បន្ទាប់ពីត្រូវម្តាយវាយពកក្បាលហើយពេលនេះ Jungkook គេអង្គុយបែរខ្មងដាក់ប្រពន្ធម្តងចាំមើលចុះគេមិនខ្ចីនិយាយរកទេ។
សូម្បីតែពេលញុាំអាហារពេលព្រឹកក៏អញ្ចឹងដែលមិនយកចិត្តទុកដាក់ដូចមុនទ្បើយបញ្ចុករបបក៏មិនខ្វីយកឲ្យញុាំក៏អត់។
អ្នកជាប្រពន្ធនេះតឹងទ្រូងស្ទើរធ្លាយទៅហើយមិនសឹងជានិយាយបែបមិចពេលប្តីមិនខ្វល់ មិននិយាយចូល គេចង់តែស្រែកយំឲ្យបែកផ្ទះទេគ្រាន់តែរឿងប៉ុណ្ណឹងសោះសំខាន់ខ្លួនឯងជាអ្នកសាងនិង។
«Jung ?» Taehyung
«.....» Jungkook នាយសុខចិត្តជាធ្វើមិនដឹងមិនលឺអីទាំងអស់មុខមិនខ្ចីមើលផង។
«ប្តី ??» មាឌតូចស្រែកហៅឈ្មោះគេម៉ាត់ពេបមាត់ចង់មួយចង្អាមចាស់ហើយចេះងរដូចក្មេងទៀត ??
«....» រាងក្រាស់នៅតែរក្សាភាពស្ងៀមស្ងាត់មើលទូរទស្សន៍ធ្វើជាមិនដឹង។
ផ្លឹប ដោយការគ្រឺតខ្នាញ់ Taehyung ក៏ទាញតេទ្បេមកបិទទូរទស្សន៍បាត់តែម្តងគេគិតថាប្តីនិងបែរមកមើលមុខគេហើយតើតែផ្ទុយស្រទ្បះគេទាញទូរស័ព្ទមកមើល។
«បងមានលឺអូនហៅទេ ??» Taehyung ទ្រាំមិនបានស្រែក ទ្បើយ។
«លូយណាស់» Jungkook អូសទូរស័ព្ទចុះទ្បើងៗក៏
និយាយសរសើរអ្នកផ្សេងឯណោះឆ្កុយ។
«Jeon Jungkook ??» Taehyung ខាំមាត់ខាំកទាំងទឹកភ្នែករលីងរលោង។
«ឯងមានលឺប្អូនហៅទេ ??» Ms.Jeon ទើសទាល់ចិត្តពេកក៏ស្រែកសួរកូនតែម្តងក្រែងល៎គេខ្លាចខ្លះអ្នកកំលោះក៏ងើបមើលមុខម្តាយរួចក៏មើលមុខប្រពន្ធម្តង។
«ខ្ញុំចេញទៅក្រៅហើយ» Jungkook ស្ទុះងើបពីសាទ្បុងតូចល្មមដើរចេញទៅក្រៅ។
«អត់មានចេញទៅទេ!» មាឌតូចស្រែកពីក្រោយរកងើប ទៅតាម។
«Tae មិនបាច់ទៅតាមវាទេ» Mr.Jeon
«អត់ទេពុកខ្ញុំទៅសិនហើយ» មិនឲ្យតាមយ៉ាងមិចបើស្រីណាយកទៅបាត់មិនស្លាប់ហើយទេ ?
....
Jungkook ដើរចេញពីក្រៅផ្ទះសំដៅទៅណាមិនដឹងស្រុកគេនេះជាផ្លូវលំអញ្ចឹងដើរក៏បានវាគ្មានអីទៅទាស់ខុសនោះទេ។
