AŞK EN NİHAYETİNDE

23. bölüm: küçük kardeşim aşık olmuş...

Hoşgeldiniz sevgili yârilerim🫶🏻

Bu bölüm tamamen spontane gelişti aslında. Fikri Karayel'in şarkısı olan "Küçük Kardeşim" şarkısından esinlendim yazarken. Şarkıyı medyaya ekliyorum, okurken kesinlikle dinleyin, öpüldünüz 💕

^^^

Meyra Atilla

"Kızım şu sucukları da koyuversene masaya."

Annemin komutuyla ocaktaki sucukları alıp masaya, altlığın üzerine koydum. Sonrasında çay bardaklarını da masaya dizdim ve çayları koydum.

Bugün pazardı. Hâliyle bizde ailecek pazar kahvaltısı yapacaktık. Normalde hafta içi bu kadar özenmeyen annem, pazar günleri sucuğundan girip pankekinden çıkıyordu. O yüzden pazar günleri birnevi en sevdiğim günlerden biri olabilirdi.

Babam mutfağa girdiğinde derin bir nefes çekti. "Hayatım, mis gibi kokuyor mutfak. Döktürmüşsün yine." Annemin yanağından öptü ve yerine yerleşti. Tezgaha yaslanmış, gülümseyerek ikisini izliyordum. Babam bana döndü.

"Kızım kardeşin nerede? Uyanmadı mı hâlâ?"

Dudaklarımı büzdüm. "Bilmiyorum babacığım, ben gidip bakayım en iyisi." Kafasını salladı ve annemle beraber konuşmaya başladılar.

Muhtemelen yine geç saatte yatmıştı. Böyle yatınca da sabah kalkamıyordu işte. Kapısını çaldım fakat ses gelmedi. Bir daha çaldığımda bu sefer seslendim. "Görkem hadi gelsene kahvaltıya, babam çağırıyor."

Bir süre kapının önünde bekledim fakat hâlâ ses gelmiyordu. "Görkem bak giriyorum, sonra kızma bana."

Kapının kulpunu bastırıp içeriye girdim. Gördüğüm manzara yatağında uzanmış, üzerine yorganı çekmiş ve elinde bir çerçeveye melül melül bakan bir Görkemdi. Yanında durduğum dolabına yumruğumla iki kere vurdum.

"Bir saattir sesleniyorum niye cevap vermiyorsun? Götünü yaymayı bırak da gel hadi kahvaltıya." Bakışları bana çevrildi. Sonra tekrar elindeki çerçeveye bakıp derin bir nefes aldı. Çerçeveye bakmaya çalıştığımda ters bir şekilde komidinine koydu ve yataktan çıktı.

"Geliyorum abla, sen git hadi." dedi durgun bir vaziyette. Kaşlarımı çattım. "Abla mı? Görkem sen iyi misin? Hem benimle zıtlaşmadın da. Kafana saksı düşmüş olmasın?"

Cevap vermeden odadan çıkıp banyoya ilerledi. Arkasından bakakalmıştım. Bu çocukta bir hâller vardı ama yakında çıkardı kokusu nasıl olsa. Odasından çıkıp mutfağa döndüm ve yerime oturdum.

***

"Meyra, bir film aç da izleyelim kızım. Sıkıldık valla."

Annemin seslenmesiyle yerimden kalktım ve televizyonu açtım. İzleyecek film ararken karşıma Örümcek Adam'ın yeni filmi çıktı. Görkem bu seriye bayılıyordu. Hatta filmleri vizyona girer girmez sinemaya gittiğini bile hatırlıyordum.

Bugün odasından hiç çıkmamıştı. Kahvaltıya gelmişti ama doğru dürüst bir şey yemeden kalkmıştı ve odasına geri dönmüştü. İçeriden ona seslendim. "Görkem gel film izleyeceğiz, hem de en sevdiğini!"

Ses gelmeyince annemlere döndüm. "Duymadı herhalde, ben bir bakıp geleyim.." Koltuktan kalkıp odasına gittim. Kapısını yine kapalıydı. Çaldım fakat yine ses vermedi. Bu sefer sormadan içeriye girdim.

"Görkem gelsene film izliyoruz. Sen seversin Örümcek Adam'ı."

Beni duymuyor gibiydi. Dümdüz duvara bakıyordu. Bacaklarını göğsüne çekmiş, kafasını da dizlerine yaslamıştı. Oturduğu yatakta bir milim bile kıpırdamıyordu.