AŞK EN NİHAYETİNDE

30. bölüm: yarım kaldık, sen de anla artık.

Medya: Çınar Özdemir

Müzik: No.1 - Yarım Kalan Sigara

Hoş geldiniz sevgili yârilerim!
Yarın son sınavıma gireceğim ve sınav haftası bitmiş olacak. Dolayısıyla sınavlara çalıştığımdan bölüm yazamamıştım. Bölüm geldi sonunda.

Sizin yazılı notlarınız nasıl bakalım? Yarıyıl tatili de yaklaştı, planlarınız neler? :)

Bu arada.. Bu bölüm, güzel şeyler olacak diyemiyorum maalesef. Arada bir kaos gerekiyor değil mi? :D

İyi okumalar dostlarım🫶🏻

***GÜNCELLEME***

Arkadaşlar öncelikle bu bölümü daha yarıyıl tatiline girmeden yazdığımı söylemeliyim. Fakat son birkaç gündür hüzüne boğulacağımızı kim bilebilirdi ki?

Bugün 8 Şubat 2023. 6 Şubat 2023'te ülkemde K. Maraş'ta başlayıp, çevre şehirleri de oldukça etkileyen depremden dolayı hâlâ can kayıpları vermekteyiz ve acımız devam etmekte. Onlar bu vaziyetteyken; yediğim yemekten, yattığım sıcacık yataktan utanıyorum. Elimden dua etmekten başka hiçbir şeyin gelmemesi çok üzücü. Tamamen yardım etmedik diyemem, tırlarla mallar gönderdik, para yardımı yaptık ve manevi olarak destek olduk. Fakat bu hayatını kaybeden canları geri getirmedi.

İçimdeki hüzünden bahsetsem kelimelerle anlatamayacağımı biliyorum. Kendimi nasıl ifade etmem gerektiğini de bilemiyorum. O küçücük bebeklere, yetim kalan çocuklara, ailesinin göçük altında kalmasını hiçbir şey yapamadan izleyen insanlara ağlamaktan helak olduğumu belirtmek isterim.

Lütfen elimizden gelen yardımı esirgemeyelim. Bugün orada olan deprem, yarın bizim bölgemizde de olabilir. Sonrasında bunun vicdan azabıyla yaşamak istemeyiz. Kendinize çok dikkat edin.

#GeçmişOlsunTürkiye'm 🎗

^^^

Meyra Atilla

Okulda günü yarılamıştık. Çok şükür ki sınav haftası da geçmişti. Yarıyıl tatiline girmemize üç haftadan az kalmıştı. Bu sebeple içim çok rahattı, asla ders çalışmayı düşünmüyordum. Tabi Efeciğim zorla kaldırıp çalıştırtmazsa..

Hava soğuktu ama durulmayacak gibi de değildi. Bahçede oturduğumuz piknik bankında montlarımıza sarıldığımız gibi, sevgililerimize de sarılıyorduk. Bilge Emirle sıkıca sarılırken bende Efeyle sarılıyordum.

Ellerimi tutan Efe "Güzelim, ellerin çok üşümüş. Kendimize eziyet etmemize gerek yok, içeri geçelim istersen. Yeterince hava aldık." dedi. Kafamı salladım usulca. Ardından el ele kalktık banktan. Bilge ve Emir gelmeyeceklerini belli ederek kalkmadıklarında, onları beklemedik.

Binadan içeriye girdiğimizde karşımızda kaç gündür görmediğim Çınar belirdi. Hakikaten.. Ben bu çocuğu kim bilir kaç gündür görmüyordum. Allah bilir neredeydi!

Bize selam verip geçeceğini düşünürken, o sessizce yanımıza geldi. Merakla ona bakarken konuşmaya başladı. "Selam gençler.."

"Selam." dedi Efe katı sesi ve çatık kaşlarıyla. Bu çocuktan hazzetmediğini söylemişti bir aralar. Bu yüzden bu davranışlarını anlayabiliyordum. Ben ise tamamen sonuç odaklı olduğumdan dolayı "Bir şey mi vardı?" dedim.

Kafasını aşağı yukarı salladı. "Evet aslında var. Seninle konuşmam gerekiyor Meyra." Ben şaşkınlıkla bir Çınar'a bir Efe'ye bakarken Efe söze girdi. "Mesele ne?"