AŞK EN NİHAYETİNDE

24. bölüm: partner in crime

Medya: Umut Kaya

Müzik: Mavi Gri - Altüst Olmuşum

Selam dostlarım!
Buyrun bölüme💋

^^^

Umut Kaya

"Hoş geldin hayatım!"

Cemre'nin kantine gelmesiyle ona sarıldım. O da bana kısa bir süre gülümsedi, kollarını omuzlarımdan ayırdı ve oturdu. "Nasılsın, neler yaptın hafta sonu?" dedim yerime otururken. Durgun bakışlarla bakıyordu. Bir sorun vardı ama neydi?

"İyiydi, her zamanki gibi geçti. Normaldi yani."

Bakışlarını kaçırmaya başladı. Ben bakışlarımı Cemre'nin üzerinde tutarken kantine Meyra ile Efe'nin girmesiyle dikkatimi onlara verdim. Mutlu görünüyorlardı.

Benim nereye baktığıma bakmak için kafasını çeviren Cemre de gördüklerime şahit olmuştu. Sıkıntıyla nefesini verip bana döndü. "Unutamıyorsun o kızı."

Hiddetle Cemre'ye döndüm. "Saçmalama Cemre, nereden çıktı bu şimdi?" Kaşlarını çatarak bana yaklaştı.

"Güvenemiyorum sana Umut. Anlamıyorsun beni. Umut, Meyra'yı aldattı dediler senin yanında durdum. O yapmaz dedim. Ama nedense herkes Meyra'nın arkasında. Bakışlarını çekemiyorsun bir türlü! Soruyorum sana, sence ben sana güvenmeli miyim?"

Yutkundum ve cevap vermek için bir süre bekledim. O sırada Begüm'ün duvardaki kalorifer peteğine yaslanmış bir şekilde bana baktığını gördüm. Ardından benden bakışlarını çekip telefonunda oyalandı.

Telefonumdan gelen bildirim sesiyle Begüm'den bakışlarımı çekip bildirime baktım.

Begüm: Sen hâlâ gurur yapmaya devam et.
Begüm: Cemre ellerinden kayıp gidiyor, farkında değilsin.
Begüm: Yap şu planı benimle, hem ben Efe'yi kazanayım, hem de sen Cemre'nin sana olan güvenini kazan.

Telefondan bakışlarımı kaldırıp Begüm'e baktım. Sonra tekrar telefona döndüm. Yapmak zorundaydım, tek çıkış yolumdu. Cemre bana güvenmiyordu. Meyra'yı üzdüğümü gördüğünde onu unuttuğumu kabullenirdi.

Umut: Tamam kabul. Ama bundan kimsenin haberi olmayacak.

Begüm: Tamamdır, sen hiç merak etme.
Begüm: Aramızda ;)

Umut: Umarım..

"Seninle konuşuyorum Umut, farkında mısın?"

Cemre'nin yüksek çıkan sesini duymamla beraber bakışlarımı ona çevirdim. "Dinliyorum canım."

"Sana güvenemiyorum diyorum. Güvenimi nasıl kazanırsın bilmiyorum. Ama bana Meyra ile hiçbir ilişiğinin kalmadığını kanıtla."

Cümlesini bitirdi ve masadan kalkıp kantinden çıktı. O kantinden çıkarken arkasından bakmakla yetinmiştim sadece. Yerimde sıkıntıyla nefes verip otururken Begüm geldi ve Cemre'nin kalktığı yere oturdu.

"Doğru kararı verdin." dedi memnun bir şekilde gülümseyerek.

"Sadece kendi çıkarım içindi. Seni düşündüğümden falan değil." dedim. Omuzlarını silkti. "Neticede ortağız." Bir şey demeden bakışlarımı kaçırdım.