အမုန်းပင်လယ် - အချစ်သမုဒ္ဒရာ / အမုန္း ပင္လယ္ - အခ်စ္သမုဒၵရာ [ Z & U ] Complete

🦋1🦋 [ Unicode ]

မီးမိွန္ေနေသာ အခန္းအတြင္း အျဖဴေရာင္ ကုတင္ႀကီးထက္တြင္ အသက္ ၂၀ေက်ာ္ အမ်ိဳးသား ႏွစ္ေယာက္ဟာ သူတို႔၏ အလိုရမၼက္ ကို တတ္ညီလက္ညီ ျဖည့္ဆည္းေနၾကသည္။

- အား ေျဖးေျဖး ကိုကို

- ဟမ္း မင္း ႀကိဳက္တယ္မလား အား!  Shit**

- အင့္ အား!

ေအာက္ဘက္က ေကာင္ေလးမွာ နာက်င္လြန္းတာေၾကာင့္ အိပ္ယာခင္းစ ကိုသာ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဆုပ္ထားၿပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ဖိကိုက္ထားေလသည္။

ခ်စ္ရသူ က အနမ္းတစ္ပြင့္ေတာင္ မေႁခြခ်လာခဲ့။

ၿပီးေျမာက္ခ်င္း အရည္တို႔ ကိုယ္တြင္းထဲ ထုတ္လႊတ္လိုက္ၿပီး သူ၏ အရာကို အတြင္းမွ ထုတ္ကာ ေဘးဘက္ကို လွဲခ်လိုက္သည္။

- ငါ နားခ်ိန္မွာ မင္း အတြက္ အခ်ိန္ဖဲ့ေပးလိုက္ရၿပီ။ အခု ငါအရမ္းပင္ပန္း ေနၿပီ အိပ္ေတာ့မယ္။

- အင္း

အၾကမ္းပတမ္း ဆက္ဆံထားရတာမို႔  နာက်င္ေနတာေၾကာင့္ ေစးကပ္ေပက်ံေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ ကို သန္႔ရွင္းေရးမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ဒီအတိုင္း သာ အိပ္လိုက္ေတာ့သည္။

ဒီး!!ဒီး!! ဒီး!!!

တဒီးဒီးျမည္ေနေသာ ဖုန္းသံေၾကာင့္ ႏိုးလာခဲ့သည္။  မ်က္လံုးဖြင့္ဖြင့္ျခင္း ေဘးဘက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုကို မရိွေတာ့ေပ။ ဒါေပမယ့္ ကိုကို အိပ္သြားေသာ ေခါင္းအံုးေပၚမွာ တင္ထားေသာ ပိုက္ဆံ အထပ္လိုက္ကို ေတြ့လိုက္ရတဲ့ အခါ မ်က္၀န္းအတြင္း မ်က္ရည္ေတြ ျပည့္အိုင္လာၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ ပါးျပင္ေပၚ သို႔ စီးက်လာသည္။

ကိုကို နဲ႔ အိပ္တိုင္း ျပန္ႏိုးထလာခ်ိန္ ေဘးနားမွာ ကိုကို မရိွေတာ့ပဲ ပိုက္ဆံေတြတာ အထပ္လိုက္ ေတြ့ရတတ္သည္။ ဒါက ျဖစ္ေနၾက ေတြ့ေနၾကဆိုေပမယ့္ ၀မ္းနည္းစိတ္တို႔ ထက္ သိမ္ငယ္စိတ္ေတြက ၀င္လာသည္။

ထပ္မံၿပီး ျမည္လာေသာ ဖုန္းေၾကာင့္ အိပ္ယာမွ ကုန္းထကာ စားပြဲခံုေပၚက ဖုန္းကို လွမ္းယူေတာ့ မေန့ညက အရိွန္ေၾကာင့္ ခါးေအာက္ပိုင္း တေလ်ွာက္ စူးစူးနစ္နစ္ နာက်င္မႈကို ခံစားလိုက္ရသည္။