද...දිනේ කියද කියන්න වත් මට දැන් හරිහමන් විදිහට මතක නැතිවෙනකොට මං තවත් දවසකට ඇස් ඇරියා ...මම විතරයි .....!!! ඔව් මම විතරයි උන්නෙ....නපුරු කුමාරයා යන්න ගිහින්...එයා මාව හොදටම පොරවලා යන්න ගිහින් ...මං ඇදෙන් බැස්සා ...ඇයිද මන්දා ටයිල් වෙනුවට පොලවට කලු ගල් දාලා තියෙන්නෙ...කුනු ලෝභයා....තවමත් අර ජනෙල් තිර වැහිලා තිබුනා වගේම මම යටි පතුලට සීත වදින නිසාම ඇගිලි තුඩුවලින් ජනේලෙ ගාවට ගියා වගේම මෙරුන් පාට ගනකම් වගේම බරම බර තිර රෙද්ද මං ඇගිලි දෙකකින් අල්ලන් එලියට ඇහැ දාලා බැලුවා ...කවුරුත් නෑ...මං සම්පූරනම තිර රෙද්ද ඇරියා....මං තිර රෙද්ද බරට බරේ ඇදන් ගිහින් ඒක රදවලා තියනකොක්කට එල්ලලා ඒ ජනෙල් ගැට්ට උඩට නැග්ගා
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
අදත් කන් අඩි පවා හිරි වැටෙන මලකඩ සද්දෙ එක්ක මං ජනෙල් පියන් දෙකම ඇරල එයා ඊයෙ රෑ හිටන් උන්න බැල්කනි එක දිහා බැලුවා ...එතන හිස්....ඇති යන්තම් .....ගේට්ටුවත් ඇරලා දාලා....නාකි නොන්ඩියා ආවෙත් නෑ...කෝ මගෙ ඵෝන් එක...බෑග් එකයි ඩිග්‍රි එකයි ඔය යකාම තියාගත්‍තු දෙන් මං යනවා ...ගේට්ටුව ඇරලා තියන වෙලේ මං යනවා...
මම තනියම යන විදිහ කල්පනා කෙරුවා ...පාර කොහෙට ගියත් එකයි මේ මිනිමරු බංගලාවෙ ඉන්නෙ නැතිව..මං නියපොත්තත් කටේ ගහන් කල්පනා කරන ගමන් ජනෙල් ගැට්ට උඩ හිටගනම අනිත් පැත්තට හැරුන කොට හිතේ තිබුන කලබලේට කකුල් පැටලිලා මාව අර ගලු ගල් පොලව උඩ වැටුනා..වැටුන පාරට මගෙ තුවාල වෙලා තිබුන දනහිස ආයමත් පෑරුනා වගේම ආයම බැදලා තිබුන බැන්ඩේජ් රතු පාට වෙනකොට මං කකුල ගැන වත් හිතන් නැතිව ආයම දොර ගාවට හිමින් හිමින් අඩිය තියලා සද්ද ඇහෙන්නෙ නැතිවෙන්න දොර අගුලට අත තිබ්බා..
