AŞK EN NİHAYETİNDE

10. bölüm: ufak tefek kıskançlıklar

Selam!
Keyifler yerindedir umarım🤝 Başlayalım mı o zaman? :)

Müzik: Berkay Altunyay - Olmazlara İnat

^^^

Meyra Atilla

Murat, ben, Emir ve Bilge dörtlüsü olarak kantinde oturuyorduk. Öğle arasıydı ve çay içerek bir dahaki hafta başlayacak olan sınavlarımızı konuşuyorduk. Evet, bir dahaki hafta sınav haftasıydı ve anlaşılan baya yoğun geçecekti..

"Ben matematikte baya çakacağım gibi görünüyor." 

Bilge'nin ortaya laf atmasıyla Emir kıkırdamaya başladı. "Halledeceğiz güzelim, çalışacağız. Biz sadece çalışmıyoruz, çalışsak yaparız."

Murat da Emir'e kafa sallayarak, ona katıldığını belli etti. Sessizce muhabbetlerini dinliyordum ve sadece bir şey sorarlarsa cevap veriyordum. Çünkü aklımda her zamanki gibi o vardı.

Ne yaptığını asla anlamlandıramıyordum. Dün yaptığı soğuk tavır gözümü korkutmuştu. Bunca zaman çok sıcak davrandığı için garibime gitmişti ve sanırım onun bu hâllerini çekebileceğimi sanmıyordum. Zira sıcak ve samimi tavırları ona daha çok yakışıyordu.

Kendi kendime düşünürken Murat'ın seslenmesiyle dikkatimi ona verdim. "Meyra hiç sesin çıkmıyor. İyi misin?"

"Ah, evet iyiyim bir sorun yok. Dalmışım sadece öyle."

"Ne düşünüyordun bakalım?"

Nasıl söyleyecektim ki şimdi? Muhtemelen onun adını duysa sinirlenecekti. Hem Murat'la hiç Efe hakkında konuşmamıştık. Nasıl bir tepki vereceğini kestiremiyordum. Ona söylemek istemiyordum, sanırım ufak bir yalan uydurmalıydım. "Aslında şöyle.."

Cümlemi tamamlayamadan kantinin kapısından içeri giren kıvırcık saçları gördüm. Yüzü gülüyordu yine bugün. Kantine girer girmez köşede oturan arkadaşlarına selam verdi ve yanlarına gitti. Beni fark etmemişti.

Ben susup sadece Efe'ye odaklandığımda Murat da hâlâ benden cevap bekliyordu. Bakışlarımın onda değil de arkasında olduğunu görünce ise başını benim baktığım yere, yani Efe'ye çevirdi.

Gülen yüzü birden solmuştu. Aralarındaki olayı çok merak ediyordum. Bir sürtüşme yüzünden bu kadar kötü olacağını sanmıyordum.

Efe'nin de bizim masaya bakışlarının kaymasıyla beni ve Murat'ı görmesi bir olmuştu. Murat inadına yaparmış gibi daha çok dibime sokuldu. Emir ve Bilge ise olayı kavramaya çalışıyorlardı.

Efe, Murat'ın dibime girip kolunu omzuma attığını gördüğünde oturduğu yerde dikleşti. Direkt olarak Murat'a bakıyordu. Çok sert bakıyordu ve bakışları beni de korkutmuştu.

Murat'tan biraz uzaklaşmaya çalışsam da sonuç olumsuz olmuştu. İyice sinir olmuştum. Sırf araları kötü diye ikisinin de beni kullanmasına izin vermezdim.

Efe hızlıca arkadaşlarıyla oturduğu yerden kalkıp bizim olduğumuz tarafa gelmeye başladı. Masamıza yaklaştığında yan masadan boş bir sandalyeyi çekip yanımıza oturdu. Şuan tam karşımda oturuyordu.

"Selam gençler, nabersiniz?" Kimseden cevap gelmeyince Emir konuştu. "İyiyiz kanka, sen?"

"İyiyim bende.." dedi Murat'ın omuzumdaki koluna bakıyordu. İyiden iyiye sinir oluyordu ve Murat'ın da istediği şey oluyordu. Sürekli böyle arada kalacaksam işimiz vardı. "Sen nasılsın Murat?" dedi Efe imayla.