වූශියෑන් .........ඇස් ඇරලා හුස්ම ගනින්.....වූශියෑන් ....උඹ මේ තරම් දුරක් ගෙවන් ආවෙ මේකටද මගෙ වස්තුව ...මට තේරුම් ගන්න තිබුනා...මට තේරුම් ගන්න තිබුනා මගෙ වස්තුව...මට තේරුම් ගන්න තිබුනා උඹට මම නැති ජීවිතයක් නෑ කියලා...මට තේරුම් ගන්න තිබුනා උඹට දරුවෙක් බලාගන්න තරම් වත් මොළයක් නෑ කියලා ...මට තේරුම ගන්න තිබුනා උඹත් තවම පොඩි එකෙක් කියලා...මට තේරුම් ගන්න තිබුනා ලමයි එකට දාහක් හැදුවත් මං නැතුව උඹට ඉන්න බෑ කියලා ..මගෙ අඩුව පුරවන්න බෑ කියලා .....මගෙ වූශියෑන් හුස්ම අල්ලලා නැකිටපන්....මට උඹ නැති ජීවිතයක් නෑ මගෙ වූශියෑන් ....අනෙ ඇස් ඇරලා හුස්ම ගනින්...
එයා අඩනවා...එයා මට ඇස් අරින්න කියනකොට මට ඇස් ඇරගන්න ඕනා උනත් මගෙ ඇස් පිහාටු පවා මට විරුද්ද උනා....එන්න එන්නම හුස්ම වැටෙන වේගෙ බාල වෙනකොට එයා කාට කාට හරි කෑ ගැහුවා වගෙම මාව උස්සගත්තා ...පන නැතිව කඩා වැටෙන මගෙ ඔලුව බිමට එල්ලෙනකොට තුවාල පිරුන අත පය ඔහේ තිබුනා....එයා මාව කොහෙ අරන් යනවද කියන්න නොදැන මම ඔහේ උන්නා ...
ව්ව්...වංජි....යෝ....
මගෙ වස්තුව...උඹේ වංජියා ඉන්නවා......
ම්ම්..ම්ම්...මට...ව...තු
මට පිපාසාවෙන් මිරිකෙන ගමන් උන්නා..මගෙ දිව පවා යටට ගිලිලා තියෙන කොට එයාහැම වෙලේම හාදු තියපු චෙරි පාට තොල් අද කිසිම ප්‍රානයක් නැතිව වේලිලා ගිහින් තියනකොට වචනයක් අමුනගන්න මට පනක් නැතුව ගියා....වතුර ඇතුව ගිලෙන දිව කොහොල්ලෑ ගුලියක් හිරවෙලා වගේ උගුරෙ හිර වෙනකොට මම වතුර උගුරක් ඉල්ල ගන්න බැරිව දුක් වින්දා....
ව්...ව්...වං...
මගෙ වස්තුව ..වංජියා ඉන්නවා...උඹගෙ නපුරු වංජියා ඉන්නවා....මොනවද මගෙ වස්තුවට ඕනෙ...මට කියපන්...මම මොන ලේකෙන් හරි ගෙනත් දෙනවා මට කියපන්...උඹට මොනාද මගෙ පන ඕනේ මේ ලෝකෙ කනපිට ගහලා හරි මං ගෙනත් දෙන්නම් මගෙ වූශියෑන්
අනෙ වංජියො මට වතුර උගුරක් දීපන්...මගෙ හිත වතුර ඉල්ලලා කෑ ගහනකොට එයා මාව කොහෙ හරි සීතල තැනකට ගෙනාවා වගේම ඒ මුලු කාමරේම තනිකරම බෙහෙත් බඩු සුවදින් පිරිලා තිබුනා.....එයා මාව එයාගෙ කකුල් උඩ ඉන්දවන් තුවාල සැරව වලට ඇලිලා තිබුන කෑලි වලට ඉරිල ගිය ලෝගුව ගලවනකොට වේලුන තුවාල ආය ආයම පෑරෙනකොට අඩාගන්න බැරි මම වේදනාවෙන් දත් මිටි කෑවා....
