" អុអុអូ...កុំយំអីណាក្មេងឆ្លាត " កំលោះតូចលើករលាក់ក្មេងតូចដែលកំពុងតែពេបមាត់រកយំពេលនាយម៉ាហ្វៀធ្វើឲ្យយំហើយក៏ដើរចេញទៅផឹកជាមួយយ៉ុនហ្គី ណាមជូន និងហ៊ូសុកបាត់ស្រមោលសូន្យឈឹង។
" ប្អូនប្រហែលជាឃ្លានហើយ ឲ្យកូនមកពូមក " ជីនប្រញាប់ទទួលយកកូនមកកាន់និងដៃបញ្ចុកទឹកដោះគោគេទើបអាល្អិតឈូស៊ុកព្រមស្ងាត់ តាំងតែពីជីនមកដល់កូរ៉េ2ថ្ងៃមុន ថេហ៍មកលេងឈូស៊ុករហូត ឥឡូវនេះក៏តាមមកលេងចោលអ្នកតុអស់រលីង ។
" មែនហើយឯងនេះ ចេះរត់ចោលប្ដីទៅកើត " ជីមីនដើរមកទះស្មាថេហ៍ដែលអង្គុយបែរខ្នងឲ្យងាកមើល ក៏ឃើញថាអ្នកវ៉ៃជាលោកពូថ្លៃតែអ្នកឈរសើចគឺជីសុងឯណេះ។
" ឯណា?ខ្ញុំមកមើលអាល្អិតនេះទេ មើលចុះគួរឲ្យស្រឡាញ់ណាស់ " គេមិនខ្វល់ហើយក៏លើកដៃមកច្បិចថ្ពាល់គេតិចៗដោយញញឹមមិនឈប់សោះ។
" ហេតុអ្វីបងមិនយកកូនមួយទៅ? " ជីសុងលូកមាត់មុននឹងដាក់បង្គុយអង្គុយជិតថេហ្យុង ឯជីមីនអង្គុយជិតជីន ។
" ថេហ៍ជាអូមេហ្គាមិនពិបាករឿងយកកូនទេ " ឮសម្ដីជីមីនបែបនេះថេហ៍បានតែសើចញឹមៗមិនដឹងគួរតបបែបណា មុននឹងក្រឡេកមើលនាយសង្ហារដែលកំពុងតែសើចសប្បាយ និយាយជំនុំគ្នាលេងជាមួយបងប្អូនគ្នីគ្នារបស់នាយ។
" រឿងយកចេះតែបានហើយ តែពពោះក្នុងសភាពមនុស្សប្រុសទើបពិបាក ពូឆ្លងកាត់មកក៏ដឹងថាមិនស្រួលទេ ត្រូវថ្នមគ្រប់យ៉ាង "
" ខ្ញុំថាបងប្រុសថ្នមបងថ្លៃស្រាប់ហើយ "
" ចុះឯង...មានអ្នកថ្នមនៅ? " ឮមួយប្រយោគចេញពីមាត់ជីមីនទាមទារឲ្យជីសុងក្រឡេក្រឡាប់ភ្នែកបែបគេចវេស
" លោកពូថាទៅ បើគ្រាន់តែសម្ដីផ្អែមគេមិនទាំងនិយាយផង ទៅថ្នមយ៉ាងម៉េចចច " ថេហ្យុងបន្តបង្អូសសម្លេងហើយក៏ងាកមកសម្លឹងមុខជីសុងព្រមគ្នាទាំងបី តែអ្នកដែលយល់មាន2នាក់ទេ ជីនអត់ដឹងអីសោះចេះតែងាកតាមគេទៅ។
" បែបនេះទក់សាច់ក្មួយខ្ញុំអស់ហើយ " ជីមីនធ្វើជាកម្សត់ ទាញក្រដាសជូតមាត់មកជូតលើថ្ពាល់ដែលគ្មានទឹកភ្នែកសូម្បីមួយតំណក់។
" ជីសុង... "
" ពូជីន!! " គេពេបមាត់ដែលសុខៗជីនហៅគេស្រស់ៗបែបនេះ
" អ្នកណាហាស៎? " គេអត់សម្លុតផងតែជីសុងចង់យំបាត់ទៅហើយ មិនដឹងម៉េចទេ
" គ្ម..គ្មានអីទេ ពូជីនកុំជឿពួកគាត់អី "
" អា៎...ជីសុងដូចជាចង់ខ្យល់ហើយ " ថេហ្យុងខ្ជឹលបកស្រាយច្រើនក្រោយក្រឡេកឃើញលោកប្អូនជើងខ្វេរទើបដើរមកពីណាមិនដឹងក៏ធ្វើជាស្រែកម៉ាល្មមឲ្យនាយឮ ហើយទាញជីសុងមកជិតខ្លួនបែបស្លន់ស្លោរ។
" ជីសុង... " មីនហូរប្រែទឹកមុខមកជាស្មើរចែសកាលបើរត់ចង់ដាច់ខ្យល់សឹងស្លាប់បែរជាបងប្រុសអង្គុយសើច មកបោកឲ្យគេជឿទៅកើត។
" ខ្ញុំថាមិនបាច់បញ្ជាក់ទេន៎! " ជីមីនញាក់ចិញ្ចើមងក់ក្បាលតិចៗនិងបែរមករកជីនដែលសើចគ្រវីក្បាលហួសចិត្ត នេះអ្ហេសមីនហូរ?ចេះបារម្ភពីមនុស្សដែរ?
" អ្នកទាំងអស់គ្នា-....ហឹស " គេក៏ង៉ក់ង៉រឱនមុខចុះទើបម្នីម្នារត់ចេញពីទីនេះទៅបាត់ បណ្ដាលឲ្យកំលោះតូចទាំងបីអង្គុយសើចទៅវិញ។
" តាមទៅប្អូនប្រុស "
" បងមានរឿងជាមួយខ្ញុំមិនខានទេ " មុននឹងរត់ទៅតាមជីសុងគេក៏មិនភ្លេចខាំធ្មេញដាក់បងប្រុសកំពូលកូរ។
" ហាសហា៎ៗ.... "
YOU ARE READING
It's YOU [END✅]
Fanfictionមនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ក៏មានច្រើន មនុស្សដែលខ្ញុំចង់បានក៏មានមិនខ្វះ ប៉ុន្តែមនុស្សដែលខ្ញុំទាំងស្រឡាញ់ទាំងចង់បាន គឺមានតែគេម្នាក់ ជាគេ!!