အမုန်းပင်လယ် - အချစ်သမုဒ္ဒရာ / အမုန္း ပင္လယ္ - အခ်စ္သမုဒၵရာ [ Z & U ] Complete

🦋46🦋 [ Unicode ]

က်ိဳးခ်န္ အလုပ္လုပ္ေနရင္းမွ လံုအန္း ရဲ့ သတိေပးခ်က္ေၾကာင့္ ေဆးေသာက္ဖို႔ သတိရေတာ့သည္။

ကိုယ္တိုင္ သြားမယူေတာ့ပဲ လံုအန္းကိုသာ ယူခိုင္းၿပီး စာရင္းေတြသာ ဆက္လုပ္ေနလိုက္သည္။

မိနစ္ ၂၀ေလာက္ ၾကာသြားမွ လံုအန္း က ေဆးရဲ့ ေရခြက္ ကို လင္ဗန္းေလးနဲ႔ သယ္လာကာ အခန္းထဲ ၀င္လာလိုက္ေလရဲ့

က်ိဳးခ်န္ - ေဆးေသတၲာရွာမေတြ့လို႔လား။

- မဟုတ္ပါဘူး!

ေရ႔ွေရာက္လာေသာ ေဆးဗူးထဲမွ ေဆးကို ကို ယူကာ ေမာ့ေသာက္လိုက္ၿပီး ေရကိုပါ တစ္ခါတည္း ေသာက္လိုက္သည္။

က်ိဳးခ်န္ - လံုအန္း မင္းမ်က္ႏွာ က ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။

- သခင္ေလး ဟိုဟာ

ေျပာဖို႔ တြန္႔ဆုတ္ေနေသာ လံုအန္းကို က်ိဳးခ်န္ ေစြၾကည့္လိုက္ၿပီး

က်ိဳးခ်န္ - ေျပာစရာရိွတာ ေျပာ ဘာေတြ တြန္႔ဆုတ္ေနတာလဲ

- အစ္ကိုေလးဟိုက္ခြမ္း သိသြားၿပီ။ သခင္ေလး ရဲ့ ေရာဂါအေၾကာင္း

က်ိဳးခ်န္ - ဘာ!!!

ထိုင္ေနရာမွ ဝုန္းခနဲ ထရပ္ကာ လံုအန္း ရဲ့ အက်ႌစကို ေဆာင့္ဆြဲ ကာ

က်ိဳးခ်န္ - မင္း ကို ငါဘာေျပာထားလဲ ဟမ္! သူ႔ကို မေျပာပါနဲ႔ ဆိုတာ

- ကြၽန္ေတာ္ မေျပာပါဘူး သခင္ေလး။ ကြၽန္ေတာ္ ေဆးသြားယူေတာ့ အစ္ကိုေလး လက္ထဲမွာ ေဆးဗူးက! အစ္ကိုေလးက သူ႔ကို အမွန္တိုင္း မေျပာေတာ့ သူက ဘာမွ မဟုတ္တဲ့လူ သခင္ေလးနဲ႔ မထိုက္တန္လို႔ သူ႔ကို ဖံုးကြယ္ထားတာလား ဆိုၿပီး ေျပာလာလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ၀န္ခံလိုက္ရတာပါ။

က်ိဳးခ်န္ - ဟာကြာ!! ေတာက္စ္!!!

လံုအန္း ကို တြန္းလႊတ္လိုက္ၿပီး စာၾကည့္ခန္းထဲမွ အျမန္ေျပးထြက္ကာ အေပၚထပ္ကို ေျပးတတ္ေတာ့သည္။

သူတို႔ အခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ၀ရံတာမွာ နံရံကို ေခါင္းနဲ႔ ေဆာင့္ေနေသာ ဟိုက္ခြမ္း ကို ေတြ့လိုက္ရသည္။

ဟိုက္ခြမ္း ရိွရာကို အျမန္ေျပးသြားလိုက္ၿပီး ခါးမွ သိမ္းဖက္ကာ