Against My Will (Naga Series #1)

Kabanata 18

"Hoy, Zendall!"

Napaigtad ako sa lakas ng boses ni Learsi. Bumaling ako sa kanya. Nasa harap ko na pala sina Monday at Learsi, nagtatakang nakatingin sa amin. Napakagat naman ako sa ibabang labi dahil narandaman ko ang pagtaas ng sulok ng labi ko na hindi ko namalayan. Sabay naman kumunot ang noo ng dalawa.

"Bakit?" Inosenteng tanong ko.

"Malabo kana, ngumingiti ka nalang bigla." Naiiling na sabi ni Learsi. Napangiwi naman ako. 

"Are you still not used to it, Learsi? It's been almost four months since she is like that."

Ngumiti ba ako? Tinaasan ko ng kilay si Learsi nung tumitig siya sa akin. Umiling naman siya, 

"Na miss ko tuloy iyung dating Zendall." Aakmang babatokan ko sana siya ngunit agad siyang lumayo at tumago sa likod ni Monday. "Pero syempre, di parin nag babago yung pagiging suplada niya. Abnormal yan eh." Dagdag pa niya.

Maya maya ay dumating ang talong lalaki na may dalang pagkain. Agad tumabi sa akin si Laurence at binigay sa akin ang pagkaing gusto ko.

"Thank you." Maliit na boses na sabi ko. Lumapit naman siya lalo sa akin. 

"You're always welcome my doll." He whispered in my ears. Nalanghap ko agad iyung mababangong perfume niya. He smells and looks handsome as usual.  I observe him serving my food on the table. He looks like a perfect husband to me, he has this act of service. kapag may kailangan ako nandoon agad siya. 

He was like my one called away. Isang salita lang, gawin niya agad.

Just how fast the days changes, kung dati ay hindi kami masyadong nag uusap o di kaya hindi ko na siya pinapansin ngayun ay parang siya na ang mundo ko. Kahit saan at ano ang mga plano ko ay nandoon siya. its not like he always following me. It just that I want him to be with me like eternity. 

"I know that I am handsome but you should eat something first. Ang payat mo na."

Agaw ni Laurence sa atensyon ko. Napatingin naman ako sa kamay niya na may hawak na kutsara at nakaharap sa akin. May pagkain na iyun. Mukhang susubuan na ako. 

"Wow, sana ako rin. nakita mo yun Jake? Ganyanin mo rin ako. Di tayo papatalo, Babe!" 

Hindi namin pinansin ni Laurence ang dalawang sa tabi namin. Hinayaan ko munang subuan ako ni Laurence bago ko kinuha sa kanya ang kutsara para ako na ang magpapakain sa sarili ko.

  

Ngumiti si Laurence sa akin sabay hawak niya ng mahigpit sa kamay ko at hinalikan iyun dahilan napangiti rin ako pabalik sa kanya. Nakarinig naman ako ng maraming tikhim. 

"Label muna. Label gap." Tikhim ni Jake.