Alyana Perez’s POV
I have nowhere else to go. I don't even know where I am.
"Excuse me. Anong lugar na po ito?" Tanong ko sa isang Ale sa may kanto.
"Bayabason street." Matipid na sagot niya.
"Malayo pa po ba dito ang highway? Para makahanap ng taxi?" Tanong ko pa ulit.
"A! Malapit lang. Liko ka lang diyan tapos liko ka sa kaliwa at kumanan ka tapos diritso tapos liko ka ulit sa kanan at kanan na ulit tapos diritso lang at sa kaliwa yun na yon." Nakakunot ang noo kong nakatingin kay Ale.
"Hehe. Ang lapit po a. Sige salamat." Buti nagets ko sinabi niya kundi diyahe ako nito!
Ginawa ko yung sinabi ng Ale and It was great when I get there that easy. My problem now is just, I have no freaking money at all.
"Excuse me boss, Sa ***** po." Sabi ko sa manong drayber. Sumakay na ako at umandar na yung taxi.
Ng marating ko ang bahay namin ni Hanson. "A, Manong. Diyan lang po kayo a? Kukuha lang ako ng pera." Buti at okay kay Manong.
Tok tok tok
Kumatok ako sa gate ng ilang beses pero wala paring lumalabas. Where are you, Hanson? Napatingin ako kay manong drayber.
"Hehe, teka lang po a?" Nagpunta ako sa katabi ng bahay namin.
"Ate, nasaan po ang tao diyan sa tabi ng bahay niyo?" Tanong ko sa kapitbahay ko sabay turo sa bahay namin.
"Kahapon pa walang tao diyan e. " Sagot niya.
"Pautang naman po ng tatlong daan diyan. Babayaran ko nalang 'pag nakapasok na ako sa loob." Buti mabait si Ate at pinautang ako kung kaya't ibinayad ko na ito sa kay manong drayber. Syempre hindi ko nakalimutang magpasalamat at magsorry ano.
Paano na ako papasok ng bahay ngayon? Tsaka, kung wala si Hanson, nasaan si Angel?
Gary Nilla's POV
"Damn you!" Sinuntok ko siya. Napasinghap ako matapos ko gawin iyun. Nasa kwarto kami na kinalalagyan sana ni Liana ngayon.
"Shit you!" At isa pang suntok ko kay Hanson. Nakagapos siya sa upuan. I can't stop myself. I want to f*cking kill him.
"Why are you doing--" Dinig ko na sabi niya.
"You have Cheska. You have gave her the bar. But still, you're doing this." Dagdag pa niya. Ngumisi ako.
"May sayad ka nga ano? Hindi ganoon kadali iyun. I love her more than my life. I- I can't live without her." Ngumisi siya.
"Baka ikaw ang may sayad. Nasa iyo na pero gumagawa ka pa ng masama." Hinawakan ko ang pisngi niya na dudugo-dugo na.
"Wala kang pakialam. Wala ng magliligtas sa'yo, Hanson. Hindj itk gaya ng mga teleserye na sa bawat ganito sa huli may liligtas sa'yo. " Itinulak ko yung mukha niya kaya natumba yung upuan.
"Ah! Ah!" Dinig na dinig ko yung react niya sa sakit ng pagkatumba niya.
"Please--- Please. Huh-- stop this!" Hinihingal at pilit na sabi niya.
"Shut up! Throw him in the dampsite. NOW!" Inis na sigaw ko sa mga tauhan ko.
Hanson's POV
This feeling is just the first time. I feel like dying. But I can't! I can't let Liana live alone.
"Please-- I know you're just doing this because of your family. Because you need money. Pero al-alam niyo naman siguro n-na masama ang g-ginagawa niyo. " Napatingin sa upper mirror ang nagdrive at napatingin sa akin. Kitang-kita ko sa mga mata niya ang awa.
"Please--" Napatingin na din sa akin ang katabi ko.
"Pre-- itabi mo doon sa kanto." Sabi ng katabi ko.
"But--"
"Hindi kakayanin ng konsesnya ko ito. Please-- itabi mo na." Pagmamakaawa ng katabi ko.
Itinabi nila ito sa isang kanto at tumingin-tingin muna sa paligid kung may tao ba at tsaka nila ako pinakawalan.
"S-salamat." Nakaupo ako at pinasandal sa dingding.
"Eto tubig." Bigay ng driver at tsaka sila umalis.
Akala ko mamamatay na ako pero kapag hindi ako makakabot ng hospital baka matuluyan na ako. Ininom ko ang tubig na ibinigay sa akin kanina at tsaka pilit na itinayo ang sarili at nagpunta sa kung saan makikita ako ng mga tao.
"T-tu-tu-long.." Mahina na sambit ko.
"Sus maryusep! Pre!" May mga tambay na lumapit sa akin at inalalayan nila ako.
"Tulong--" Naramdaman kong binuhat nila ako. Hindi pa naman ako nahimatay. Gusto ko lang magpahinga at hayaan ang mga may pusong tao na ito na dalhin ako sa tamang lugar.
---
Iminulat ko ang mga mata ko at inilibot ito sa paligid. Tama nga ako, nasa hospital ako. Walang tao sa paligid pero may biglang pumasok sa loob.
"Sino ka?" Mahinang tanong ko. Hindi ba niya ako naririnig? Nilagay niya ang mga prutas sa mesa sa gilid ko at umupo na doon sa sofa sa gilid.
"Miss?" Mahinang sabi ko. Hindi niya ako nilingon. Hanggang sa may pumasok na naman.
"Gising ka na pala. Mabuti naman." Isang matandang babae ang nagsalita at lumapit sa gawi ko.
"Asawa ko ang nakakita sa'yo at tinilungan ka nila ng mga kasama niya papunta dito. HINA!" Sabi niya sa akin sabay tawag niya ng malakas doon sa babae at tsaka ito lumapit sa kanya.
"Siya ang anak ko. Siya ang nag-alaga sa'yo simula no'ng nandito ka. Halos mag-iisang linggo ka na dito--" Nagulat ako sa sinabi niya.
"I-isang linggo?" Ano ng nangyari kay Liana? Kay Mama?
"Pasinsya ka na sa kanya. Medyo mahina kasi ang pandinig niya kaya kung pwede kung may kailangan ka, medyo lakasan mo." Ah kaya pala hindi siya lumilingon sa akin kanina.
"Hindi namin mahanap pamilya mo kasi hindi ka kasi namin makilala. Kaya kung sa ngayon ay okay ka na medyo, isulat mo dito ang pangalan mo at ang mga numero na pwede namin matawagan." Sabi niya sabay bigay ng maliit na white board at pentel pen.
Isinulat ko naman yung pangalan ko at ang numero ni Liana at ni Papa.
"Hina, ikaw muna bahala dito a? Tatawagan ko lang ito." Medyo malakas na sabi ng matanda sa babae.
"Hanson. Ako nga pala si Hina. " Pagpapakilala ng babae. Ngumiti naman ako at ganoon din siya.
Sino kaya si Hina sa buhay nila Hanson? Iisipin ko muna iyan. Hehehe.
Short Update for today. Masakit kasi ulo ko e. Let me here you out naman sa mga nagbabasa diyaan. Baka gusto niyo textmate tayo? Eto # ko oooo.
#09263605845
Tsaka let's be friends on facebook. Search niyo ko dito.
#ArvieJoyM.Repuela.
BINABASA MO ANG
ABNISM (Completed)
RandomSa buhay, dumadaan tayo sa pagkabata, binata at dalaga at hanggang sa makabuo tayo ng sarili nating pamilya. Pero sa buhay, hindi rin mawawala ang mga problema at pagsubok. Pero sa bawat problema at pagsubok, may mga paraan na mailalaan. Pero paano...
