BUT ONLY LOVE CAN TELL

[BOLCT-SIX]

[BOLCT-SIX]

NAPASULYAP ako sa relo ko at napaunat ng katawan.

"Ay kapagod!" reklamo ng mga katrabaho ko.

"Una na ako ha," paalam ko at hinubad na 'yong apron kong suot.

"Ingat ka Marinel!" sabay nilang sabi sa akin maliban na lang kay Aira na isang wagas na irap ang ibinigay sa akin.

Hindi ko na lang siya pinansin. Animo'y parang kinikilig pa ang mga kasamahan ko. Napailing na lang ako at kinuha ang mga gamit ko sa locker. Nang matapos ako ay agad na akong lumabas ng shop.

"Nel?"

"Ah!" gulat kong tili habang sapo ang dibdib ko.

Pakiramdam ko'y lumabas yata ang kaluluwa ko sa tindi ng gulat.

"God! I am so sorry if I scared you," may pag-aalala sa tono niya pang paumanhin sa akin.

Napasandal ako sa pader dahil nanghihina rin ang mga binti ko.

"May balak ka bang patayin ako ng maaga?" tanong ko sa kanya.

Pinagkukuha naman niya ang mga gamit ko na nagkalat sa aking paanan.

"I am so sorry Nel," malungkot niya pang sabi.

Naman e! 'Yang mukhang iyan? Tatanggihan ko? Ano ako, diyosa? Tsk!

"Okay na, buhay pa pala ako. Salamat," sagot ko at kinuha ang mga gamit kong hawak niya.

"Ang akala ko'y umalis ka na kanina," sabi ko pa.

Hindi ko na kasi siya nakita kanina.

"Nag-fresh'in up lang saglit," nakangiti niyang sagot.

Napatango na lang ako.

"May sasabihin ka pa?" tanong ko ulit.

Ayaw ko mang maging magaspang pero hindi ko talaga matanto kung ano ang sadya niya sa akin. Inagaw naman niya 'yong mga dala kong gamit at hinila na ako. Para namang tinambol ang pagpintig ng puso ko dahil sa biglaan niyang paghawak sa kamay ko. Sinubukan kong kumawala sa hawak niya pero laking gulat ko nang bigla niyang padaanin ang mga daliri niya sa bawat pagitan din ng mga daliri ko. Kung kanina ay hawak lang, ngayon ay holding hands na! Pesti! Para akong naistatwa sa ginawa niya at pakiramdam ko ay tagaktak ang pawis ko kahit malakas naman ang simoy ng hangin. Pansin ko ring umiinit ang magkabila kong pisngi. Ang laking epekto sa akin ang simpleng paghawak niya lang, holding hands pa kaya. Ni hindi ko man lang magawang umimik at hinayaang magpatianod na lang sa kanya.

Bahagya naman niya akong nilingon at binigyan ako ng isang matamis na ngiti. Ang sarap mong halikan! Ang tanga Nel! Psh! Kung ano-ano tuloy ang pumapasok sa kukute ko.

"Enzo saan ba tayo pupunta?" alanganin kong tanong sa kanya.

Patawid naman kasi kami sa kabilang kalsada. At mukhang sa kanya itong kotseng Chevrolet sports car dahil dito mismo kami huminto kung saan ito naka-park. Pinagbuksan niya ako ng pinto at inalalayang pumasok sa kotse. Foots spa! Sing bango niya 'yong kotse o sumatutal 'yong pabango niya ay siya ring pabango ng kotse.

"Enzo?" untag ko ulit.

"Hmm? Relax. Trust me, it will be fun," sagot niya pa.

Putik! Kinakabahan na nga ako, paano ako magre-relax. Ikinabit naman niya 'yong seat belt ko kaya amoy na amoy ko siya ngayon. Nakakabangag ang amoy niya. Para siyang...

"Strawberry," wala sa huwisyo kong sambit.

Narinig kong napatawa ng mahina si Enzo.

"What's with strawberry?"

"Strawberry?" ulit ko pa.

Ugh! Ang gaga! Nel mag-isip ka ng dahilan!

"Huh? Strawberry? Ah... Oo! Tama... Naiwan ko sa kaibigan ko 'y-yong strawberry. Baka ano... Nakain na nila 'yon," nauutal kong sagot habang napapakamot sa ulo ko.

"Alright, I'll buy you. Stop worrying, okay?" Napatango na lang ako. Napapadyak ako ng mahina at napatakip ng mukha. Nakakahiya!