Against My Will (Naga Series #1)

Kabanata 41

"Oh God."

Bumaling ako sa taong kakadating lang. It was Monday who is holding a todler in her hand. All of them looked shock. Tumikhim si Zeya sa tabi ko at nilapitan sila.

Umiwas ako ng tingin sa kanila nung tumunog ang cellphone ko. I saw my secretary was calling. Did I forgot to tell her that I want a day off today? 

Binalik ko ang tingin ko sa kanila. Laurence was still glaring at me. Si Zeya kinausap si Monday at Learsi kaya hindi ito nakatingin sa akin. Magpapaalam sana ako para sagutin ang tawag. Ang bastos naman kung hindi.

Tinignan ko si Laurence sabay nilunok ang sariling laway. I am nervous and my heart was beating too fast. Napansin ni Laurence ang pag tingin ko sa kanya kaya agad kong seninyas ang phone ko.

"I'll just answer this call. Excuse me." Mahina ngunit rinig naman iyun. 

Nakita ko ang paglunok niya bago tumango at umiwas ng tingin sa akin. Umalis na ako at sinagot ang tawag. 

"Ma'am, pasensya na po pero may naghahanap sa inyu dito. Emergency daw po." My secretary said. 

"Kilala mo ba kung sino?"

"Dating CEO ng kompanya, Ma'am. May sasabihin daw siyang importante sayo." 

"Right now?"

"Opo ma'am. Nangungulit po siya sa akin na tawagan ka. Sinabi ko pong may importante ang nilakad pero nagpupumilit po siya."

Nagbuntong hininga ako.

"Okay, I'll meet him. Tell him to wait. I'll be right there."

Nagpaalam ako bago pinutol ang tawag. Bumalik agad ako sa kusina. Nakarinig ako ng isang boses sa kusina na para bang nag aalala ang tono. 

"Ano ang gagawin mo ngayun, Laurence? Bumalik na siya. " 

Biglang tumahimik ang paligid. Mukhang seryoso ang pag uusapan nila. Nakita kong nakatingin silang lahat kay Laurence na ikatingin ko rin sa kanya. Nakayuko ito at nakatukod ang kamay sa baba niya na parang malalim ang iniisip. 

Napatingin ako sa mga labi niyang namumula na ikakagat ng sariling labi ko. Lumunok naman ako nung iginaya ko ang mata ko sa mga kamay niyang maugat na tilay bumubuhat ng mabibigat na mga gamit. 

Sinuri ko rin ang buong katawan ni Laurence. Biglang nag macho iyung katawan niya. Siguro kapag hahawakan ko ang braso niya ay..ma-

Tumikhim naman ako dahil sa mga iniisip dahilan napatingin sila sa akin ng sabay. 

"Zen." Tawag ni Ate Zeya. 

"Ma....." Unting tumigil sa ere ang boses ko dahil sa pag angat ng tingin sa akin ni Laurence. "Mauna na ako."