Tedy Nilla's POV
Pagkatapos kong magshower ay agad akong tumabi sa asawa ko. Niyakap ko siya pero bigla siyang pumiglas.
"Hey." Mahinang sabi ko. Nakatlikod parin siya sa akin.
"What is it?" At this point of time alam kong may problema siya. Ganyan naman ang mga babae e, 'pag hindi nagpapagalaw, alam na.
"Hon.." Sabi niya habang umupo siya mula sa pagkakahiga at sumandal sa dingding. Ganon din naman ang ginawa ko.
"I can't take this, anymore. Your idea of keeping her here-"
"You mean Liana? Hon, yung galit mo sa mga magulang niya, hindi dapat napapasa sa kanya.."
"But, she's part of their family." Napabuntong hininga ako.
"You should let her leave the house." Sabi niya habang nakacross arms and it let me worried more.
"No. Please, wala na siyang ibang mapupuntahan." Pamimilit ko sa kanya.
"Fine. But, I can't promise that I can loosen up my temper with her."
Bumalik na siya sa paghiga habang ganoon parin ang pwesto ko kanina. Liana, I think I have to keep an eye on you.
Alyana Perez's POV
Habang nagwawalis ako ay biglang may footsteps akong naririnig papalapit sa akin. Napalingon naman ako pero wala namang tao. Alas onse na pero ang sa pagkakaalam ko, ako lang at si Angel ang andito sa bahay. Nagwalis nalang ako ulit ng biglang napasigaw ako ng wala sa oras ng dahil sa gumulat sa akin.
"Sh*t! What was that for, huh? You really scared me!" Gulat na sabi ko habang napahawak sa dibdib. Sinapak ko naman siya sa kanang balikat niya. Kainis, tawang-tawa pa siya na nagulat ako ng sobra.
"Hahaha. You really look insane when I did that. Hahaha!" Tawang-tawa na sabi niya.
Inirapan ko lang si Hanson at nagpatuloy nalang sa pagwawalis."Come on, let's play." Sabi niya sabay hawak sa kanang pulso ko at higit sa akin papunta sa harap ng TV.
"Ano ba. I'm cleaning. We're not a kid anymore." Umupo siya sa sofa at binigyan ako ng nakakaawang tingin.
"Please? Super Mario?" Sabi niya. Napablink naman ako ng tatalong beses.
"Okay. Just this once." Umupo naman ako sa tabi niya.
Napasuntok naman siya sa hangin no'ng biglang pumayag ako. Anong magagawa ko? E, it's been years since I played that game.Inayos naman niya yung Place Station at tsaka ibinigay sa akin ang controller.
"Today, I'm going to beat you." Sabi niya ng nakataas ang kaliwang kilay. I wish I can do that tooo. Haha.
"Suuuuus. Beat me then, IF you can do that. Haha!" Since this Super Mario thingy was my favorite game since then, he never beats me even once.
"Okay. So may consequence parin tayo." Sabi niya sabay sandal sa sofa.
That consequences thingy was really a part of it before. But, he's in a bad luck everytime we played this kasi nga lagi siyang talo so siya ang nakakatanggap ng mga consequences.
"SURE!" I answered excitedly
--
"The heck was that?!"
"Yes! Wooooo!"
"Hey, nandaya ka!"
"Of course not."
"No, let's do it again."
"Nope, I already won. Just accept it okay?"
This is really unbelievable. He won? For good? Actually, hindi naman talaga siya nandaya. But, I just can't believe this.
"Unbelievable." Mahinang sabi ko.
"So,"
"Fine. You can do whatever you want. Bilisan mo, mabilis ako mainip. Ano? May ipapagawa ka ba sa akin? O may gagawin ka sa akin? Kakalbuhin ako, mi-make upon ako, ano?" Inip na sabi ko habang nakacross arms yung feet at nakahawak sa controller ng dalawang kamay.
"You sure you want me to do it, now?" Binigyan ko siya ng nakakunot na tingin.
"Yeah." Bored na sagot ko.
"Okay then."
Tumayo siya at lumakad papunta sa likod ng sofa. So nagexpect ako na may kukunin siya kasi lumakad siya kaya hindi na ako nag-akmang tumingin.
"Hey, what took you so-"
Hindi na ako nakapagpatuloy pa sa sinabi ko dahil sa ginawa niya. Agad kaming nagkatinginan pero tumayo ako at sinampal siya sa mukha."You-" Umiling lang ako at tsaka nagwalk out. Umakyat ako at pumasok sa kwarto ko at umupo sa kama.
"He-he, he kissed me."
***
BINABASA MO ANG
ABNISM (Completed)
RandomSa buhay, dumadaan tayo sa pagkabata, binata at dalaga at hanggang sa makabuo tayo ng sarili nating pamilya. Pero sa buhay, hindi rin mawawala ang mga problema at pagsubok. Pero sa bawat problema at pagsubok, may mga paraan na mailalaan. Pero paano...