Chapter 43

5.3K 49 6
                                    

Mabilis niyang tinungga ang alak na laman ng baso. Hindi mawala sa kanyang isipan ang mukha ng anak pagkatapos niya itong makita matapos ang pag-aakalang patay na ito.

Ngunit ganun nalang ang pagbagsak ng sayang naramdaman ng hindi siya makilala at maalala ng anak. Time flies so fast at kahit hindi niya nasubaybayan ang paglaki nito ay alam niyang ang anak niya nito.

Of course, he's her father and his feature was all over her. They really look-alike.

"Are you lost, mister?" He heard a sweet voice of little girl. Mataman itong nakatingin sa kanya.

Shocked was all over his face. Hindi siya makapaniwala sa nakikita.

Ang batang babae naman ay matamang nakititig sa kanya habang nagpapalinga linga ang lalaki sa kanyang harapan.

Maybe he was lost? Tanong nito sa sarili kaya niya ito nilapitan at tinanong.

Nasa liblib na lugar ang lalaki na walang halos kabahayan kaya marahil ay naliligaw ito. He's wearing white shirt and a fitted jeans and on his white sneakers. He's also wearing a black cap.

"Are you lost?" Tanong niyang muli sa lalakeng titig na titig sa kanya.

"Sashi!" Rinig niyang tawag ni Red na tinakbuhan niya kanina noong pauwi na sila. Hinihingal at kunot ang noo ng makalapit ito sa kanila. Hinigit nito ang kamay niya at nagtatakang napatingin sa lalaking kausap niya.

"Ang tagal mong tumakbo. You're old na kasi." Singhal nito kay Red na ngayon ay seryoso ng nakatingin sa lalaking kausap kanina.

"Red, I think he's lost and a mute. He's not answering me eh." Tinuro nito ang lalaki. Hindi pa rin ito nagsasalita. Ang kulay banyaga nitong mata ay nakatitig sa kanya.

"Are you lost, Sir?" Red also asked.

"Yeah, can you help me?" The man answered but his eyes remained on her. Tila kinikilala siyang mabuti.

"Oh, sorry. I thought you're a mute." She shrugged," Come with as first, mister. Mommy and Tito will help you on your way out here." She offered. Naramdaman naman niya ang paghigpit ng hawak sa kanya ni Red.

Napatingin siya dito ngunit wala sa kanya ang tingin. Hinila niya konte ang kamay mula sa kanya para kunin ang atensiyon nito.

"Let's help him. Kawawa naman." Sabi niya kay Red. Bumulong pa siya dito. "Though, he doesn't really look like kawawa." She giggled. He doesn't really look like a broke man who needs help but her instinct is telling her to help him.

Wala namang nagawa si Red ng higitin siya ni Sashel habang naglalakad sila pauwi. He eyed the man they are with. He is blankly looking on the road. He looks dangerous yet he can't feel that they are in danger. Wala siyang maramdamang takot na baka may gawin itong masama laban sa kanila.

Muli na naman niyang tinungga ang laman ng baso. Hindi na nito malasahan ang pait ng alak sa halos araw-araw nitong pag-inom mula ng mawala ang asawa at sa paniniwalang patay na ang anak.

He felt like he was being betrayed by the whole world.

Alam niyang may alam ang ama nito sa biglaang pagkawala ng asawa. He beg on his knees to bring her wife back. Ngunit nanatiling tikom ang bibig ng ama. Pinamanmanan niya ito pati na rin ang lahat ng mga malalapit sa asawa.

He can't find any suspicious sa buong duration ng pagpapamanman niya sa mga ito. But it was yesterday ng nagtataka siyang napatingin sa sasakyan ng amang dumaan sa harap niya. He's on his way looking for his wife in America. Alam niyang yun ang sasakyan ng ama niya dahil siya mismo ang bumili at nagregalo noong kaarawan nito.

Taming Dramon (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon