Maquen Nilla's POV
"Ma, okay ka lang?" Ilang araw ng wala sa sarili si Mama. Well, nangyari na ito noon, minsan.
"Of course." Mahinang sagot niya.
Nandito kami ngayon sa kusina. Umagang-umaga at ito ang nadatnan ko; Isang walang kabuhay-buhay na ina. She keeps on bothering me.
"Hi, Hon. Good morning." Papa greeted behind her back and kissed her in the cheeks.
"It's been a long time since nadadatnan natin ang isa't-isa dito." Sabi ni Papa habang paupo na siya sa isang silya gaya ng ginagawa namin.
"Pa, kailan ba ang kasal?" Agad kaming napatingin sa paparating na si Hanson. Kasal? Does he mean na yung kay Hina? Wow, kelan pa siua excited? Kailan pa siya naging interesado?
"Two weeks from now on. Hindi ko alam na excited ka na pala." Natatawang sabi ni Papa. He's about to drink his coffee.
"Yeah." Walang-buhay na agree ni Hanson.
"Okay na ba si Amanda?" Out of blue na biglang sabi ni Mama.
"Unconscious parin siya, Hon." Sagot ni Papa.
"I heard na may ginagawa si Liana and her companion para mapabangon ang resto ni Amanda?" Yumango lang si Papa. Wow, I never knew that.
"Hon, why don't you stop selling SFD? It will help them for sure. Diba yung produkto niya ang ginamit nila?" And again, we are all shock sa tinuran niya.
First time naming marinig sa kanya ang ganito, yung may guts siya para tulungan si Tita Amanda.
"Are you out of your mind? SFD was a big help to us. Kita mo naman ang pinagbago diba? What are you thinking?!" Asik ni Papa. Tahimik lang kaming nakikinig sa kanya.
"It's okay, Ma. As long as maikakasal na ako kay Hina, everything will be okay. " Dagdag pa ni Hanson.
"Yes. And we should wait for that day. Two weeks is a long day. Marami pa ang madadagdag sa ating pera sa two weeks with the SFD." Dagdag naman ni Papa.
Kailan pa ba siya naging moneyholic? Tss. Puro pera nalang iniisip niya.
"Then why don't we make the wedding as early as tomorrow?" Lahat na naman kami ay gulat sa sinabi ni Hanson. He's acting creepy, I swear.
Alyana Perez's POV
"Hahahahaha! Tama na.. A-aron!" Pigil ko kay Aron na kumikiliti sa bewang ko.
"Bakit? Akala mo.. hindi kita mahuhuli ha?" Sabi niya na habol ang hininga.
Nandito kami ngayon sa kusina sa resto ni Mommy. Wala pa yung iba dahil napaaga kami ng punta dito. Nagsimula akong gumawa ng SBD ng magkalokohan kami ni Aron kung kaya't napatakbo ako no'ng aktong pumikon siya.
"Tama na.... Hahahaha!" Tawang-tawa ko parin.
"Uuuy, ang sweet nila." Agad-agad ay napatigil kami sa pagkulitan ni Aron at napaharap sa taong nagsalita.
"H-hanson?" He just smiled tapos napangiti ako ng pilit. Seryoso lang din naman si Aron.
"I thought wala pang tao. Pero bukas naman ang pinto sa labas, so pumasok na ako. I-uhm.." Naiba ang itsura nito. Parang matatae na ewan.
" I-- I wanted to ask you both if gusto niyo bang pumunta sa wedding bukas. Oh God.. uhm, Hina asked for it. He wanted you to come." Mahinang sabi niya.
That freaking Hina. She wanna see me loose. But, I can't do it. Hindi ko kaya.
Muntik na akong matumba kaya napahawak ako kay Aron.
"We will come." Agad na sabi ni Aron na siyang ikinagulat ko.
"Oh.. uhm, okay. Ipapadala ko nalang yung invitation card." Tapos tumalikod na siya at umalis.
Sa pag-alis niya ay ang pagtumba ko ng bahagya. Inalalayan ako ni Aron at ipinaupo sa isa sa mga silya sa kusina.
"Why did you said that? Hindi ko kayang makita ang--"
"Ang mahal mo na ikasala sa iba?" Sabat niya.
I breathed hard. Parang anytime hihimatayin ako. Kumuha naman siya ng tubig para inumin ko.
"In the end, ikaw parin ang iniisip niya kaya ginawa niya ito. And of course, hindi panghabam-buhay ay matatakasan mo siya. Habang maaga pa, kayanin mo na para mas less nalang yung sakit, para masanay ka na, para habang maaga pa, tatanggapin mo na." Advice niya sa akin. Still, humihinga parin ako ng malalim.
"Hindi ko ipipilit ang sarili ko sa'yo. Pero sana naman hayaan mo akong tulungan ka."
"I know, wala talaga ako diyan.." He pointed my heart.
"I know and I accepted it already. I hope ganoon ka rin. That's why I accepted the invite. It's for you to start the acception." I looked at him. How can this man be so honest? How can he be there with me when he already knew that I don't feel anything for him?
"How can you be so blind?" I asked out of nowhere.
"That's how love works."
At hindi na namin namalayan na our lips met.
---
Ipagpapatuloy...
Pasinsya ulit sa short update. Huhu. Nadistract kasi ako sa Battle Of The Greatness today. Say Isang Bayan Para kay PacMan and Go Manny, Go!
BINABASA MO ANG
ABNISM (Completed)
RandomSa buhay, dumadaan tayo sa pagkabata, binata at dalaga at hanggang sa makabuo tayo ng sarili nating pamilya. Pero sa buhay, hindi rin mawawala ang mga problema at pagsubok. Pero sa bawat problema at pagsubok, may mga paraan na mailalaan. Pero paano...
