" នោះមិនមែននាវាដឹកទំនិញរបស់ចន ជុងហ្គុកទេ អាល្ងង់!! " សមនិងសម្ដីខឹងសម្បារហួសពាក្យថ្លែង បុរសម្នាក់នោះលើកយកឯកសារជាច្រើនគប់ចំកណ្ដាលមុខមនុស្សប្រុសពីរ-បីនាក់ឈរនៅពីមុខខ្លួន។
" សុំទោសចៅហ្វាយ ព្រោះវាដូចគ្នាខ្លាំងពេក " គេឱនក្បាលចុះនិងពោលពាក្យសុំទោសទាំងដឹងខុស
" ខូចនាវា ខូចទំនិញមិនអីទេ តែនេះដល់ថ្នាក់ខូចកំពង់ផែទាំងមូលវ៉ើយ...បើប៉ូលីសចាប់បានគិតយ៉ាងម៉េច? " កុងយ៊ូលើកដៃមកជ្រោងសក់ក្បាលទាំងតប់ប្រម៉ល់កង្វល់ចិត្ត មុននឹងគប់ដបស្រាបញ្ឆិតក្បាលកូនចៅខ្លួនមិនអាសូរ។
" ខ្ញុំ..ខ្ញុំ- "
" ចេញឲ្យអស់ទៅ!!!!! " កុងយ៊ូស្រែកមួយអស់សម្លេង បណ្ដេញពួកគេឲ្យចាកចេញពីបន្ទប់ខ្លួន ព្រមជាមួយទឹកមុខក្រោធផង ភ័យផង ។ ក្រោយពីពួកនោះចាកចេញអស់ កុងយ៊ូដើរមកទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយលើសាឡុង ចាប់ផ្ដើមគិតគំនិតថ្មីៗ រកអ្វីសប្បាយៗសម្រាប់ត្រៀមលេងជាមួយសត្រូវរបស់ខ្លួនបន្ត។
" យើងអាចចាញ់ឯងក្នុងពេលនេះ តែស្អែកមិនប្រាកដទេ "សម្លេងបុកបាស់កន្ត្រាក់អស់មួយទីធ្លា ភ្លើងពណ៌គ្រវែងឆ្វែលឆ្វាតជះចេញពីដុំបាល់តូចមួយរំជួយឲ្យមនុស្សម្នាភ្លើតភ្លើន ប្រហើនឡើងរាំជាមួយនិងជាតិអាកុលក្នុងខ្លួន ។
" បងប្រុស ឈប់ផឹកទៅ! " មីនហូឬលីណូស្រែកបញ្ឈប់បងប្រុសកំពូលដួងចិត្តព្រមទាំងទាញកែវស្រាចេញពីដៃនាយតូចយកទៅទុកនៅម្ខាង ខណៈសភាពរាងតូចរាងស្រវឹងស្រឿងៗ និយាយអាវ៉ែអាវូស្ដាប់មិនយល់ភាសាជាអ្វី!
"អ្នកណា....មកចាប់ កែវស្រាយើង " អាល្អិតបន្លឺឡើងបែបអូសបន្លាយមិនឆ្ងាយមិនជិត ព្យាយាមសម្លឹងមើលបុរសចំពោះមុខជាមួយភាពងើងឆ្ងល់ដល់កំពូល ។
" ជាខ្ញុំ ស្រវឹងដល់ថ្នាក់មើលប្អូនលែងស្គាល់ហើយឬ? "
" មីន...ហូរ? "
" ចុះមានអ្នកណាទៀត? " កំលោះសង្ហារចោទសួរដោយជ្រួញចិញ្ចើមមិនខុសពីរលក គេក៏មិនហ៊ានអស់សំណើចជាមួយភាពល្ងីល្ងើរបស់នាយតូចដូចគ្នា។
" ឯង..កុំ មករវល់បានទេ? " អាល្អិតងីងោកចុះឡើង ដៃច្រងេងច្រងាងចាប់ខុយៗ ជួនកាលក៏ងើបមុខមកសម្លឹងមើលទៅមីនហូរដូចគ្នា តែវា...ព្រិលដល់កំពូលហើយ។
" បងដឹងថាវាគ្រោះថ្នាក់ឬអត់? "
" មកពីគេម្នាក់គត់!! " ម្ដងនេះសម្លេងនាយតូចប្រែជាស្រែកខ្លាំងៗបង្អើរភ្ញៀវជិតៗនោះងាកមកមើលជាមួយភាពងើងឆ្ងល់ តែបន្ទាប់ពីបានឃើញទឹកមុខយមបាលរបស់នាយកំលោះមីនហូរដាលមករកពួកគេ ក្រសែរភ្នែកម្នាក់ៗផ្លាស់មកជាមិនដឹងខ្យល់មួយរំពេច។
" គេណា? "
" ចន ជុងហ្គុក "
" ខ្ញុំថាបងប្រហែលទៅវ៉ៃគេច្រើនជាង "
" គេចង់..រំលោភយើងវ៉ើយ!!! " នាយតូចបញ្ចេញកាយវិការខួរក្បាលមិនស្ដាប់បញ្ជា ដល់ថ្នាក់ជ្រុលខ្លួនងើបឈរផ្កាប់មុខដួលនៅលើសាឡុង តែក៏...
" មិនគិតជួយទេឬ? " ភ្លាមៗនោះដែរ សម្លេងស្តាប់សុាំត្រចៀកអមនិងរាងកាយស្រស់សង្ហារបង្ហាញខ្លួនមកជាមួយទឹកមុខព្រួយកង្វល់។ កំលោះម៉ាហ្វៀចន កំពុងតែឈរទប់រាងកាយតូចល្អិតនៅក្នុងរង្វង់ដៃដ៏កក់ក្ដៅរបស់គេ។
" ហ្យុងចង់រំលោភគាត់មែនទេ? " ជំនួសឲ្យសំនួរគេក៏បំណកមកវិញ លេងទឹកមុខបែបចង់គម្រាមនាយសង្ហារតែម្ដង។
" ឯងជឿសម្ដីគេដែរ? "
" មិនដឹង ជួយមើលគាត់ផង " មីនហូរងើបឈរបោះជំហ៊ានចូលមកជិតជុងហ្គុក វាចាសម្ដីបើកភ្លើងសញ្ញាសេរីមិនបាច់ហាម គេបានប្រគល់បងប្រុសដ៏ល្អទៅនាយមានន័យថាគេទុកចិត្តនាយ គេគិតថានាយអាចមើលថែបងរបស់គេបាន ផ្ទុយស្រឡះពីអំណះអំណាងខាងលើទាំងអម្បាលមាណ សន្យាទាំងឡាយទុកជាមោខៈ។
" អូមែនហើយ!នាំគាត់ទៅវិញផង ខ្ញុំអត់ទំនេរទេ " ថារួច កំលោះសង្ហារ គីម មីនហូររួសរាន់ចាកចេញចោលបងប្រុសកម្សត់ ទុកឲ្យនាយតូចនៅមាត់រូងខ្លាមិនអាសូរ។
" ក្មេងនេះ! " ជុងហ្គុកគ្រវីក្បាលហួសចិត្ត ទើបងាកមកមើលនាយតូចនៅក្នុងរង្វង់ដៃដែលស្ងាត់មាត់ឈឹងតាំងពីពេលដួល ។ វិនាទីបន្ទាប់នាយសង្ហារប្រញាប់លើកបីនាយតូចឡើងចាកចេញពីក្លឹបនាយតែម្ដង ។
អេ ! ក្លឹបនាយឬ? មែនហើយ...នេះជាប្រភេទក្លឹបអន្តរជាតិដែលភាគច្រើនមានតែជនជាតិក្រៅដែលចូលរួម វាជាប្រភេទក្លឹបហាយសូរដូចគ្នា មិនរញ៉េរញ៉ៃមិនបង្ករឿងច្រើន អាចថាក្លឹបឯកជនជុងហ្គុកលួចបង្កើតឡើងមិនឲ្យអ្នកណាដឹង បើទោះជានាយលាលែងតំណែងជាម៉ាហ្វៀ មានត្រឹមក្លឹបមួយនេះនាយក៏រស់ស្រួលដែរ។
YOU ARE READING
It's YOU [END✅]
Fanfictionមនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ក៏មានច្រើន មនុស្សដែលខ្ញុំចង់បានក៏មានមិនខ្វះ ប៉ុន្តែមនុស្សដែលខ្ញុំទាំងស្រឡាញ់ទាំងចង់បាន គឺមានតែគេម្នាក់ ជាគេ!!