Alyana Perez's POV
Ilang araw akong nagstay kina 'Nay Tasing. Ilang araw ding padalaw-dalaw si Tito at Maquen pero hindi ko naman sila pinapansin. Ilang araw din akong sinasamahan ni Aron. Nandiyan lang siya palagi pero wala kaming imikan ng dahil na rin sa nangyari no'ng isang araw.
Sa araw na 'to, I need to let go, I have to let go. If I'll let the pain in my heart, nothing will happen, I won't stand up to the world and say, I am strong, even though she left me, hanging.
'Nay Tasing, thank you for giving me strenght to stand today.
I will never forget the day I met you, 'Nay Tasing. If you're here right now at this point of time, please.. tell me what exactly to do or please tell me if I have to do what was I thinking. Please, guide me to this plan.
'Nay Tasing, I am so thankful for keeping me safe in your home and heart. Thank you for sharing the things you have in me. And thank you so much for taking care of me and my baby.
You're the laziest old lady I ever met but inspite of that, you're the most loving and caring Mother.
I know you're in that place right now. Please keep an eye on us, on my only Angel.
Rest in Peace, 'Nay Tasing. 'Til we meet again.
Karga ko si Angel sa akin papunta sa kotse ni Aron.
Hindi ako umiyak sa burol ni 'Nay Tasing. Alam kong masaya na siya ngayon. Ayaw kong lumungkot siya dahil malungkot ako. Tsaka, nakakapagod na umiyak. Nakakapagod.
"Gusto ko ng umuwi." Mahinang sabi ko kay Aron sa gitna ng byahe namin pauwi sa bahay ni 'Nay Tasing.
Nasa passenger seat naman si Angel at palipat-lipat ng pwesto dahil sa likot.
"I heard you signed a contract with MaMeHaTe owner." Gulat akong napalingon kay Aron.
"Pa'nong.." Ngumiti siya at pinutol ang itatanong ko.
"Hindi na ako nagkagirlfriend mula no'ng sinabi mong buntis ka. I waited one year for your labor kahit na hindi kita nakikita. And I spent the other year looking for you." Mulat parin ang mata ko sa kanya, gulat na gulat.
"Paano ngang.." Sa pangalawang pagkakataon, pinutol na naman niya ang sasabihin ko.
"The world is so small, Liana. I contact your Tito, yung kumuha sa'yo matapos mong manganak. I just... I just don't know kung bakit niya sinabing.." Nagpause siya at naghintay naman ako sa sasabihin niya.
"..wala ka sa kanila. Ang una kong contact ay dalawang linggo matapos kang umalis, at yun nga.. wala ka na pala do'n?"
Hindi ko siya sinagot, bagkos ay napalitan ang gulat ko ng seryoso at galit na emosyon. Ano lahat ng yun? Pakitang-tao, Tito? Bakit ganito ang naririnig ko mula sa inyo? Bakit parang ang dami kong naririnig na feedbacks na negative? Bakit mo sinabing wala ako sa kanila? Nandoon ako, nandoon ako, bugbog sarado sa kamay ng asawa mo! Paanong--
"Liana.." Nabalik ako sa diwa ko ng magsalita siya.
"I will cancel the contract. I changed my mind. Gagamitin ko ang talento ko para lumago. Tss. I don't need them." Seryosong sabi ko na nakatingin sa daan.
"Then, let's work this out. Work with me." Napatingin ako sa kanya.
"May negosyo ka?" Ngayon, gulat na naman ako.
"Wala pa. But, I already have funds to build one. I'm just waiting for the right person to work with me. I can't do it alone."
Natahimik na naman ang kotse. Sa tingin ko, matutulungan ako ni Aron. Kahit may sayad siya at loko-loko, matalino siya. Last year, panigurado akong nakagraduate na siya ng college, hindi lang ako updated kaya hindi ako nakapunta.
I think, matutulungan niya nga ako... let's work this out.
"When do we start?"
---
Napagplanuhan ko munang umuwi sa bahay dahil na rin halos madaling araw na akong makatulog minsan, kailangan ko ng pahinga at tulog.. yun ang sabi niya.
Ng makarating ako ng bahay, bumaba na ako sa kotse ni Aron. Laking lugat ko na naman ng may kotse na nakaparada sa harap ng bahay ko.
Pagkalapit ko sa kotse, bumaba si Tito.
"Liana, buti nakauwi ka na. I am here to tell you na bukas magsisimula ka na." Tumaas ang isang kilay ko sa sinabi niya.
"I already told, Sir. I am not going to work with you anymore." Madiin na sabi ko sa bawat salita.
Iniharap naman niya sa akin ang isang papel kasama yung galit niyang pagmumukha.
"You signed a damn contract! You can't just said that!" Galit na sabi niya. Now, this is the first time, ever.
Agad kong kinuha ang contract.
"And I already told you, Sir. It was just a paper, according to your wife." Marahas ko itong pinunit sa harapan niya. Bakas naman sa itsura niya ang labis na pagkagulat at galit.
"Now, you may leave, Sir. Conversation, done."
Tinignan muna niya ako ng ilang segundo kasama yung reaksyon niya kanina. He's so angry. I can see it in his eyes. But, the way he's mad right now is just so different than before.
Tumalikod na siya at pinaandar ang kotse at umalis na rin. Napahawak ako sa noo ko. I am so stress, I am so tired and now I can't face myself with what I am acting right now, I am so mean..
".. I am so mean." Mahinang sabi ko bago mapalingon sa humawak sa magkabilang balikat ko sa likod para gawing sandalan ko. Feeling ko kasi matutumba ako.
"You need to rest." Sabi niya mula sa likuran ko.
Inalalayan niya ako sa may wall para mapasandal dito.
Bumalik naman siya sa kotse at isa-isa ng kinuha ang mga bagahe ko papunta sa harapan ng gate. Pagkatapos ay si Angel naman ang kinuha niya. Buhat- buhat niya ito habang nakangiti.
Napangiti lang ako saglit at binuksan na rin ang gate. Bubuhatin ko na sana yung nga bagahe pero lahat ito ay ginawa na niya.
--
"Salamat." Nakangiting sabi ko ng makaupo ako sa upuan sa salas.
"Now that's two. Hindi ako magsasawang pakinggan ang salitan 'yan." Nakangiting sabi niya.
"So, aalis na ako? May mga aasikasuhin pa ako para sa pagpapatayo ng restaurant. I'll just call you kung may progress na.." Bakas na naman ang tanong sa mukha ko. Sa'n niya nakuha # ko?
"Sorry. Nakatulog ka kasi sa byahe kanina." Nakangiting sabi niya sabay kamot sa batok.
"Sige, aalis na ako. Bye, Angel. Bye, Liana."
Kumaway siya saglit ng matanaw ko pa siya sa gate tapos umalis na rin siya.
Binuhat ko naman si Angel at pinatong sa legs ko at pinaharap sa akin.
"Pagod ka na ha? Matulog muna tayo? Tara."
Binuhat ko na siya paakyat ng kwarto matapos kong isarado yung pinto. Iniwan ko na rin muna ang mga gamit sa baba at pumasok na sa kwarto at natulog.
---
Sorry sa short update. Next chapter, magkakaroon na ng clue kung ano nga nangyari sa Papa niya. :D
BINABASA MO ANG
ABNISM (Completed)
RandomSa buhay, dumadaan tayo sa pagkabata, binata at dalaga at hanggang sa makabuo tayo ng sarili nating pamilya. Pero sa buhay, hindi rin mawawala ang mga problema at pagsubok. Pero sa bawat problema at pagsubok, may mga paraan na mailalaan. Pero paano...
