AŞK EN NİHAYETİNDE

25. bölüm: minik sevgilim

Müzik: Jako - Seninle Ben

Ay ben bayadır yoktum, hoş geldim madem!

Arkadaşlar biliyorsunuz okul başladı ve ben yaz tatilinde olduğum gibi aktif olamıyorum. Ve görmüşsünüzdür, yeni bir kurguya başladım hatta buradan da duyurusunu yaptım. Onunla da ilgileniyordum. Anlayacağınız baya yoğundum, buraya yetişemedim çok özür dilerim.

Bu arada sözü geçmişken, "Beni Geri Ver" adlı yeni kurguma da göz atmanızı tavsiye ederim. Çok seveceğinize eminim. Ve bu bölümle alakalı şunu söyleyebilirim ki; çok güzel şeyler olacak.. Artık hepiniz muradınıza ermiş olacaksınız emin olun ckmldmskxmcksm

Çok tuttum, tekrardan kusura bakmayın. İyi okumalar🤍

^^^

Meyra Atilla

Bilge, Emir ve Efe ile ayrıldıktan sonra hızlıca bir otobüse binip eve gelmiştim. Eğer bir iş yapacaksam Görkemden habersiz olmalıydı. Hızlıca okul kıyafetlerimi çıkardım ve üzerime günlük bir şeyler geçirdim. Kendimi ne ara Emir'lerin evinin önünde bulduğumu bile hatırlamıyordum.

Kapıyı çalıp yaklaşık bir dakika bekledim. Klasik bir apartman dairesi değildi. Küçük çaplı bir villaydı resmen. Sadece havuzu yoktu. E bu evde oturursan, kapıyı açmaya inmek için bir dakikadan fazla süre harcardın tabiki!

Bakışlarımı bahçede gezdirirken kapının açılmasıyla duruşumu düzelttim. Beline sarılı beyaz önlüklü bir kadın kapıyı açmıştı. Hizmetli olduğunu anlamam uzun sürmemişti.

"Buyurun, kime bakmıştınız?"

Gülümseyerek konuşan hizmetliye karşılık "Ben Emir'in arkadaşıyım. İzninizle girebilir miyim?" dedim. Kadın geri çekilerek kapıyı iyice açtı ve "Estağfurullah, tabikide. Buyrun, odasında kendisi." dedi. Usul usul içeriye girerken etrafı incelemeyi ihmal etmiyordum.

Ev gerçekten çok güzeldi, oldukça şık bir şekilde dekore edilmişti. Mobilyaların renkleri, halılar, perdeler ve her şey birbiriyle uyumluydu. Evi kim dekore ettiyse gerçekten işini biliyordu. Hizmetli kadına dönüp Emir'in odasının yerini soracaktım ki kendisi ben sormadan söyledi. "Emir Bey'in odası üst katta sağdan ikinci kapı."

Emir Bey mi? Ona ciddi ciddi böyle seslenilmesi hem komiğime hemde tuhafıma gitmişti. Emir bize bu kadar varlıklı bir ailede yaşadığını hiç anlatmamıştı, hatta Bilge'ye bizim gibi normal bir apartman dairesinde yaşadığını söylemişti. Anlayacaktık Emir BEY'in altında yatanları bugün..

Kadına gülümsedim ve merdivenleri tırmanmaya başladım. İki yana ayrılan koridoru gördüğümde sağ tarafa doğru ilerledim. Kapıda Emir Sarıyaz yazdığını görmemle odasını bulduğumu anladım. İki kere tıklattım. İlk başta ses gelmedi, ardından tekrar iki kere tıklattım. Bu sefer içeriden Emir'in sesini duydum. "Neslihan, ses gelmiyorsa müsait değilim demektir. Kaç kere söyleyeceğim?"

Bu sefer odasında olmasına güvenerek kapıyı yavaşça açıp içeriye girdim. Beni Neslihan -muhtemelen bana kapıyı açan hizmetli kadın- sandığında tekrar söylenmeye başladı. Fakat ben olduğumu görünce cümlesi yarıda kaldı.

"Neslihan ben türkçe konuşm... Meyra? Sen.. Ne arıyorsun burada?" Yere kadar uzanan camın yanınki yatağından doğruldu. Bana sorarcasına bakıyordu.

"Emir kusura bakma ama önemli bir konu var, konuşmamız gerekiyordu." diyerek giriş yaptım. Yatağından tamamen kalktı ve hadesen bizim evden geniş odasındaki koltuk takımını gösterdi. "Gel oturalım şöyle, merak ettim şimdi.."