Liam's POV;
"Iva.", napalingon kami nang marinig namin ni Iva ang pamilyar na boses na 'yon. Agad namang nag-init ang ulo ko. Si Iva naman ay agad napako ang tingin sa kaniya. Gulat nang makita siya.
"Anong ginagawa niyan dito? ", ang tanong nung Kenneth kay Iva. Napansin ko naman na may dala-dala siyang plastic at sa loob nito ay milktea.
"Kukunin ko na ang asawa ko.", ang malamig pero umaasang sagot ko sa kaniya.
" Stop that, ... Liam.", Tsk, mabuti naman at kilala niya ako.
"Huwag kang manggulo ri-"
"I DON'T CARE! I JUST WANT MY WIFE BACK! Kinuha mo siya sa 'kin!", I shouted. Hindi ko na napigilan ang sarili ko.
"Hindi ko siya kinuha sa 'yo.", he said. My patience already became thin. Lumapit ako sa kaniya at hinawakan ng mahigpit ang kwelyo niya.
"You. Did.", ang madiing sabi ko. Tinignan niya muna ako bago tinulak. Napansin ko naman na hindi gumagalaw si Iva. Bahagya akong lumapit sa kaniya.
"Iva, let's go home-.", suddenly, a fist landed on my face making me stumbled back.
"Listen, Liam. Iva won't come back. Ayaw na niya sa 'yo. Ne, ayaw ka nga niya tignan.", para akong sinaksak sa sinabi ni Kenneth. That ripped my heart apart. Umiiling ako at sinuntok siya pabalik.
Tinignan ko si Iva at nakayuko lang siya. Tumakbo ako papunta sa kaniya pero agad ako pinigilan ni Kenneth. Nagpupumiglas ako at alam kong nasasaktan ko siya pero wala siyang magagawa.
I stopped when I heard a voice. Ang boses na gusto kong marinig.
"Iva.", halos mapiyok na ako.
"Tama si Kenneth. Hindi na kita gusto.", she said with no expression.
"No. Nagsisinungaling ka lang, 'di ba?", I shook my head at umaasa na 'oo' ang sagot niya. But she just stares at me coldly before came closer to Kenneth na ngayon ay binitawan na ako.
"Kenneth, umalis na tayo. Wag mo nalang siyang pansinin.", she said not answering my question earlier. However, I hug her to stop her.
"L-lumayo ka.", hindi ako lumayo bagkus hinigpitan ko pa lalo. Alam kong fake lang ang lahat ng ginagawa niya.
"Umuwi na tayo, Iva. Please? Ang lungkot ng bahay kapag wala ka.", I asked softly with a hopeful voice.
"Tumigil ka na."
"Ayoko.", I said stubbornly.
"Ano ba?!", halata na sa boses niya na naiinis na siya pero hindi parin ako bumitaw.
"Liam. Bitawan mo na ak-"
"Hindi buntis si Maxine."
Nagkatinginan kami. Tumigil siya sa pagpupumiglas.
"Ano?", ang tahimik niyang tanong.
Tumango-tango ako. "Hindi buntis si Maxine. Iyan ang gusto kong sabihin sa'yo pero laging mali ang timing at hindi mo ako pinapakinggan."
Nakatingin lang siya sa akin at tila ba ay nag-iisip.
Humigpit ang pagkakayakap ko sa kaniya.
"That's why lagi kitang hinahabol. Dahil alam ko na kapag nalaman mo babalik ka na sa 'kin. Ayaw kong bumitaw dahil alam ko na mahal mo pa rin ako.", I said with no hesitation.
Napansin ko na gumalaw siya, akala ko na yayakapin niya ako pabalik pero humarap siya sa 'kin at sinampal ako. My eyes widened.
" Anong karapatan mo na sabihan 'yan sa 'kin? Hindi mo alam kung ano ang nararamdaman ko... Ano naman kung hindi buntis si Maxine? Sa tingin mo gan'on-gan'on nalang 'yon? Kahit hindi buntis si Maxine, sinaktan mo parin ako. May nangyari parin sa inyong dalawa. Alam mo, may nagsabi sa 'kin nito na kapag naakit ang mahal ko sa iba ibigsabihin hindi niya ako mahal. Kaya sa tingin ko, hindi talaga tayo nakatadhana sa isa't-isa.", sigaw niya at bahagya akong tinulak.
"Ayaw na kitang makita pa. Stop looking for me because I will never come back. I hate you and I only love-Kenneth.... Hindi na ikaw!", Kinuha niya ang kamay ni Kenneth at hinatak ito paalis. I was shocked of what Iva just told me.
I hate you and I only love Kenneth. . . Hindi na ikaw!
I hate you and I only love Kenneth. . . Hindi na ikaw!
I hate you and I only love Kenneth. . . Hindi na ikaw!
I hate you and I only love Kenneth. . .Hindi na i-!
Napaupo ako sa kalsada. I don't believe her. Alam ko na nagsisinungaling lang siya. Alam ko 'yon pero bakit ang sakit.
"Liam?"
